love you always

Καληνύχτα (Κατερίνα)

Όταν άνοιξα την πόρτα του αυτοκινήτου ήρθα αντιμέτωπη με το κρύο βλέμμα του Παύλου το οποίο δεν μπορούσα με τίποτα να εξηγήσω. Την τελευταία φορά είχε φανεί τόσο καλός και ευγενικός. Τι έπαθε ξαφνικά; 

Κατερίνα: Ναι μου είπε η Μαριάννα και δε χάνω την ευκαιρία για μια βόλτα κοντά στη θάλασσα!

Γιάννης: Και πολύ καλά έκανες! Φύγαμε !

Καθίσαμε σε μια πολύ ωραία καφετέρια ακριβώς μπροστά από την παραλία. Συζητούσαμε και η ώρα πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε. Ο Γιάννης πρότεινε να περπατήσουμε λίγο στην παραλία πριν μας γυρίσει σπίτι και έτσι και έγινε. Ο Γιάννης με τη Μαριάννα περπατούσαν μπροστά και εγώ με τον Παύλο από πίσω. Ήταν μια αρκετά άβολη στιγμή, αλλά δεν ήθελα να το χαλάσω στην αδερφή μου, η οποία φαινόταν πως το απολάμβανε απίστευτα, αφού όλοι λίγο πολύ έχουμε καταλάβει ότι και εκείνη είναι τσιμπημένη με τον Γιάννη. 

Κατερίνα: Τι λες θα καταλήξουν μαζί αυτοί οι δύο; 

Παύλος: Δεν έχω ιδέα, ελπίζω ο αδερφός μου να βρει το θάρρος να κάνει κάτι σύντομα

Κατερίνα: Εμένα μου αρέσει που το πηγαίνει αργά, δείχνει ότι τη σέβεται και σκέφτεται και τη φιλία τους την οποία ίσως δεν θέλει να διακινδυνεύσει

Παύλος: Ναι, σου αρέσει που το πηγαίνει αργά γιατί είσαι μικρή και δεν καταλαβαίνεις

Κατερίνα: Τι εννοείς;

Παύλος: Τι να εννοώ; Ότι είσαι πολύ μικρή! είσαι μόνο ένα παιδί! Και εγώ δε γίνεται να την έχω πατήσει με ένα παιδί! 

Σάστισα. Για ποιο πράγμα μιλούσε; Τι εννοεί δεν γίνεται να την έχω πατήσει με ένα παιδί; Την έχει πατήσει μαζί μου; Του αρέσω; Και η Αναστασία; Εκατομμύρια σκέψεις περνούσαν από το μυαλό μου εκείνη τι στιγμή, αλλά δεν κατάφερα να βγάλω λέξη από το στόμα μου. 

Παύλος: Συγγνώμη Κατερίνα, είμαι κουρασμένος και αραδιάζω βλακείες. Θα πω στον Γιάννη να γυρίσουμε

Αυτό είπε μόνο και έτρεξε μπροστά να μιλήσει στον αδερφό του. 

Σε όλη τη διαδρομή μέχρι το σπίτι δεν μιλούσε κανένας. Η ατμόσφαιρα είχε βαρύνει εξαιτίας της συμπεριφοράς του Παύλου, την οποία κανένας μας δεν μπόρεσε να εξηγήσει. Ένιωθα περίεργα, αλλά μέσα μου αισθανόμουν και ένα τσίμπημα χαράς. Αυτό το ξέσπασμα του Παύλου ίσως να σήμαινε κάτι, ίσως να είχε νιώσει κάτι για εμένα. Γιατί χαιρόμουν όμως; Είχα νιώσει και εγώ κάτι για εκείνον; ΌΧΙ ΕΧΕΙ ΚΟΠΕΛΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΗ ΤΗΣ ΑΔΕΡΦΗΣ ΜΟΥ.

Όταν φτάσαμε στο σπίτι ξεκίνησε η ανάκριση. 

