Gerçekler Acıtır

Sinirlenen Teyze'm

Ben Mert 'in şikayetini geri aldırmak için uğraşırken bir hafta geçmişti bile. Ve Mert 'e söylediklerim hiç işe yaramamıştı. Mert hala Ensar ı kıskanıyordu. Benim Ensar 'ı sevdiğimi düşünüyordu. Ve gelip kendinden özür dilemezse birde okulunu değiştirmezse asla şikayetimi almam diyordu. Ama bu mümkün değildi. Mahkemeye tam tamına 1 hafta kalmıştı.Çok zor durumdaydım. Çok kötü hissediyordum. Ensar okulda hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu ve gayet rahat gözüküyordu.Ama ben hiç rahat değildim. İçim hiç rahat değildi. O' na bişey olacak diye çok korkuyordum. Mert ' le son bi kez daha konuştum. Yeniden aynı şeyleri söyledim. Şikayetini geri almasını benim istediğimi ve bu isteğimi Ensar ın dahi bilmediğini söyledim. Yine her zaman ki gibi onu srvdiğimi bu yüzden onun için endişelendiğimi söyledim. Çok sinirleniyordum böyle diyince. Öyle bişey yoktu. Ensar ' a karşı hiç bir şey hissetmiyordum. Buna emindim. Emin olmalıydım. Çünkü böyle bir şey olamazdı.Olmamalıydı. Ve Mmert e karşı son bi kez daha kendimi savundum. Böyle bişey olmadığını daha önce binlerce kez söylesemde kendisinin anlamadığını söyledim. Ensar ın tipinin bana göre olmadığını , dünyada bi tek ikimiz bile kalsak ona bakmayacağımı , Ceket giyip okulda kro kro dolandığını benim öyle tiplerden hoşlanmadığımı söyledim. Bu sefer inanmış gibiydi. Sonunda şikayetini geri alırmısın diye sordum tekrar. Bu sefer Ensar ın benden hoşlanıyo olduğunu iddia etti. Bu çocuk beni çok sinirlendiriyordu. Böyle bir şey olabilirmiydi. Hem o kendi eski sınıfından bi kızı seviyormuş. Böyle duymuştum. Benden hoşlanıyo olması imkansız. Mert ' e ondan ayrıldığımı söyleyerek faceden çıktım. Ertesi gün üçüncü derste müdür yanına beni çağırdı. Gittiğimde dolabındaki dosyaları indiriyordu. Bir şey aradığı belliydi. Müdür bunları yaparken bana ayrıca sorularda soruyordu. Bana bunu son kez sorduğunu Mert in benim neyim olduğunu sordu. Bende arkadaşım dı ama artık konuşmuyoruz dedim. Müdür de neden konuşmadığımızı sordu. Bende bu kadar olayı başıma Mert in sardığını bu yüzden artık onunla konuşmamam gerektiğini söyledi. Müdür , Mert in babasının okula geldiğini ve benim Mert in kız arkadaşı olduğumu söylediğini söyledi. Böyle bişey olmadığını söyleyerek müdür ün odasından çıktım. Son ders müdür beni yine yanına çağörmıştı aşağı indim ve kapıyı çalıp açtım. Açtığımda karşı koltukta oturan teyzemi gördüm. Benim velim teyzemdi ve veli bilgilendirmesi yapmışlardı. Gözlerim doldu. Müdürgeçip oturmamı söyledi. Oturdum ve sorular sormaya başladılar. Mert in benim neyim olduğunu son kez sorduğu u söyledi müdür. Bende arkadaşım dedim. Teyzem , nasıl bi arkadaş bu ? Dedi. Bende normal arkadaşım kanka gibi yani falan dedim. Müdür yardımcısı , disiplin kurulu , başkanı , müdür , teyzem ve ben vardık oda da. Bu konu hakkında bir surü sey konuştuktan sonra müdür bir daha başka bi olayda benim ismimi duyarsa gereken işlemi yapacaklarını soyledi. Okulu polislik ettigimi ve bunun cezasının ağır olduğunu fakat bana ceza vermeyeceklerini söyledi. Odadan hep beraber cıktık. Teyzem bana çok kötü bir bakış attı. Ben hayatımda hiç kendimi teyzeme karşı bu kadar mahçup hissetmemiştim. Bizim okulumuz un hava lojmanlarinda olduğunu söylemiştim. Teyzemin eşi asker olduğu için teyzemgil lojmanda oturuyorlardı. Bu yüzden velim teyzem gözüküyordu. Aslında bu işime gelmisti.

Yukarı sınıfa çıktım. Titriyordum ve gözlerim doluydu. Coğrafya hocası ders anlatıyordu. Sanki hiç bir şey duymuyordum. Görmüyordum. Sırama oturduğumda ağlamaya başladım hıçkırarak ağlıyordum. Yanımda oturan Duygu benim kafamı sıraya koyup ağlamamı söyledi. Destek olmaya çalışıyordu. Duygu benim en yakın arkadaşımdı. Onu kimseyle kıyaslayamazdım. Hep yanımda olmuştu. Hiç bir zaman sırtını dönmemişti bana.

Ben kafam sırada ağlarken burnum aktığı için kafamı kaldırmak zorunda kaldım. Kafamı kaldırırken yan sırada oturanEnsar 'la göz göze geldik. Ve bağırarak ona bir daha öyle bakarsam beni vahap hoca 'ya ( müdür yardımcısı ) söyleyeceğini söyledi. Salak ya sanki ben ona bakıyorum. Sinir oluyordum Ensar 'dan. Gıcık şey. Kendini çok bi şey sanıyo herhalde. Bir şey demeden önüme döndüm. Tenefüste ben ağlarken Duygu da beni teselli etmeye çalışıyordu. Birden bire yanımıza Ensar ın en yakın arkadaşı 10. Sınıflardan Mehmet geldi. Mehmet bana bir şeyler söylemek için gelmişti sanırım. Bana yaklaştı ve konuşmaya başladı.

" Bütün her şey senin yüzünden oldu. Kardeşim dediğim insanın başını yaktın. O kavgayı da senin sevgilin olacak o Mert başlattı. Ensar ın hiç bir suçu yoktu. Bundan sonra ayağını denk al " dedi.