Aurora:მგონი დედაჩემი იმ ბინის შიგნით არის და წვალობს.
ტელევიზორი რამოდენიმე მიზეზის გამო უცნაური გახდა, ამბები უფრო მეტი არ ყურების გრძნობას მმატებს. ერთი სიტყვით აქაურობა ქაოსმა მოიცვა, ზოგიერთი ადამიანი უაზროდ საუბრობრს.
მე? ზედმეტი ტირილისგან თვალები ჩაწითლებული მაქვს და ვეღარ ვტირი. უემოციო და... დაღლილი ვარ.
აერაპორტში ამდენი ადამიანის ყოფნისას მაინც მარტოდ ვგრძნობ თავს.
უკვე ვეღარ ვუმკლავდები. საყვარელო, ვეღარ ვუმკლავდები.
