Ακούω θόρυβο απο ξερά φύλλα . Σπάνε σαν να περπατάει κάποιος πάνω σε αυτά. Κάτι ρυθμικό που ολοένα με πλησιάζει. Η καρδιά μου χτυπά σαν τρελή και μπορώ και ακούω το χτύπο του στήθους μου μέσα στα αφτιά μου.
Τα βήματα πλησιάζουν περισσότερο. Δεν είναι μόνο ένας .
Όλες μου αισθήσεις μου φωνάζουν οτι πρέπει να τρέξω. Ξέρω οτι το πιο πιθανό είναι να με πιάσουν αλλά το ένστικτο επιβίωσης και ο φόβος μου είναι μεγαλύτερος. Ξεκινάω να τρέχω , αν και δεν ξέρω που πάω. Δεν υπάρχει κάποιο μονοπάτι. Είναι απλά ένα δάσος και παντού υπάρχουν ίδια ψηλά δέντρα. Είναι σαν να τρέχω προς το πουθενά. Αν ήταν εδώ η Τζο θα ήξερε προς τα που να τρέξουμε για να μην μυρίζουν την οσμή μας, αλλά εγώ ούτε αυτό δεν ξέρω να κάνω.
Αν βγάλω τα βραχιόλια μου όμως..
Πάω να τραβήξω το βραχιόλι μου αλλά την ίδια στιγμή με σταματά ο ίδιος μου εαυτός. Αυτό δεν μπορώ να το κάνω. Δεν πρέπει να σκέφτομαι τον εαυτό μου.
Αν τα βγάλω θα μπορώ να έχω τον λύκο μου. Θα έχω μια ελπίδα απέναντι τους.
Αλλά με τι τίμημα?
Τρέχω με όλη μου την δύναμη ενάντια στον αέρα. Ακούω τα βήματα να γίνονται γρήγορα και είμαι σίγουρη πως ακούω τον υπόκωφο θόρυβο απο σπάσιμο οστών. Κάποιος όχι πολύ μακριά απο εμένα, κάνει μετάβαση.
Κάποιος απέκτησε τον λύκο του και τρέχει να με πιάσει. Ακούω τα πέλματα λύκου να θρυμματίζουν ασταμάτητα ξερά φύλλα καθώς τρέχει. Τρέχει να πιάσει εμένα.
Νιώθω την καρδιά μου να χτυπά ακόμη πιο γρήγορα. Ξέρω πως σε λίγο θα είμαι νεκρή και θα έχουν τελειώσει όλα. Παρόλαυτα τρέχω. Τρέχω συνέχεια να ξεφύγω απο αυτό που με μαθηματική ακρίβεια σε λίγα λεπτά της ώρας θα με έχει βρει.
Η καρδιά μου είναι έτοιμη να σπάσει και νιώθω ένα έντονο σφίξιμο στην δεξιά πλευρά των πλευρών μου. Είμαι τελείως αγύμναστη. Στο ιερό η Μάντις μου απαγόρευε να βγαίνω έξω για τρέξιμο. Φοβόταν μην με μυρίσει κάποιος και καταλάβει τι κρύβω. Δεν ξέρω..ήταν πάντα παρανοική στο θέμα της ασφάλειας μου. Ήμουν περιφρουρημένη απο τα πάντα.
Ακόμη και απο την ίδια την ζωή.
Δεν έζησα τίποτα και όμως σε λίγα λεπτά μάλλον θα έχω πεθάνει.
Ένας οξύς πόνος στα πλευρά μου με αναγκάζει να σταματήσω να τρέχω. Είναι δύσκολο και δεν έχω άλλες δυνάμεις. Γονατίζω κάτω στο χώμα ασθμαίνοντας. Αφήνω ένα σφυριχτό ήχο να βγει απο τους πνεύμονες μου επιχειρώντας να πάρω ανάσα. Νιώθω τα μάγουλα μου να καίνε.
