MELEZ KRALİÇE

MK-9

Çığlık atıyordum soğuk ormanda kemiklerime kadar hissediyordum soğuk kemiklerime işlemişti o kadar soğuktu ki sanki her taraf bozdu çıplak ayaklarıma dallar bata bata

koşuyordum ormanda" olamaz olamaz "diye bağırıyordum gözlerimden yaşlar firar ediyordu artık ölmek istiyorum ama ölemezdim geride bıraktıklarım ne olacaktı annem babam abim

her taraf artık bana yabancı geliyordu insanlar yabancı artık Güven duygumu tamamen kaybetmiştim hiçbir şey hissetmiyordum tamamen ve uykusuzum sonunda nefes almak için durdum hızlı nefes almaya başladım nefesimi düzene soktuğumda olduğum yere çöktüm ve saçlarımı yolmaya başladım.

"olamaz" diye çığlık atıyordum olamaz "Bugra bana bunu yapamaz olamaz ya olamaz" artık sinir krizi geçiriyorum her yerde beni arıyorlardı bunu biliyordum.

sarayda bugra nın beni oynattığını duyunca kendim de degildim ormana doğru kaçmaya başlamıştım.

arkamdan abimin annemin babamın Alev diye bağışlarını duyuyordum ama duymamazlıktan geliyordum artık çok yorulmuştum ölmek istiyorum

Hayır hayır bu doğru olamaz Buğra bunu yapmış olamaz bana ihanet etmiş olamaz karanlıklara bulaşmış olmaz büyü yapmış olamaz.

Ama ben onu çok sevmiştim neden yaptı bunu bana neden canımı yaktı neden güvenini yıktı ben bidaha nasıl guvenicem ben nasıl başka birine guvenicem.

Peki gercek bekciyi bulduğumda ne diyeceğim ona sana güvenmiyorum mu offf.

Buğra sana yeminim olsun bunun öcünü çok pis alicam pişman olucaksin ellerimi saçlarıma daldirdim ve tüm gücümle çektim çığlık attım artık dayanamıyorum

ÖLMEM GEREK....

ama yapamadım o kadar cesaretli değilim ailemi darmadağın edecek cesaretim yoktu ailem olmasa ben de yoktum ailemi canım pahasına kuruyacak tım buğra'nın ve intikamını alacaktım.

bana bu yaptıklarına pişman olacaktı Bir de neymiş çocukluk aşkım artık benim masum yaşımdaki ilk aşkım benim öldü.

Buğra artık sen biliyorsun ayağa kalktım sinirden artık her tarafının yandığını hissediyordum her hücremin yandığını hissediyorum saç tellerimden ayak parmak uçlarına kadar.

gözlerinden sanki ateş çıkıyordu bir an yerden havalandığını hissettim sanki ben göremiyordum ama hareket ediyordum en sonunda saraya doğru yol aldım.

saraydan içeri girdiğimde herkes korku dolu gözlerle bakıyordu ben de hemen odama çıktım bütün her şeyi dağıtmaya başladım sonra gözlerim karardı onu hatırlıyorum sonrası karanlık...

Sonsuz alışık olduğum karanlık tek dostum