'Φοβάμαι'

~κεφαλαιο 3~

Πηγαίνω προς το δωμάτιο του Διονύση και αναρωτιέμαι πώς θα αντιμετωπίζει την κατάσταση της Μυρτούς.

Αν δεν γίνει καλύτερα σύντομα νομίζω οτι θα δω τον αδελφό μου να καταρρέει

Έφτασα στο δωμάτιο και βρήκα τον Διονύση να κοιμάται.

-ρε ξύπνα σου χω νέα

Ξύπνησε φουριόζος και χαρούμενος, δεν θέλω να του το χαλάσω

-αντε λέγε είναι καλά;

-ειναι σε κρισιμη κατάσταση αλλα θα είναι σύντομα καλύτερα

-Εντάξει, θα πάμε να ξανα ρωτησουμε σε λίγο. θες να παραγγείλουμε μέχρι τότε κανενα σουβλάκι; Θα ζητήσω απο τον μπαμπα να τα πληρώσει

- ο, τι θες

Παραγγείλε τα σουβλακια και μετα απο λίγο ήρθε ο γιατρός με μια σακούλα στο χέρι.

- Αυτά τα έφεραν για εσάς δεν θέλετε να φατε φαγητό του νοσοκομείου βρε παλιόπαιδα

-Ε όσο να πείτε είναι λίγο άνοστα" του απάντησε ο Διονύσης

-Καλή σας όρεξη! Από τη στιγμή που δεν έχετε κάποια διατροφική διαταραχή μπορείτε άνετα να τα φάτε αν σας πειράξουν έρχεται αμέσως να με βρείτε

-Εντάξει γιατρέ, ευχαριστούμε πολυ του απάντησα και πήρα από τα χέρια του την σακούλα που κρατούσε

-Α και για να μην το ξεχάσω, η κοπέλα πού είχατε μαζί το ατύχημα είναι καλύτερα και μπορώ να σου επιτρέψω να πας να την δεις

Ωραία θα καθυστερήσουμε να φάμε και σουβλάκια χαίρομαι για αυτό!

Τον βοήθησα να σηκωθεί του έδωσα τις πατερίτσες και πηγαμε στο δωμάτιο που είναι η Μυρτώ.

Κουτσαινοντας καταφέραμε να φτάσουμε στο δωμάτιο .

Την κοιτούσε με αγάπη,στοργή και τρυφερότητα και ξαφνικά ξέσπασε σε κλάματα

-Γιατί κλαις γλυκέ μου

Η Μυρτώ ξύπνησε και το πρόσωπο του Διονύση φωτίστηκε

-Σε αγαπώ πολύ Μυρτώ μου, συγγνώμη για όλα

Γιατί ζητάει συγγνώμη; Τι έχω χάσει; Λέω καλύτερα να τους αφήσω μόνους

-Εγώ λέω να φύγω να περάσετε λίγο χρόνο οι δύο σας και θα έρθω σε κάνα δεκαπεντάλεπτο