KALBİMİN NABZI (Yazılıyor)

1. BÖLÜM

Sabah ne kadar kalkmak istemesem de kalkmak zorundaydım. Bugün yeni okuluma gidecektim. Her ne kadar gitmek istemesemde.

Yatağımdan kalktım ve lavaboya gidip yüzümü yıkadım. Annem aşağıdan seslenmeye başlamıştı bile.
Aşağı indiğimde annem çoktan kahvaltıyı hazırlamış ve beni bekliyordu. Canım pek birşey yemek istemiyordu . Anneme baktığımda o da yemiyordu. Sanki bir şeyler düşünüyor gibi.
Sormak istiyordum ama kendisinin anlatmasını beklemeliydim.

Annemle beraber masayı topladıktan sonra anneme dönüp;
"Anne ben çıkıyorum" dedim. Annemde benimle gelmek istedi ama onun gelmesine gerek yoktu.
Sabah bilerek erken kalkmıştım. Yürüyerek okula gidecektim.

Aslında otobüsü bekleyebilirdim ama yürümek ve etrafı incelemek istedim.Nede olsa daha burayla ilgili hiç birşey bilmiyorum .
Size biraz kendimden bahsedeyim. Ben Hazal SOYDAN.11.sınıfa gidiyorum. Annem öğretmen o yüzden buraya geldik . Aslında buraya gelmemiz iyi oldu. Çünkü Balıkesir'de pek bir arkadaşım yoktu.

Evden baya uzaklaşmıştım ,etrafa inceleye inceleye ilerliyordum . Daha sonra çantamdan kulaklığı mı çıkarttım ve en son dinlediğim şarkıya Pınar Süer cesaretin varmı aşka dinlemeye devam ettim .

Okula gelmeme az kalmıştı . Yolun karşısına geçeceğim sırada kulağımı çınlatan bir ses duydum ve kendimi yerde buldum. Ayağım çok acıyordu ve kolum kanıyordu , kulağımda kulaklık olduğu için motor geldiğini fark edememiştim.

Yanıma birisi geldiğini fark ettim ama canım yandığı için kim diye bakmıyordum bile.
Yanıma gelen kişi;
"Manyak mısın kızım sen niye yolun ortasına atlıyorsun"dedi . Ne diyor bu çocuk ya gelmiş bana çarpıyor bide manyak mısın diyor .
Sinirlenmiştim bende" Ne diyorsun ya gelmiş bana çarpıyorsun bide manyak mısın diyorsun insan bir iyi misin diye sorar ."

Daha konuşmaya devam edecektim ama yaptığı hareketle sustum ve onun ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalıştım.
Yanıma eğildi ve kolumu tuttu kolumu çekmeye çalıştım ama bırakmadı. Çantasından su çıkardı ve kanayan kolumu temizlemeye başladı. Su daha çok canımı yakmıştı o yüzden kıpırdanıp duruyordum . Bir anda bana baktı ve ;
"Bir rahat durda yarayı temizleyelim yoksa mikrop kapacak " dedi .
Hiç birşey demedim. O da yarayı temizlemeye devam etti. Yarayı temizledikten sonra yarabandı yapıştırdı, sonra ayağa kalktı ve benim kalkmam için elini uzattı. Elini görmezden gelerek kalkmaya çalıştım.

Bu ani harekerim baya canımı yakmıştı. Onunsa dışarı derin bir nefes verdiğini duydum. Ayağımın üzerinde duramıyordum. Kafamı kaldırıp bana motoruyla çarpan çocuğa baktığımda ayağıma baktığını fark ettim. Sonra konuşmaya başladı;
"İstersen hastaneye götüreyim ayağın kötü gözüküyor" dedi. Aslında gitsem iyi olurdu çünkü ayağım çok acıyordu . Bu halde okula gidemezdim ,eve de gidemezdim annem çok üzülürdü. Hastaneye gitmeye karar vermiştim. Tam ona cevap vereceğim sırada telefonu çaldı ve telefondaki kişiyle konuşmaya başladı.

Ayağımın üzerinde durunca canım yandığı için kaldırıma oturmaya karar verdim. Bana çarpan çocuk hala telefonla konuşuyordu. Telefonu çalınca uzaklaşmıştı . O telefonla konuşurken onu incelemeye başladım. Aslında yakışıklı biriydi ama bu görünüşüyle tam bir serseriye benziyordu. Hafif dalgalı saçları ,kahverengi gözleri vardı ve boyu da uzundu. Cidden o boy ne öyle.

Telefonla konuşması bitince yanıma geldi ve bana bakmaya başladı. Bende ona bakıyordum, neden bana sinirli baktığını anlamaya çalışıyordum. Sonunda bana tıslarcasına konuşarak;
"Ee gidecekmisin hastaneye "dedi. O yüzden bana dik dik bakıp duruyordu. Cevap vermemi bekliyordu. Ben de ;
"Tamam gidelim hastaneye"dedim. Motoruna yöneldiğinde bende kalktım ,yürürken zorlanıyordum. Sonra bana bir tane beyaz kask uzattı , kaskı aldım ve bakmaya başladım. Sinirli bir şekilde nefesini dışarı verdi ve " bakışmanız bittiyse kaskı takta gidelim"dedi. Bende ona gözlerimi devirdim ve kaskı takıp motora bindim .