Aurora: დედაჩემისგან ზარი მივიღე. გავრცელებული ხანძრის გამო ძლივს გავიგონე მისი ხმა და ეს, კვამლი ტელეფონს აეღო ასე ვგრძნობდი. წინადადებიდან კი რამოდენიმე სიტყვა გამოვიტანე.
"ძალიან მიყვარხარ აურორ, მამაშენი ვაპირებ მოვინახულო" .
ამ სიტყვებმა გამანადგურა და მომეცა საშუალება მეფიქრა. ჩემს გამო არა, დედაჩემის გამო, ამ მოვლემას ვერ ვიჯერებდა.
მამაჩემი 4 წლის წინ სიმსივმით გარდაოცვალა. ეს ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე საშინელი მომენტი იყო. მამაჩემი შეეძლო დაენახა და სულ ესიყო. მისი სიკვდილი დეპრესიის აღორძინება გამოიწვია ჩემში. მაგრამ ნამდვილად არ მინდა ამ თემას შევეხო.
რადგამ მამაჩემს არ უნდა დამწუხრებული მნახოს.
*საჭმლის მომნელებელი სიმსივმე.
და აურორას თქმას დაუკვირდით მას უნდა ეთქვა რომ "მამაჩემს არ ენდომებოდა დამწუხრებული ვენახე" მაგრამ მან თქვა "მამაჩემს არ უნდა დამწუხრებული მნახოს"