love you always

Καλησπέρα! (Κατερίνα)

''Κατερίνα;; Ακόμα έτσι είσαι; Πότε θα ντυθείς; Πότε θα ετοιμαστείς; Σε λιγότερο από μισή ώρα θα έρθουν τα παιδιά! Είσαι αδιόρθωτη!''

Αυτή ήταν η αδερφή μου η Μαριάννα. Θα σας πω μερικά πράγματα για εκείνη. Είναι οργανωτική, απίστευτα και εκνευριστικά τελειομανής και φυσικά εξαιρετικά αγχώδης, σε αντίθεση με εμένα που είμαι άνθρωπος που τα κάνει όλα τελευταία στιγμή και το άγχος δεν ξέρω καν τι σημαίνει. Σήμερα έχει τα γενέθλια της και πρέπει να είναι όλα στην εντέλεια για την ξεχωριστή βραδιά. Έχει καλέσει την παρέα της την οποία εγώ πρώτη φορά θα γνωρίσω, μιας και μόλις πριν λίγες μέρες ήρθα στην Αθήνα από την Κρήτη όπου μένω κανονικά με τους γονείς μου. Μόλις τελείωσα τις πανελλαδικές και εκτός απροόπτου από τον Οκτώβριο θα σπουδάζω στο Χημικό της Αθήνας. Η Μαριάννα γίνεται σήμερα 23, οπότε έχει ήδη συμπληρώσει πέντε χρόνια στην Αθήνα. Τελείωσε το παιδαγωγικό και δουλεύει σε ένα ιδιωτικό σχολείο.Το σπίτι μας στην Αθήνα βρίσκεται σε μια ήσυχη γειτονιά της γλυφάδας και έχει διακοσμηθεί πανέμορφα με το εξαιρετικό γούστο της μητέρας μας. Το πιο όμορφο μέρος του σπιτιού όμως είναι η μεγάλη βεράντα του σαλονιού η οποία έχει θέα την θάλασσα. Νιώθω τεράστιο ενθουσιασμό που από εδώ και πέρα θα μοιραζόμαστε αυτό το σπίτι! 

 Όσον αφορά την παρέα της δεν ξέρω και πολλά πράγματα, παρά μόνο για την καλύτερη της φίλη την Ειρήνη που έχει έρθει και στην κρήτη. Μας μιλά πολύ συχνά για αυτούς και για το πόσο τυχερή είναι που μέσα στην αποξένωση της Αθήνας κατάφερε να δημιουργήσει τόσο στενούς δεσμούς και να βρει φίλους που πραγματικά της ταιριάζουν, αλλά μέχρι εκεί. Είμαι αρκετά αγχωμένη για αυτήν την πρώτη συνάντηση. 

Μαριάννα: Λοιπόν Κατερίνα καταρχάς ντύσου επιτέλους και περιποιήσου λίγο τον εαυτό σου ε; Μη σε δουν οι άνθρωποι και τρομάξουν!

Κλασική Μαριάννα. Πρέπει όλοι να μιμούμαστε την τελειότητα της. 

Κατερίνα:Εντάξει καλή και καθόλου επικριτική αδερφούλα μου! Θέλεις να μου μιλήσεις λίγο για την παρέα σου να ξέρω λίγο τι θα συναντήσω;

Μαριάννα: Ναι δίκιο έχεις δεν σου έχω πει τίποτα για αυτούς. Η Ειρήνη έχει 2 πρώτα ξαδέρφια τον Γιάννη που είναι 25 και τον Παύλο που είναι 21 και είναι και οι δύο ναυτικοί, ο Παύλος δηλαδή είναι ακόμα στη σχολή. Αυτοί οι δύο μεταξύ τους είναι αδέρφια. Μετά έχουμε την Αναστασία την κοπέλα του Παύλου που είναι 20 και σπουδάζει φιλολογία και τον Αλέξανδρο που είναι ο κολλητός του Γιάννη. Αυτά πάνω κάτω. Θα δεις όταν τους γνωρίσεις θα ενθουσιαστείς! 

Εκείνη τη στιγμή χτύπησε το κουδούνι. 

Μαριάννα: Αχ ηρθαν νωρίτερα! Είδες τι παθαίνεις τώρα για να μην είσαι έτοιμη; Πήγαινε γρήγορα να ντυθείς κακομοίρα μου! 

