O gün benim namusumun kaybolduğu gündü, annem beni markete ekmek almaya göndermişti. Marketle evin arası bir kilometre den azdı. Az da olsa mahallenin erkeklerinden tırsıyordum , bir gurup erkek bana bakıyordu , birkaç dakika sonra marketten çıktığımda bisikletimin etrafında halka şekli oluşturup kahkaha atmaya başladılar ve bisikletimi benden alıp beni çıkmaz sokağın derinliklerinde biyere götürdüler. Beni kutuların arasına atıp namusumu bendende aldılar. Bayılmıştım uyandığımda çırılçıplak tım. Kıyafetlerimi giyip bisikletimi buldum. Eve giderken düşündüğüm tek şey yaşadıkları anneme nasıl anlatacağım dı. Eve vardığımda ağlayarak banyoya koştum ve hemen bu yaranın izlerini temizlemeye başladım. Anneme elbette bunları anlatmalıydım . Annem noldu kızım ekmekler nerde dediğinde parayı düşürdüm anne dedim.
