character ⚘ kim taehyung ✓

~20~|final

FLASHBACK
"siktir," dedim. Taehyung her şeyi anlamıştı. Telefonun kilidini açtığımda, yukarıdan gelen bildirimlere baktım. Taehyung kitabıma yorum atmıştı ve onun bildirimi gelmişti, Taehyung da bunu görmüş olmalıydı.

"ben.." dedim ve başımı eğdim. "önemi yok." tam yanından geçip gideceğim sırada kolumdan tuttu ve sırtımı duvara yasladı. Diğer eli de kolumu tutmaya başlamıştı.

Kalbim dört nala giderken, gözlerim ilk önce kollarımı tutan ellerine gitti sonra ise beni benden alan gözlerine.

"neden bana söylemedin?" dediğinde, "söylesem ne değişecekti ki," dedim. "sen beni arkadaş olarak görüyordun."

"tanrı aşkına hayır, sun hye!" diye bağırdığında, alkol kokan nefesi yüzümü yalayıp geçmişti.

"senden hoşlandığımı söyleyemem ama etkilenmediğimi de söyleyemem."

Ayakta durabileceğimi zannetmiyordum, anında heyecandan yere yıkılabilirdim.

"eğer söyleseydin..." dedi ve yaklaştı. "sevgili olabilirdik."

"artık biliyorsun." dediğimde eliyle yanağımı okşamaya başladı. "evet, biliyorum ve üzgünüm artık dayanamayacağım." dedikten sonra dudaklarını dudaklarımın üstüne örttü.

Midemde uçuşanlar nedeniyle nefes almakta zorlanırken, taehyung'un gülümsemekten gerilen dudaklarını fark ettim ve gözlerimi açtım.

Geri çekildim ve "ne?" dedim. Gülümsemeye devam ediyordu. Bu hareketi kızaran yanaklarıma bir ton daha kırmızı boya sürülmesine neden olmuştu.

"çok heyecanlandın sanırım, nefes dahi alamıyorsun." dediğinde gözlerimi devirdim. "çok komik."

Kolumdan tutup peşinden çekiltirmeye başladığında, "nereye?" diye sordum.

Kapının kulbunu çevirirken konuştu.
"artık sevgilim olduğuna göre, bu mekanı terk etmeye karar verdim."
FLASHBACK SONU

Elimi Taehyung'un elinden kurtardım ve tam çaprazımda duran banka doğru koştum. Yorulmuştum, uzun süredir hiç durduraksızın dolaşıyorduk.

"çok mu yoruldun?" deyip yanıma oturduğunda başımı omzuna koydum.

"eveet." başıma öpücük kondurduğunda gülümsedim. O an tüm yorgunluğum uçup gitmişti sanki. Eliyle elimi yakaladı ve parmaklarımızı kenetledi.

Bundan tam tamına bir ay önce hiç bu anı yaşacağıma ihtimal vermezdim. Taehyung'un kokusunu bu kadar yakından kokacağımı, bana ait olacağını, ona ait olacağımı..

"ee," dedi ve banka daha da sindi. "kitabının final bölümünü nasıl yazacağını buldun mu?" dediğinde "cık," dedim. "senle çıkmaya başladıktan beri aklıma hiçbir şey gelmiyor."

Aniden duruşunu düzeltti. "ne?" dediğinde güldüm. Çok tatlıydı.

"şaka yaptım, şapşal." dedim ve geriye çekip az önce kalkan başımı tekrar omzuna dayadım. "gel şuraya."

Önümüzden pamuk şekerci geçerken "aa pamuk şeker!" diye bağırdım ve başımı dikleştirdim.

"istiyor musun?" diye sorduğunda başımı olumlu anlamda salladım.

Ayağa kalktı bana pamuk şeker slmaya giderken onu izledim. Tanrım, bir insanı her şeyiyle nasıl bu kadar kutsal yaratabiliyorsun?

Bir tane alıp yanıma oturduğunda "sen neden almadın?" dedim. "ben pamuk şeker sevmem." deyip elindekini bana uzattığında hiç vakit kaybetmeden aldım ve paketini açmaya başladım.

Tanrım, pamuk şekerleri küçüklüğümden beri seviyordum. Küçüklüğümün en yegane anısıydı onlar.

Şekeri yarıladığımda, Taehyung'un bana arsızca baktığını fark ettim. "ne oldu?" diye sorduğumda bakışları dudağım ve gözlerim arasında ilmek dokuyordu.

"pamuk şekerin kendisini sevmem ama, pamuk şekere bulanmış senin dudağını severim." deyip dudaklarımı öpmeye başladı.

Tanrım! yine midemdeki o his!

"aa büyükanne onlar ne yapıyorlar?" yanıbaşımızda işittiğim çocuk sesiyle gözlerimi sonuna kadar açtım ama Taehyung bunu umursuyor gibi değildi. "aa terbiyesizler! Burada çocuk var!" dediğinde Taehyung geri çekildi ve o an elinde taş tutan ve bize atmak için hazırlanan teyzeyle göz göze geldik. Taehyung elimi tutup "koş!" diye bağırdı ve peşinden koşmaya başladım.

Uzun bir süre koştuktan sonra soluklanmak için durduk. Nefesleri nefeslerimin sesine karıştığında gülmeye başladım. "şuanki halimize bak. Öpüşmemize bile izin vermiyorlar" ded ve devam etti. "sen neden gülüyorsun?"

"seni." dedim ve duvarla kendi arama aldım bedenini. "teyzeyle göz göze geldiğinde hiç bu kadar korktuğunu görmemiştim." Göz devirdi.

"aman ne-" dudağına öpücük bıraktım.

"kitabımın final bölümünü beraber yaşamaya ne dersin, sevgilim?"

◜ 𝙨 𝙤 𝙣◞

evet, minnak bebeklerim!
bir tane daha tae ficimin sonuna gelmiş bulunmaktayız.
beni desteklediğiniz, kitabımı severek okuduğunuz için size minnettarım.
hepinizi koskocaman öpüyorum.
sizi seven, noralia💜