ZawgyiPlanအခန္းထဲဝင္လာျပီးနန္းတ်ၤန္ကထမင္းစားဖို့ေခၚသည္PlanကMeanမ်က္ႏွွာကိုမျမင္ခ်င္ေျကာင့္ဗိုက္မဆာဘူးဟုေျပာလိုက္သည္ည၁၀နာရီထိုးသြားခ်ိန္Planအိပ္ယာလူးလိမ့္ၿပီးဗိုက္ဆာသည္ကိုမခံႏိုင္၍ထကာအခန္းတံခါးကိုတိုးတိုးတိတ္တိတ္ဖြင့္လိုက္သည္
အခန္းျပင္ေရာက္ေတာ့ထိုင္ခုံေပၚထိုင္ျပီးေသနတ္တစ္လက္ႏွင့္ပိုက္ကာအိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္အိုက္ပီးကိုျမင္ၿပီးလွန္႔၍
"ေအြး..လွန္႔လိုက္တာကြာ"
လက္ကိုပါးစပ္ႏွင့္ျပန္အုပ္လိုက္ၿပီးေသခ်ာျပန္ၾကည့္ၿပီးအိုက္ပီးမ်က္ႏွာေပၚလက္ယမ္းျပသည္။တုန္႔ျပန္မႈမ႐ွိေတာ့ေခါင္းၿငိမ့္ၿပီးေသခ်ာတလ္သူအိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ဟုေဘးပတ္လွည္ကိုေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီးေအာက္ထပ္ကိုဆင္းသြားသည္
ဒုတိယထပ္ေရာက္သြားၿပီးဘယ္သူမွမ႐ွိေတာ့"ငါဘာလို႔ထမင္းစားေနအုန္းမွာလဲဒီခ်ိန္ငါ့အတြက္ထြက္သြားႏိုင္ဖို႔အခ်ိန္ပဲ"စိတ္ထဲသေဘာက်စြာေရရြတ္သသည္ေအာက္ထပ္ကိုအျမန္ေျပးဆင္းၿပီးတံခါးဖြင့္သည့္ခ်ိန္
"ဘယ္ကိုသြားမွာလဲ"
ဒီအသံကPlanအတြက္ခန္႔မွန္းစရာမလိုပင္Meanဆိုတာေသခ်ာသည္Planလက္ရပ္တန္႔ၿပီးတုန္ယင္စြာMeanကိုလွည့္ၾကည့္သည္လက္ပိုက္ၿပီးခပ္တီတီနွင့္ရပ္ၾကည့္ေနသည့္Mean။
"ငါ...ငါ..."
"ဘယ္ကိုသြားမွာလဲလို႔ေမးေနတလ္"
"ငါ..ငါဗိုက္ဆာလို႔ထမင္းလာစားတာ"
"အ့ဲအျပင္ဘက္မွာထမင္း႐ွိသလား"
"ေအာ္..ငါပူလို႔တံခါးလာဖြင့္တာ ဟူး.. ပူလိုက္တာ"
Planလက္ကိုရပ္ခတ္သလိဳေျပာလိုက္သည္
"ပူတလ္ ဟုတ္လား"
Meanအသံကတခဳခဳလဳပ္မည္ဆိဳတာေသခ်ာသည္Planကအင္းဆိုၿပီးမ်က္ႏွာျပလိုက္သည္Meanအခန္းတစ္ခန္းထဲဝင္သြားၿပီးျကိဳးတစ္ခုယဴလာသည္အဲ့ဒီခ်ိန္မွာပဲMeanPlanလက္ေကာက္ဝတ္ကိုဆြဲကိုင္ၿပီးအျပင္ဘက္ဆြဲေခၚသြားသည္
"ဘယ္ကိုသြားမွာလဲ ငါ့လက္ကိုလြတ္ေပး!! အ.. နာတလ္"
"မင္းပူတလ္လို႔ေျပာတလ္ဆိုငါမင္းကိုပိုေအးတဲ့ေနရာေခၚသြားမလ္"
DU LIEST GERADE
Don't judge a book by its cover [Complete]
Romantikေရဘေလာက္ပဲနက္နက္အ့ဲနက္ေနတဲ့ေရကငါ့အခ်စ္တစ္ဝက္ေတာင္မွီဘူး။