κεφάλαιο 4

5.8K 601 66
                                    

Είναι έτοιμος να φύγει αλλά πριν ανοίξει την πόρτα , τρέχω γρήγορα και τον πιάνω απο το χέρι. Την ίδια στιγμή νιώθω την έκπληκτη ματιά του να πέφτει στη λαβή μου. Ξεροκαταπίνω αυτόματα. Παρά ήταν αυθόρμητο και ξέρω καλά πως απαγορεύεται να αγγίζεις τον Άλφα και πόσο μάλλον με τέτοιο τρόπο. Ξέρω πως μια αδέσποτη σαν εμένα , δεν έχει δικαίωμα ούτε να αναπνέει στο ίδιο χώρο με έναν Άλφα.

"ΜΗΝ .ΜΕ. ΑΓΓΙΖΕΙΣ" 

Τα μάτια του γίνονται χρυσά. Το βλέμμα του είναι υπέροχο με κάνει να νιώθω τόσο όμορφα αλλά τον αφήνω αμέσως γιατί μου γρυλίζει. Είναι σαν να δέχομαι διπλά μηνύματα απο εκείνον. Για κάποιο λόγο με μπερδεύει. 

Κι έπειτα μαυρίζουν τα μάτια του. 

"ΦΥΓΕ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΕΛΗ ΜΟΥ" μου φωνάζει σαν να έκανα κάτι κακό, λες και τον έβρισα ή δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να εξωθήσει έναν άλφα να φωνάζει έτσι. Συνήθως σε άτομα χωρίς εξουσία σαν εμένα, ένας Άλφα δεν μπαίνει καν στον κόπο να τους μιλήσει , πόσο μάλλον να φωνάξει.

"Συγνώμη απλά ήθελα να πω.." προσπαθώ να του μιλήσω . Σηκώνω το κεφάλι για να δω τα μάτια του. Είναι πολύ ψηλός και ειλικρινά δίπλα του νιώθω τοσοδούλα. 

"Δεν με ενδιαφέρει τι έχεις να πεις. Απλά εξαφανίσου απο μπροστά μου άχρηστο πράγμα" μου γρυλίζει με καθαρό μίσος και μένω άφωνη στην θέση μου. Ξέρω πως δεν είμαι το πρότυπο λυκανθρώπου αλλά δεν χρειάζεται να μου μιλήσει έτσι.

Προσπαθώ να μην βάλω τα κλάματα γιατί είμαι πολύ σκληρή και βαθιά μέσα μου κρύβω έναν άγριο λύκο, γι αυτό δαγκώνω το εσωτερικό του μάγουλου μου , κάνοντας τιτάνειες προσπάθειες να μην κατεβάσω το βλέμμα μου.

Κανονικά θα έπρεπε  να τον βρίσω ειλικρινά. Είναι πολύ κακός μαζί μου. 

Του σηκώνω το δάχτυλο απειλητικά και το σηκώνω τόσο ψηλά που το φτάνω στην μύτη του.

Το κοιτάει θυμωμένα

"Είσαι αγενής" 

του λέω αυστηρά και νομίζω οτι φάνηκε σαν να απογοητεύτηκε. Μα τι ήθελε ? Να τον βρίσω? Θα ήταν αγενέστατο να το κάνω κι επίσης δεν πέφτω στο επίπεδο του.

"Πάρε το δάχτυλο σου απο το πρόσωπο μου ΤΩΡΑ , πριν σου το σπάσω μικρό κουτάβι" 

Γουρλώνω τα μάτια μου . Και μικρό? και κουτάβι? 

Αυτό ήταν . Με θύμωσε αλήθεια.

"Δεν θέλω εγώ να κάτσω σε αυτή την αγέλη. Θα βρω πολύ καλύτερα"

ΠΑΙΞΕ ΜΕ ΤΟΝ ΛΥΚΟ ΜΟΥWhere stories live. Discover now