Alper Erözer • Imagine

~ 1 ~

Merhaba, ilk kitabıma hoşgeldiniz. Umarım beğenirsiniz. Kitabın ana karakterinin adı Parla olacak ama onun yerine siz kendinizi hayal edin. İyi eğlenceler.
Donakalmıştım. Telefonumdaki instagramdan mesajı defalarca okudum. Gerçekti bu! Gerçekti. Alper Erözer, beni gerçekten evine çağırmıştı. Rastgele fanlar arasından seçilen kurada BEN çıkmıştım! Yarın saat 13:00'da öğle yemeği. Sabırsızlıkla bekliyordum.
Saat 12:00'dı ve erkenden yola çıkacaktım. Kısacık eteğimi ve göbeği açık tişörtümü giydim. Saçımı rastgele bir şekilde topladım. Titriyordum. Bu Alper'i etkilemek için tek şansımdı.
Evine vardım. Kapıyı çaldığım anda birkaç tane uşak beni güler yüzle karşıladı. Beni az ışık alan loş bir odaya yönlendirdiler. Odada birsürü yemek beklemiştim, bu bir 'öğlen yemeği' idi nasıl olsa. Ama tek bir yemek yoktu. Odada yemek yerine yatak vardı!? Karnım kasıldı, nefesim kesildi. Alper Erözer karşımdaydı, bana gülümsüyordu: "Merhaba. Sen Parla olmalısın." diye fısıldadı. Büyülendiğini anlayabiliyordum. Gözleri parlıyordu. "Selam. Ee - sen de Alper'sin." dedim. Gözlerim dolmuştu. Gülümsemesi yüzünde yayıldı: "Eh, bunu bildiğini sanıyordum." dedi. Titredim. "Ee - şeyy, tabii ki biliyorum, yani ... fanım." dedim. En sonunda kendimi tutamadım ve koşarak Alper'e sarıldım. Sırtımı okşamaya başladı. Aşağı doğru kayıyordu... Kalçama doğru, ardından popoma doğru... En sonunda elleri popomda dolaşmaya başladı ve popomu sıktı. Hafifçe inledim. Alper: "Çok güzel bir vücudun var, biliyor muydun?" diye fısıldadı. "Ge–gerçekten mi?" diye kekeledim. Onayladı. Gülümsedim. O da karşılık verdi...
Elleri eteğimin lastiğine kaydı. Eteğimi yavaşça aşağı çekerken emin olup olmadığımı sordu. "Eminim." dedim kararlı bir sesle.  Heyecanlanmıştım. Gözlerimi yumdum ve kendime gülümsedim. Pantolonunun aşağı indiğine dair sesi duydum. Buna hazırdım.