~Feryat~

~Giriş~

Şimdi tanrı, melek ve şeytanlarla dolu bir dünyaya ayak basmış durumundasınız :)
Hislerini kontrol edemeyen varlıklarla uğraşacağız😁
Arkanıza yaslanın ve keyfini çıkarın. 1. Bölüm büyük ihtimalle kısa sürede gelir.

İnsanlardan daha çok varlıklarını koruyan Tanrılar dünyası.....Yüzyıllar önce yasaklanan kural...Tanrı ve insan aşkı...

Bir Tanrının insani duygulara yenilmesinin cezası ne olacak peki? Duygularına yenik düşüp dönülmez bir yola girdiklerinde en ağır cezaya mahkum oldular.

~

Hastane odasındaki ağır yayılan koku Afroditi derinden etkilerken bir an önce burdan gitmenin yolunu arıyordu. Yeni doğan bebeğinin yüzünü görmemesi gerektiğinden daim endişe içindeydi. Yanıbaşında bekleyen Tarot efendisinin bu halleri karşısında çaresizce bekliyordu. "Tarot" dedi Afrodit kısık tonda. "Ona bakman gerek". Tarotun gözleri fal taşı gibi açılırken bakışlarını Afrodite yöneltti. Neden bahs ettiğini bilmiyordu bile. Bakışları kolunu kaldıramayacak kuvvetde olmayan efendiainin üzerindeyken Afrodit bir anda "Bebek" dedi zor çıkan sesiyle.

"Efendim b-ben ona bakamam"

Kızıl saçlarıyla bu halde bile adeta güzelliği göze çarpıyordu. Derin bir nefes alarak yatakta doğruldu.

"İçindeki melek özünü onunla paylaş Tarot. Bu sırrı kimsenin bilmesini istemiyorum. İnkar edersen ben de yok olabilirim"

Tarot susuyor, sadece karşısında endişe dolu olan kadına bakıyordu. "Ama bu nasıl olur? Benim bir zaman meleği olduğumu siz de biliyorsunuz. Gücümün tamamını kaybedebilirim". Onun söylediklerine rağmen kadın bunları duymak istemiyor gibi davranımıştı. Aniden kapının dışından gelen sesle ikiside dikkatini ses gelen yöne verdi. Afrodit yüzüne dağılmış kızıl saçlarını arkaya atarak zorla da olsa ayağa kalktı. İlk defa böyle acı hissediyordu. Beyaz yüzü son bir kaç saatte morarmış gibiydi sanki. Acının verdiği hisle küçük bir inleme bıraktığında düşecekken Tarotun kolundan yardım almıştı. İlk defa ona yalvarırcasına bakıyordu Afrodit. Sanki Tarotun onayını almayı bekliyordu. Sesler gittikçe daha da yaklaşırken Tarot elleri efendisinin titreyen ellerini tutarak sıkmaya başladı. "Tamam" dedi gözlerini kaçırarak. "Ona bakacağım"

Afroditin yüzünde aniden küçük bir gülümseme oluşurken bir elini karnından çekip bir adım geri gitti. "Seni ödüllendireceğim çaylak". Yaptığı doğru muydu, yanlış mıydı? İşte orasını kendisi de bilmiyordu.

Kızıl saçları ensesine düştüğünde göz hareleri beyaz bir hal alarak zorla da olsa dik durmayı başarmıştı Afrodit. Önce biraz yutkundu sonraysa derin bir nefes alarak Tarota yaklaştı. Etrafını beyaz ışıklar kaplarken kolunu ona endişe dolu gözlerle bakan meleğin omzuna koydu. "Tanrıça oğlunun koruyucususun" dedi kısık tonda."Lütfen, sadıklığını bir kez daha isbatla".

Tarot iç dolu bir nefes dışarı verirken içerini kaplayan hafif rüzgar o ihtişamlı kadının etrafında dolaşarak saçlarını yukarı savuruyordu. Zaman meleği gözlerini bir an olsun efendisinden ayırmadı. Afroditin göz hareleri daha da beyazlaştığında zoraki şekilde gülümseyerek aniden yok olmuştu. Bir göz kırpımında neyin ne olduğunu anlamayan Tarot kanatlarını görünmez hale getirerek bebeğin olduğu yere doğru ilerledi. İçinden bir ses ağır bir cezaya mahkum olacağını söylüyordu. Bebeğin olduğu odaya yaklaştığı her adımda ağlama sesleri daha da yükseliyordu. Bebek diğerleri gibi değildi. Bu....bu farklıydı. Ağlaması kulakları çınlatacak türdendi. Mavi tonda olan göz bebekleri kahverengi saçlarıyla tamamlanıyordu adeta. Tabi esmer rengi ona ayrı bir hava katmıştı. Gözlerini alamadı ondan Tarot. İşte o an bunun Afroditin oğlu olduğuna inanmıştı. "Bundan sonra benimlesin ufaklık" diye fısıldadı. Özü burada vermeyi düşündü. Sonra vazgeçti. Gücü azalabilir ve hiçbir yere gidemezdi. Bu yüzden daha güvenilir yere gitmeliydiler. Yavaş bir hareketle bebeği kucağını alarak tüm odayı kaplayacak türden olan beyaz kanatlarını açtı ve saniyeler içinde ortadan kayboldu. Yaptığı şeyle içinde hala bir endişe vardı ve bu daha çok korku hissiydi. Sadece tanrıya onu affetmesi için dua ediyordu.