Portakal çiçeği

1/7

Rosa hanım Doğum günümde kanserli bir çocuk resmî verdi bana; öyle içim yandı ki öyle kalbim paramparça olduki yutkunamadım bile. anlamıyorum insanlar nasıl bu kadar vicdansız olabiliyor bir insan da kalp nasıl olmaz.   sağolsun doğum günümün içine etti. Emire söyledim bende haklı olarak tabi. Emir herkesi toplantıya çağırdı  öyle güzel konuştu ki öyle hayranım ki. dediki arkadaşlar  herkesin hayatı dört dörtlük gitmiyor herkes doğuştan şanslı olmuyor, kimse doğuştan sağlıklı da doğmuyor  herkes biliyor badenin  durumunu; kanser di 5 yıl önce ve atlattı. güldü hayata tutuldu güldü ne olursa olsun pes etmedi dün badeye Doğum gününde aramızdan biri kanser le İlgili bir resim verdi. dedi. o kişi de ne kalp ne vicdan var ama unutmayın her an başımıza gelebilir ölümlü dünya ben geldim demez dedi. rosa hanım kıpkırmızı oldu ben gerçekten o kadar yıkıldım ki; Ne yemek yedim, ne su içtim. hayattan tat alamıyordum. gülsemde içimde hep korku vardı; ya bende ölsem ya annemi babamı ablamı sevdikelerimi göremesem. herkes ölücek ama o zaman daha çok erkendi. ama artık kim ne derse desin umrumda değil çünkü ben onu buldum hayatıma bir mucize gibi girdi. öyle bir girdiki kalbimin baş köşesine kuruldu sanki bütün derdimi sıkıntımı unutum.