Yeni Güçlerim

《Yaşamım Değişiyor??》

İste her sey o zaman basladi.Odami tamamen dagitmistim.Halim benden nefret edenler icin gorulmeye degerdi.Ben her zaman sinirlenince resim cizerim.Ayni seyi bugun yine tekrarladim.masama oturup biseyler karalamaya basladim.O karalamanin icinden cikan resim illumunati isareti olmustu.Onu tum hizimla cope attim.Fakat resmi silmemistim.O gece saat 4'e kadar uyuyamadim.Sonra birden uykuya daldim.Sabah kalktigimda her sey normaldi.Ama anneme hala kizgindim.Kahvaltimi edip okula gittim.Her zaman oldugu gibi okuldaki herkes benimle dalga geciyordu.Artik bikmistim yeter diye tum sesim ile bagardim.Iste gucumu tam da o zaman fark ettim Herkes benden korkup kacmisti.Ben ise kendimden korkuyordum.Kendimi tutamadan hickira hickira ağlamaya basladim.Mudur Henry gelip beni sakinlestirmeye calsiti.Ama ben o  kadar sesli ağliyordum ki dediklerini az cok anladim.Sanirim soyle diyordu."Hey Jessie sakin ol ve bana olanlari anlat"Mudur Henry'nin sesi sanki bir nebze olsun beni sakinlestirmisti.Artik susmustum ve aglamayi kesmistim.Mudur Henry'nin sesi kulaklarimda yankilaniyordu.Ve bu ses beni artik cok sinirlendiriyordu.Artik hic birsey duymak istemiyordum.Cok hizli bir sekilde cantamida alip eve dogru koşmaya basladim diye hatirliyorum.Zile dokundummu dokunmadimmi bilmiyorum.Ondan sonrasinida zaten hatirlamiyorum...