İlgi duymuyordum. Hiçbir şeye ilgi duymuyordum. Nasıl kaçabileceğime dair hiçbir fikrim yoktu. Diğerleri yaşamdan tat alıyorlardı hiç olmazsa. Benim anlamadığım bir şeyi anlamışlardı sanki. Bende bir eksiklik vardı belki de. Mümkündü. Sık sık aşağılık duygusuna kapılırdım. Onlardan uzak olmak istiyordum. Gidecek yerim yoktu ama. İntihar? Tanrım, çaba gerektiriyordu. Beş yıl uyumak istiyordum ama izin vermezlerdi.
Charles Bukowski - Ekmek Arası
ŞİMDİ OKUDUĞUN
şey
Random”yaşamım neden bu denli trajik, neden bir uçurumun üstündeki küçük bir kaldırım şeridine benziyor..aşağıya bakıyorum, başım dönüyor. sonuna dek nasıl yürüyebileceğim diye merak ediyorum. bir tarlanın ortasına konulan bir fener gibi, ışığım karanlığa...