Πήγα γρήγορα στο δωμάτιο μου , δεν είχα αποφασίσει καν τι θα φορούσα! Η Μαριάννα ήταν τόσο όμορφη με το κόκκινο στενό της φόρεμα και της μαύρες πλατφόρμες της. Στην κυριολεξία έλαμπε. 

Αποφάσισα να βάλω ένα απλό μαύρο φόρεμα και τα σανδάλια μου, πράγμα για το οποίο θα άκουγα απίστευτη γκρίνια αργότερα, αλλά δεν είχα χρόνο να σκεφτώ κάτι καλύτερο. Έκανα τα ίσα καστανόξανθα μαλλιά μου μερικές ελαφριές μπούκλες και βάφτηκα πολύ ελαφρά. Πήρα μια βαθιά ανάσα και βγήκα στη βεράντα. 

''Και εσύ πρέπει να είσαι η Κατερίνα! Εγώ είμαι ο Γιάννης", μου χαμογέλασε ζεστά και μου έδωσε το χέρι του. Ήταν ψηλός, πάνω από 1,85 μελαχρινός με βαθιά γαλανά μάτια. 

Μαριάννα: Ναι αυτή είναι η αργοπορημένη πάντοτε αδερφή μου! Κατερίνα, από εδώ ο Γιάννης, ο Αλέξανδρος και η Αναστασία, την Ειρήνη φυσικά τη γνωρίζεις

Κατερίνα: Χάρηκα πολύ! , αποκρίθηκα και έδωσα σε όλους το χέρι μου, ενώ χάρισα μια ζεστή αγκαλιά στην αδερφική φίλη της αδερφής μου.

Μαριάννα: Ο Παύλος είναι ακόμα κάτω, προσπαθεί να βάλει λίγο καλύτερα το αυτοκίνητο του, θα τον γνωρίσεις σε λίγο.

Αφού συστήθηκα στους φίλους της αδερφής μου αποφάσισα να πάω στην κουζίνα για να ξεκινήσω να κερνάω τα παιδιά, έτσι ώστε η Μαριάννα να έχει περισσότερο χρόνο να καθίσει μαζί τους. Γέμισα 2 μπολ με παγωτίνια και τα μετέφερα στη βεράντα. Μόλις βγήκα έξω, είχε ήδη ανέβει και ο Παύλος. 

Μαριάννα: Κατερίνα! Από δω και ο τελευταίος της παρέας, ο Παύλος!

Παύλος: Χάρηκα Κατερίνα! Έχω ακούσει τόσο πολλά για έσενα, χαίρομαι που σε γνωρίζω επιτέλους από κοντά! , μου έδωσε το χέρι του και μου χαμογέλασε πλατιά. 

Ήταν και αυτός ψηλός σαν τον αδερφό του, αδύνατος με καλοσχηματισμένο σώμα που μπορούσες να διακρίνεις κάτω από το πουκάμισο του. Είχε όμορφα εκφραστικά καστανά μάτια και βλέμμα που σε μαγνήτιζε.

Χαμογέλασα ντροπαλά και συνειδητοποίησα ότι είχα γίνει κατακόκκινη, ενώ γύρισα προς τη Μαριάννα που μου έκανε νόημα να αφήσω τα παγωτά. Λίγο πιο δίπλα η Αναστασία με κοίταζε εξεταστικά. 

Οι πρώτες στιγμές με την παρέα της Μαριάννας ήταν κάπως αμήχανες, γρήγορα όμως έσπασε ο πάγος. Ήταν όλοι τους πραγματικά πολύ καλά παιδιά,ενώ μπορούσες πολύ εύκολα να διακρίνεις το ενδιαφέρον του Γιάννη για την Μαριάννα, πράγμα το οποίο με χαροποίησε ιδιαίτερα. 

Η ώρα περνούσε και ένιωθα όλο και πιο οικεία με τα παιδιά. Συζητούσαμε και μετά αρχίσαμε να παίζουμε επιτραπέζια. Σε μερικές στιγμές ένιωθα το βλέμμα του Παύλου να με καρφώνει...Σύνελθε Κατερίνα, έχει κοπέλα!