Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
24.04.2020
"Hyung! Ben çıkıyorum."
Sırtımdaki çantayla bir aydır elimin dahi sürmediği evin kapısına doğru ilerliyordum. Bir aydır evden dışarıya çıkmamış, bir odanın içinde düşüncelerimle savaşmıştım. Bu süreçte, telefonumun tamamen kapalı olacağını Jin hyunga söylediğimde ise beni evimde yalnız bırakmayacağını söylemiş ve tüm ısrarlarının üzerine bu bir ayı onun evinde, yalnızca benim girebildiğim bir odada geçirmiştim.
Bu bir ay içerisinde rahatlıkla düşünmüştüm. Jin ve Namjoon hyung beni kesinlikle rahatsız etmemişlerdi. Bu konuda onlara fazlasıyla minnettardım.
"Kendine dikkat et Kook. O telefonunu da aç, sana ulaşabilelim."
Ayakkabılarımı ayağıma geçirirken Jin hyungun sesiyle başımı sallamakla yetinmiştim.
Ayakkabıkarımı giydikten sonra bedenimi Jin hyung ve Namjoon hyunga çevirip yüzümdeki tebessümle onlara el sallamış ve 'hoşça kalın' diyerek hızlıca merdivenlerden inmiştim.
Mahalleye çıkan demir kapıyı açtığımda ise bir ayın ardından yüzüme çarpan rüzgarla bir anlığına gözlerimi kapatmıştım.
Hızlı adımlarımla caddeye ulaşmış, birkaç dakikanın sonunda bir taksiye binebilmiştim. Şöföre otogara gideceğimi söylemiş ve bakışlarımı cama çevirip soluklanmıştım.
Ceketimin cebinden kapalı olan telefonumu çıkarıp açmıştım. Bir süre öylece bekledim. Telefon açıldığında ise göğüs kafesimi kırarcasına atan kalbimin seslerini duymaya başladım. İç çekmiş, ardından telefon kilidimi açıp mesaj kutuma girdim ve onun ismine bastım.
Gördüğüm şey kalbimin durmasına yetecek türden bir görüntüydü. Ben o mesaj kutusuna her zamanki gibi umutsuzca girmiştim, her zamanki hisleri yaşayacağım düşüncesiyle girmiştim. Bu sefer farklıydı, mesajlarımın hepsini gördüğüne inanamıyordum.
Heycandan atan kalbim bu sefer korkudan atmaya başlamıştı. Görmüştün ve tek bir şey dahi yazmamıştın.
Parmaklarım benden bağımsız ekranın üzerinde hareket etmeye başlamıştı. Hızlı bir şekilde mesaj kutumdan çıkmış, instagram uygulamasına girmiştim. Arama motorundan Taehyung'un hesabını aratmış ve kendimi her türlü şeye hazırlayarak girmiştim o hesaba.
Gördüğüm şeyse hiç ummadığım bir şeydi. Son gönderisi heycan ve korkuyla atan kalbimin durmasını sağlayacak türdendi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
