Άξιζε τελικα?

κεφάλαιο 11

Ήταν αυτός από την συνάντηση του Άλεξ τότε στο πάρκο...
-Βρε ,βρε,βρε ποια έχουμε εδώ εσένα έψαχνα τόσες μέρες και σε βρήκα..
Εγώ ασυναίσθητα πήγα να πιάσω κάτι από το τραπεζάκι δίπλα αλλά πριν προλάβω να το πιάσω μου σφίγγει το χέρι μου βάζει και ένα πανί στο στόμα και μετά όλα μαύρα...
Pov Alex
Καθομασταν στην πίσω αυλη ως συνήθως ο αλκης είχε φέρει πρώτο πράγμα..χτυπάει το κουδουνι αλλά κάνεις δεν κάνει κίνηση να σηκωθεί μόνο εγώ σηκώθηκα..
Σήμερα έλειπε το φυτουκλακι από την τάξη και ήθελα να την πειράξω
Χαρης-Μαλακα πες μου ότι εσύ ξέρεις που είναι η νεφέλη την περνώ τηλέφωνο και δεν το σήκωνε
-Που να ξέρω εγώ που είναι η ηλίθια γκόμενά σου ...
Και σηκώθηκα έφυγα δεν θα ασχολούμαι εγώ με τον κάθε βλαμμένο...Αφού πέρασαν αυτές οι 7 βασανιστικές ώρες πήγαινε προς το σπίτι και είπα να περάσω και από την μικρή ηλίθια γιατί με ανησύχησε ο άλλος .Οταν φτάνω και χτυπάω δεν ακούγεται μέσα καμία κίνηση και τα φώτα είναι κλειστά και σκέφτηκα να πάω από το μπαλκόνι μου να δω τι γίνεται στο απέναντι. Καθώς φεύγω πέφτω πάνω σε αυτόν άλλες δουλειές δεν έχει και
Χαρης-Τι βρήκες??
-όχι δεν ανοίγει κάνεις και είναι και τα φώτα κλειστά..
-που μπορεί να πήγε??
-Δεν ξέρω
-εσυ γιατί ενδιέφερε τόσο πολύ για εκείνη αφού δεν σου λέγεται καρφί
- εσύ τι σε νοιάζει ότι θέλω θα κάνω
Ήρθε  και ο άλλος ο βλάκας
Άρης-μήπως έχετε δει την Νεφέλη γιατί την ψάχνω από εχθές
και δεν την βρίσκω ?
Χαρης- και εμείς αυτήν ψάχνουμε 
Ναι καλά μην καθίσω μαζί με αυτόυς
Αρης- εε που πας δεν θα την βρούμε
-θα την βρω την άκρη μόνος μου και στην τελική χεστηκα δεν δίνω δεκάρα για αυτή
Αφού πήγα στο σπίτι άρχισα να σκέφτομαι αν στα αλήθεια νιώθω κάτι για αυτήν..ακούω ένα βουητό από το κινητό μου ήταν η Μαρία πάλι ποιος την χεζει  και αυτήν τώρα δεν έχω καμία όρεξη να λείπει τι μου έχει κάνει αυτή η κοπέλα και τότε πως κοιτάει έξω μου έχετε η ιδέα να πηδήξω από το μπαλκόνι μου στο δικό της για να δω που βρίσκεται.περνω φορά και πηδάω απέναντι αυτό που είδα ευχόμουν να μην το δω...Εκείνη