This is my first story that its genre is fan fiction. Some of you messaged me asking if can i write some BTS FanFic. And here it is!Hope you'll like the story and the plot also.
• • • • •
Don't steal my story, this story is original.
No part of this book may be reproduced, distributed, or transmitted in any form or by any means, or stored in a database or retrieval system without the prior permission of the author.
• • • • •
Enjoy the story...
Jungshin's POV (7 years ago)
"Jinnie! Jinnie!" Tawag namin ng kambal ko sa Kuya namin. Tumakbo kami papalapit sakaniya at sabay sabit naming magkambal sa magkabila niyang paa.
"Oh! Bakit naman kayo tumatakbo? baka madapa kayo niyan eh!" Suway niya saaming kambal. Ganiyan talaga iyang Kuya namin. Napaka-maalaga and take note he is just 2 years older than us that's why we don't call him Kuya dahil mukhang magkakaedad lang kami. And mas gusto niya ang Jinnie e.
Patalon-talon naman na tinuturo ng kambal ko ang isang Bunny na nasa kabilang kalye. Mahilig kase iyan sa Bunnies kaya nagmumukha na nga rin siya eh.
"Jinnie tara kunin natin" sabi ko at hinila ang Kuya namin. Ayaw ko naman talaga ang Bunny pero dahil gusto ng kambal ko, edi gusto ko na din.
"Baka pagalitan tayo ni Mommy. Diba ang sabi stay lang daw tayo dito at isa pa delikado Princess" Pagpapaliwanag saakin ni Kuya. Hindi Princess ang name ko ah! Tawag lang saakin 'yan ng Kuya ko at Prince naman sa kambal ko.
Dahil cute kaming kambal at alam naming irresistible ang kacute-an namin kaya naman nag pout and nagpuppy eyes kami kay Jinnie. Natatawang nagkamot sa batok si Jinnie. See?
"Okay fine! But once the Bunny ran away, we won't chase it. Understand?" Paalala nito. Excited naman kaming tumakbo ng kambal ko at naiwan si Jinnie na natatawa saamin.
Kung alam lang sana naming magkambal, hindi na sana namin pinuntahan ang Bunny na iyon. Dahil doon nagkandaletche-letche ang buhay namin.
"PRINCESS!! PRINCE!!" 'Yan ang huling salita na narinig namin bago kami takpan ng panyo sa ilong at mawalan ng malay.
• • • • •
Nagising ako nang may marinig ako na nag-uusap. Ugh! My head is hurt. Agad kong naimulat ang aking mata nang maalala ko ang nangyari.
"Anong gagawin natin sa dalawang iyan pare?" Someone said. I don't who he is or who they are, but they're planning something bad on us. I have this feeling that i need to do something or else—
"Edi papatayin natin" The other one said. I knew it! I searched for my twin brother and i saw him crying. No please! I can't bare seeing him like that. He's all i got right now.
"P-Princess?" I know he's scared based on his voice. I need to protect him at all cost. He's too pure to handle this situation. I need to stay brave because i know he is depending on me.
"Yes Prince what is it?" I calmly said. Saaming dalawa I'm the braver one. Even though he is older than me.
"I-im s-scared" he admitted. I saw his hands trembled due to his nervousness. Nilapitan ko si Prince at hinug siya nang mahigpit.
"Shhh... Don't be scared, I'm here Prince. You don't have to be afraid. I can handl—" Naputol ang sasabihin ko nang biglang bumukas ang pinto ng van.
"Gising na pala kayo eh" Sabi ni P1 for short sa Panget No.1 . I just rolled my eyes at him. How dumb! Nakita naman niyang we're wide awake na.
"Duh! Isn't obvious?" I said. Siniko naman ako ng kambal ko at parang sinasabing tumahimik ako at baka anong gawin saamin.
"Aba't ang panget pala ng ugali mong bata ka" sabi ni P1 saakin. Tinignan ko naman ito nang nakakaloko.
"Buti ako ugali lang. Eh ikaw lahat!" Sigaw ko sakaniya at nagmake face pa. Sinamaan naman ako ng tingin ni P1.
"Sinusubukan mo ba ako ha!?" Sabi saakin ni P1. Hinila niya ako palabas ng van at sinunod naman ang kambal ko. Tinignan ko ang mukha ng kambal ko at bakas sa mukha niya ang takot.
