The survivals

Avondje uit.

(Pov Maxime)

Toen Glimmer eindelijk wakker was liepen we naar binnen." Omg'' hoorde ik vicky zeggen. "Wa omg da is gewoon een gevangenis zonder zombies,en eten in overvloed" zei Danny. Danny! Vicky heeft gelijk. "Jaja stop me zage en kies een kamer"hoorde ik Glimmer zeggen. Nadat iedeen zijn kamer had ingericht en het gebouw was beveiligd,gingen we eindelijk eten. "Wat eten we" vroeg vicky ongeduldig. We eten kip met aardappelen en appelmoes. Na het eten gingen we allemaal onze wapens gaan vullen voor morgen. Na een tijdje werden we moe en gingen we slapen. Of tog niet. Om 2uur gingen Glimmer,Vicky,Danny en ik eens een nachtje door doen. Toen de andere sliepen gingen we naar buiten. We hadden wapens bij,wat eten en een zaklamp. We waren op weg naar een kerkhof. Het leek me een goed plan omdaar waarheid,durven of doen te spelen. "Waarheid,durven of doen? Maxime" zei Glimmer Toen koos ik vol met mannelijkheid. Ik kies durven.Oke schiet met je wapen in de lucht en roep " ik ben een malloot" zei glimmer. Ik ben een maloot,ik ben een maloot begon ik te roepen. En begon in de lucht te schieten. Na een tijdje w,d of doen te spele hoorde we achter ons wat geroep. Ik nigeerde het ik dacht dat het niks was. Tot dat het geroep steeds dichter kwam en dichter en het bleek een horde zombies te zijn. "Rennen we hou ze wel tegen" riepen Vicky en danny. Glimmer en ik beggon te rennen en te rennen tot ik zei "we kunnen ze niet achter laten, we moeten ze helpen''. " oke, maar hoe weten we of ze nog leven" zei Glimmer. Er is maar een manier omdat te weten te komen. Zo snel als we konden begonen we te lopen maar het was te laat. Danny probeerde de zombies nog tegen te houden zonder suces, en Vicky lag daar roekeloos op de grond. "Neem haar mee ik ben vlak achter jullie" riep Danny vol angst en moed. Dus we deden wat hij vroeg,we droege Vicky's lichaam naar het huis en Danny kwam vlak achter ons binnen. "Blokkeer de ramen en deuren laat niemand binnen" riep ik als een zot.