"Ailem dünyam olmuş ,dünyam yok olmuş"
Küçüklüğüm den beri oynamayı en çok sevdiğim şey annemin saçlarıyla oynamaktı. Onun saçlarına dokunurken hep muazzam bir koku duyardım
Anne kokusu...
Çocukken çok yaramaz bir çocukmuşum.
Annem hep öyle anlatırdı.
Annem beni uyutacağı zamanlarda uyumamakta ısrar ettiğimde, yanıma kıvrılır yatarmış. Annemin saçlarının kokusu burnuma gelince hemen mayışır uyurmuşum.
Bu yaşıma kadar annem beni tek başına büyüttü.
Hem annem oldu hem babam,ailem dünyam
Öz babamı hiç görmedim.
Kendisi ben 5 aylıkken işyerlerinde çıkan büyük bir yangın sonucu vefat etmiş. Ne bir fotoğrafı var ne de ona ait bir eşya
Ama annem hiçbir zaman bana babamın yokluğunu hissettirmedi.
Çünkü Dünyanın en muhteşem annesiydi.
Ama artık istenmiyorum annemin yanında.
Şuan mükemmel bir yaşantısı var.
Ve biricik kızını ise bu yaşantı karşısında terk etti.
Onun dünyasında artık ben yokum.
Artık ne annemin bir kızı var ne de benim bir annem var.
"Ailem dünyam olmuş, dünyam yok olmuş"
