,,Pani Modliszka"

Rozdział 4.

Wróciłyśmy do domu, poszłam do swojego pokoju czekając na Mary, która zaraz miała się tu zjawić.
- Jestem.
-Okej.
Spojrzałam na nią i się uśmiechnęłam, a ona usiadła koło mnie na łóżku.
- To jak, wyjaśnisz mi wszystko?
- Tak...
Zaczęłam się trochę denerwować ale zdałam się na odwagę.
- Jak byłam o wiele, wiele młodsza zmarli moi rodzice, mój ojciec w wypadku samochodowym, a matka po prostu nie przeżyła zawału. Nie umiałam się pozbierać po ich śmierci, wpadłam w bardzo poważny stan psychiczny- depresje. Miałam wtedy przy sobie tylko swoją przyjaciółkę... Gdy miałyśmy 14 lat ona znalazła sobie chłopaka, który miał 17 lat, był w porządku ale uważałam, ze nie jest do końca prawdziwy. Wiesz w jakim znaczeniu to mówię...
Był to Fabian... Angela, bo tak ona miała na imię była w nim zapatrzona i zakochana naprawdę bardzo mocno. Gdy wyszła z nim na randkę kiedyś, nie wróciła. Dokładniej nie było jej 4 dni przez co zaczęłam się o nią strasznie martwić. Minął tydzień, a jej dalej nie było...nie dawała znaków życia.
Powoli zaczęły mi lecieć łzy, a ja musiałam chwile odetchnąć nigdy nawet myśleć mi o tym łatwo nie było.
- Razem z jej matką poszłyśmy na policję. Po jakimiś czasie okazało się, że została porwana i wykorzystana seksualnie. Dobrze wiedziałam czyja to była sprawka...Dzień później dostałam list od Fabiana, w nim wszystko powiedział jak to zrobił i jak ją uwodził, oraz naśmiewał się z jej naiwności.
Zagroził mi, że jak komukolwiek o tym powiem, to pożałuję. Wtedy byłam słaba i faktycznie bałam się jego, lecz teraz to zupełnie znikło. Tydzień później, Angela wróciła do szkoły i to ja wtedy się nią opiekowałam, po jakimś czasie...Jej matka została otruta i za tym również stał jej były chłopak- inaczej potwór.
Teraz już nie było ratunku, łzy wylewały się z pod powiek coraz mocniejszym strumieniem, widząca stan Mary, przytuliła mnie.
- Angela się nie pozbierała po tym...dzień przed jej śmiercią powiedziała mi wszystko o sobie...Popełniła samobójstwo o 19:48 skacząc do rzeki... Zostawiła mi list. Od tamtej pory nie znalazłam nikogo komu ufam i dlatego to otworzyłam, dlatego to robię...
- J-ja nie wiem co powiedzieć...
Wyjąkała Mary patrząc w podłogę.
- Tak bardzo mi przykro, że ją straciłaś...Na pewno była cudowną osobą...
- Tak, była przecudowna. Ale teraz mam ciebie, jesteś pierwsza od dwóch lat...
Uśmiechnęła się.
- Cieszę się, ze mi zaufałaś i to powiedziałaś...Pomogę Ci z tym Fabianem, zobaczy co to znaczy „piekło"
- Dziękuję!
- Dla ciebie wszystko Demetrio!
Przytuliłam ją i ruszyłam w stronę łazienki, aby wziąć szybki prysznic w tym czasie Mary miała również się umyć, a następnie wrócić do mnie do pokoju. Po ostatnich wydarzeniach przez jakiś czas przecież będzie spała ze mną.

———————————————————————————————————
446 słów nah...
Dawno mnie tu nie było ale bywaaa.