*PAAKK!*
"Princess!" Sigaw ng kambal ko. Napatingin naman ako sa panget na sumampal saaken at ngumiti lang ako nang nakakaloko.
"Is that all that you've got? Such a loser!" Mapangasar na sabi ko. Totoo naman kase eh! Napakahina ng sampal niya. Parang baklang may sakit ang sumampal saakin!
"Princess stop mocking him!" Suway ng kambal ko. Tinignan ko lang ito pero binalewala ang sinabi niya.
"Shut up! you both!" Sigaw ni p2. Panget 2 hahaha! Sumakit bigla ang ulo ko sa english niya. Kadiri!
"Iwww.. Your english is sooooo kadiri! Like your disgusting face!" Sabi ko. Nilapitan ako ni P2 at sinampal nang sobrang lakas at napatilapon ako nang bahagya. Napaubo naman ako at napahawak sa pisngi ko.
"Ngayon mo sabihin na is that all that we've got" sabi ni P1. Medyo napangiwi ako dahil medyo malakas ang pagkakasampal saakin.
"We'll not bad. Mas malakas naman siya manampal kaysa sayo" Sabi ko. Sumigaw naman si Prince na nagmamakaawa.
"Stop Princess pleaseeeee!" Sabi ni Prince na mangiyak-ngiyak na. Okay mananahimik na ako. Mukhang mas nasasaktan si Prince kaysa saakin eh.
"Ang ingay mo! Tumahimik ka nga!" Sinampal ni P2 ang kambal ko kaya naman napatayo at napasigaw ako. How dare him! Talagang sinaktan niya si Prince!
"You fucking bustard! What do you think you're doing!" Sigaw ko sakanila. Alam kong it's bad na magswear lalo na kung bata ka pa but I can't help it. Lumapit naman sakin si P1.
"Well kung 'di ka namin masaktan edi ang kakambal mo nalang Hahahahaha!" Natatawang sabi niya. I gave him death glare and i saw him gulped. Alam ko kahit na 10years old palang ako nakakatakot na ang aurang mayroon ako.
"DON'T" Matigas na saad ko. Halos manlisik na ang mga mata ko sa galit.
"Why not?" Sabi nito at umalis sa harap ko. Sinabunutan niya si Prince at tsaka ito sinakal. Halos magwala na ako sa nakikita kong scenario.
"Prince!" Sigaw ko tatakbo sana ako kaso hinila ako ni P3. tatlo kase silang dumukot samin ng kambal ko.
"Ugggggghh" hinahing ng aking kambal. Nakita kong pumatak ang luha ng kambal ko at doon na nagdilim ang paningin ko.
Kinuha ko ang baril na nasa bewang ni p3 at wala pang isang minuto ay nakabulagta na ang tatlo. Buti nalang at tinrain ako ni Daddy simula noong 4years old ako para sa mga scenario na ganito. Ako lang at si Jinnie ang nagtrain nang ganito dahil sakitin si Prince.
*cough! cough!*
"Prince! Are you alright? I'm right here" I said habang pinapatahan na si Prince. Napatingin ako sa paligid ko.
BULLSHIT! WE'RE IN NO WHERE TO FOUND!
Anong gagawin namin nito? Pinasok ko si Prince sa loob ng van at sinabihan na magpahinga muna kami at bukas na kami maglakbay. Hindi naman kase kami marunong magdrive at isa pa hindi ko alam ang number ng sino man sa bahay para may macontact.
Mahirap man paniwalaan pero sa edad na 10yearsold nakapatay na ako. Sa edad na iyon nawala ang pagkainosente ko. Sa edad na iyon nagsimula ang paghihirap namin ng kambal ko.
• • • • •
Don't forget to vote, comment your thoughts and share it to your love ones. I'll appreciate it. Thank you
BINABASA MO ANG
If I Ruled The World
FanfictionHindi naging normal ang buhay ng kambal simula palang. Mas lumala pa ito simula nang pumasok sila sa isang school kung saan nagaaral ang Apat na makapangyarihan sa mundo. Tara't samahan natin sila sa kanilang paglalakbay. Clichè ba kamo? Baka hindi...
