Chapter 2 , Cassandra's Pov
Recess na at nandito kami ngayong tatlo sa favorite table namin, kung saan walang dumi, walang chewing gum sa baba ng lamesa at walang drawing na kung ano-ano, actually, nakareserve na talaga sa amin toh, if may uupo man, magbabayad muna sa cashier kada isang tao, 15 pesos pero pag madami or 10+ ang uupo? Aabot lang naman ng 100+ ganern kaya walang naglalakas loob na umupo dito.
" Bes, ano ginawa mo kanina sa office? " Tanong ni Chesca
" Ah wala, kinausap lang naman ako "
" About sa Transferee? "
" Yep. " Sabi ko at kumagat sa chocolate donut ko ng biglang...
" Hi ms. president! " Napatingin ako, Yoongi!?
" A-anong ginagawa m-mo di-- "
" Magpapaalam lang sana ako " Putol niya sa sasabihin ko.
Teka, bat kailangan niya pang magpaalam sa akin? Ano ako? Mama niya?
" Bat kailangan mo sa akin magpaalam? " Taka kong tanong.
" President ka e, " Napakamot siya ng ulo at muhkang naiilang.
Shemaaaaaaaaaay why so poge koya?!
" Go! Gora! Punta ka na sa pupuntahan mo! Shooo! " Sabi ko, nagthank u naman siya at tumakbo papaalis
Kumagat na ulit ako ng maramdaman kong nakatingin sa akin ang dalawang ugok kong kaibigan.
" Ano? " Giit ko.
" So, siya pala... " Ani chesca
" Huh? " Aminin ko man o hindi. Nagtataka na ako sa kanila.
" Lol. Yung transferee! " Maarteng tungon ni Chesca.
Sapakin kita dyan e.
" Oo, bakit? May problema? "
" OO! " Sabay nilang sambit.
" Ano? " Tanong ko naman at kumagat ulit sa kinakain ko.
" Yan O! " Tumayo si Jobelle at hinampas ng malakas ang dibdib ko.
Alaaaaa baka mas lalo akong maflat nito! Huhuhu
" A-aray a-ah! " Reklamo ko at hinampas din siya papabalik.
" Qaqu, deserve mo yan. " Sabi niya at umupo ulit.
" Deserve? Yack. " Diri kong tungon.
" Kaartehan mo umiiral! " Inirapan ko lang si chesca. Haay, sinasapak nanaman siguro...
" AY TIPAKLONG! " Sigaw ko ng biglang ibagsak ni Jobelle ang iniinom niyang shake kaya medyo natapon ang nasa loob, buti nalang kalahati na.
" Makinig ka cassandra, if mafall ka sa yoongi na yon? Wag mong asahan na tutulungan kita! Why? Nagpaloko ka, umasa ka, pinaasa ka, kaya bess sasabihin ko na sayo to ng maaga na mafall ka sa lalakeng yun? Hindi kita tutulungan! Dahil gusto kong ikaw na mismo ang magsasabi sa akin na tama nga ako. " Sermon sa akin ni Jobelle.
" Opo, opo, opo, Mama. " Sabi ko nalang.
" Good, libre kita mamaya. "
Napatingin naman ako. " Shiryusu? "
Ngumiti siya. " Yish nimin. "
Tumawa kami ng tumawa, wag niyo ng isipin si chesca kung ano ang ginagawa niya, nalamon lang naman siya haha.
---
" ANO!? " Sabay na siigaw namin Jobelle.
Nandito kami ngayon s park, sa may tabing village namin dito kami magrereview for exams tomorrow, walang katao-tao dito at tahimik din may mga batang naglalaro din naman pero doon yun sa may playground area. At nagulat kami ng may inanounce si Chesca, ikinalungkot namin..
**
" Bess " Mahinang sambit ni chesca at umupo sa tapat namin ni Job.
" May sasabihin lang ako, importante."
Nakayuko niyang sabi.
Ngumiti naman ako. " Ano yun? "
" Oo nga, ano ba yun? Ches? " Ani Job.
" Pinapapunta na ako ni mama sa America. "
Nawala ang ngiti ko dahil sa narinig. No! No way!
" Anong babalik!? E diba, walang iwanan! " Sabat ni Jobelle ngayon ay umiiyak na.
" May dahilan kasi kung bakit ako pinapabalik. " Napatingin naman ako kay Chesca.
" Ano yon? "
" Ikakasal na ako... "
***
" No! No bess! Kanino ka ikakasal!? Sa mayaman? Sa milyonaryo!? Bes! Diba may Myungsoo kana!? Diba may Sehun ka na!? " Sunod-sunod na tungon ni Jobelle.
" Oo nga, pero si mama yun. " Umiiyak na rin si chesca. " Kailangan ko siyang sundin, sa ayaw o sa gusto ko. "
" Ches... Papakatatag ka ah? Wag mong hahayaang saktan ka nung lalakeng papakasalan mo! Kung hindi! Ay ewan nalang baka mabalitaan mong nandoon na kami sa America para kunin ka " Sabi ko naman.
" Tama na nga yan! Haha naiiyak
Ako! " Nagawa pang tumawa ni Chesca kahit alam kong malungkot na siya.
" GROUP HUG! " Sigaw naming tatlo at ng group hug.
" Anong key word!? " Excite kong tungon.
" WALANG IWANAN! STILL BEST FRIENDS TILL THE LAST BREATH! " Sabay-sabay naming sigaw.
" RAMPAMPAMPAMPAM! " kanta naming tatlo.
Ganito lang kami, kahit may problemang iniisp? Parang wala lang, sadyang masahayin lang talaga kaming tatlo. Mahiwalay man ang isa sa amin itatatak naman namin siya sa puso't isipan namin.
---
END OF CHAPTER 2
VOTE AND COMMENT AND FOLLOW!
THANKS FOR READING! LUV U ALL!