Μαριάννα: Έχεις να μου πεις κάτι για τον Παύλο; 

ΝΑΙ ΟΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΕΣΩ ΚΑΙ ΕΓΩ. ΣΚΑΣΕ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΛΕΣ ΑΝΟΗΣΙΕΣ

Κατερίνα: Όχι τι να πω; Δεν ξέρω τι τον έπιασε και θέλησε να φύγει έτσι ξαφνικά. 

Μαριάννα: Κατερίνα, σε παρακαλώ να είσαι πολύ προσεκτική. Ο Παύλος τα έχει με την Αναστασία που είναι φίλη μου και επιπλέον είναι και αδερφός του Γιάννη που έχεις καταλάβει πιστεύω τι σημαίνει για εμένα! Δεν θέλω να υπάρξουν παρεξηγήσεις. 

Κατερίνα: Δεν καταλαβαίνω για τι πράγμα μιλάς σου λέω δεν έχω ιδέα τι έπαθε. Και στο κάτω κάτω πιστεύεις πως θα έμπαινα ανάμεσα σε ένα ζευγάρι; 

Μαριάννα: Έχεις δίκιο, συγγνώμη. Απλώς δεν θέλω να συμβεί κάτι που θα χαλάσει τη σχέση μου με τα παιδιά. 

Την αγκάλιασα και πήγα να ξαπλώσω. Δεν με έπαιρνε όμως ο ύπνος. Η μορφή και τα λόγια του Παύλου στριφογύριζαν συνέχεια στο μυαλό μου και δεν έβρισκα ησυχία. Εντάξει εμένα μου αρέσει το παραδέχομαι. Μου έκανε εντύπωση από την πρώτη στιγμή. Εκείνου όμως; Υπήρχε όντως πιθανότητα να του αρέσω; 

Άνοιξα το κινητό μου να χαζέψω. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μου ήρθε μήνυμα. ΗΤΑΝ Ο ΠΑΥΛΟΣ. ΣΤΑΜΑΤΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΗ ΚΑΝΕΙΣ ΣΑΝ ΧΑΖΟ ΑΝΟΙΞΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΙ ΘΕΛΕΙ

Παύλος: Γεια σου Κατερίνα

Κατερίνα: Γεια σου 

Παύλος: Ήθελα να συζητήσουμε σχετικά με αυτά που είπα

Η Καρδιά μου χτυπούσε απίστευτα γρήγορα , δεν ήξερα τι να απαντήσω και πώς να αντιδράσω, ενώ εκείνος συνέχιζε να πληκτρολογεί. 

Παύλος: Δεν ξέρω αν την έχω πατήσει όπως είπα, αλλά νιώθω ένα περίεργο συναίσθημα κάθε φορά που βρίσκομαι κοντά σου, δεν ξέρω πώς να το περιγράψω. Το ξέρω πως δεν θα έπρεπε να σου τα λέω αυτά, αλλά παλεύω με τον εαυτό μου όλες αυτές τις μέρες. 

Η Καρδιά μου κόντευε να σπάσει πλέον. Δεν το πίστευα ότι ήταν αλήθεια. Ότι μου είχε στείλει όντως αυτό το μήνυμα. Άρχισα να κάνω διάφορες σκέψεις. Τι θα γινόταν αν του έλεγα ότι νιώθω το ίδιο για αυτόν; Θα πληγωνόμουν; Θα πλήγωνα και την αδερφή μου , αλλά και την Αναστασία. Όχι, δεν μπορούσα να το κάνω. 

Κατερίνα: Λυπάμαι Παύλο δεν μπορώ να σε καταλάβω και πιστεύω πως είναι καλύτερα να μην ξαναμιλήσουμε για αυτό. Καληνύχτα. 

Έστειλα το μήνυμα. Το διάβασε και δεν απάντησε ποτέ. Σιγουρα παλεύει με τον εαυτό του αλλά πώς μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο στην Αναστασία; Δάκρυα άρχισαν να κυλούν στα μαγουλά μου, δεν μπορούσα πλέον να συγκρατηθώ. Πώς γίνεται να νιώθω κάτι τέτοιο για έναν άνθρωπο που μόλις γνώρισα; Και αν δεν μπορέσω να το ελέγξω; Αν δεν μπορέσω να μείνω μακριά; Με αυτές τις σκέψεις με πήρε ο ύπνος...