Rita//NoRenMin

[5] (Final)

"Ondan hoşlanıyorsun."

Bu ses anın büyüsünü bozmaya yetmişti. Sesin sahibini aramalarına gerek yoktu. İkisi de bu sesi tanımıştı.

Bu Renjun'du. Yumruklarını sıkmış onlara doğru bakıyordu.

Ve ağlıyordu.

Gözyaşları içinde konuşmaya devam etti:

"Bunun olacağını tahmin etmiştim. Sana ne söyledi, ha? Seni her gün, her dakika izlediğinden mi bahsetti? Yalan. Onun yanında olmadığı zamanlarda bile ben vardım yanında! Olur da yanında olmadığım bir zaman başına bir şey gelirse, acı çekerek öldüğün gerçeğine dayanamayacağım için! Bu dünyadan ayrılırken hissettiğin son şey bu olmasın diye! O uçurumun kenarındayken bile yanında ilk ben vardım! Bir an bile gözlerimi üzerinden ayırmadım!"

Gözyaşlarını eliyle sildi ama hemen yenileri aldı yerini.

"Kısa bir an da olsa gözümü senden ayırırsam ve bu gerçekleşirse, yaşamak için hiç bir sebebimin kalmayacağını bildiğim için. Ölmeni engelleyemiyorsam bile en azından bunu yapabilirim diye düşündüm. Çünkü ben lanet olası bir ölüm meleğiyim! Ölmeni engelleyemem!"

Jeno ve Jaemin'in birbirlerini sıkı sıkı kavrayan ellerine baktı bir süre. O ana kadar el ele tutuştuklarını fark etmemişti Jeno.

"Ama karşılığı buymuş."

Bunları söylerken ikisinin ellerini işaret etmişti Renjun. Gözyaşlarını yeniden sildi ve konuşmaya devam etti:

"Burayı nasıl buldum merak ediyorsun değil mi, peri?"

Önce Jaemin'in sonra da Jeno'nun yüzünde gezdirdi bakışlarını.

"Bir dünyalıya aşık olan bir perinin sonu ne olur biliyor musunuz? Bir ölüm meleği tarafından önce kanatları kesilir. Sonra da öldürülür. Sizin durumunuzda bu ölüm meleği ben oluyorum."

Jeno, korkuyla Jaemin'e baktı. Bu yüzden mi sonuçları ne olursa olsun demişti Jaemin? Bunun gerçekleşeceğini biliyor muydu?

Jaemin, Jeno'nun elini tutan elini daha da sıkınca, Jeno da aynısını yaptı. Onu rahatlatacak bir şeyler söylemek istiyordu ama ne olabilirdi ki bu? Tüm bunlar gerçek miydi? Jaemin... Ölecek miydi? Ona aşık olduğu için? Birine aşık olmanın neresi yanlıştı? Neden bir cezası olmak zorundaydı?

Güçlükle yutkundu. Burnunun üst kısmı yanmaya başlamıştı. Ağlamadan önce hep olurdu bu.

"Beni buraya bunu gerçekleştirmem için gönderdiler. Senin burada bir dünyalı ile yaşadığını öğrenmiş olmalılar. Ama yemin ederim ki bunu onlara ben söylemedim. Yemin ederim."

Jeno ona inanmalı mıydı bilemedi. Sonra, bunun üzerinde düşünmemeye karar verdi çünkü önemli olan bu değildi.

Ani bir hareketle Jaemin'in önüne geçti ve bağırdı Renjun'a:

"Onu öldüremezsin! Buna asla izin vermem! O bunu hak etmiyor! Sırf bir dünyalıya aşık olduğu için... Hak etmiyor!"

Ama Renjun Jaemin'i öldürmek için onlara yaklaşmaya başlarsa, ne yapacağı konusunda hiç bir fikri yoktu. Onu nasıl koruyabilirdi? Tanrım, o bir ölüm meleğiydi. Onu nasıl durdurabilirdi?

Yanaklarına doğru süzülen gözyaşlarına engel olamadı.

Son kez öpmek istedi Jaemin'i. Ona doğru baktığında kendisini izlemekte olduğunu fark etti Jaemin'in.

Ama aniden konuşmaya başlayan Renjun yüzünden, Renjun'un söylediklerine odaklandı ikisi de.

"Ağlamayı kes Jeno. Periyi öldürmeyeceğim."

"Senin benim yüzümden sonsuza kadar mutsuz olacağını bilmek, bir başkasına aşık olduğunu bilmekten daha çok acıtır kalbimi."

"Bilir misin Jeno, bir ölüm meleği bir dünyalıya aşık olursa ve aşkına karşılık alamazsa ne olur?"

"Üzüntü içten içe onu yok eder. Ta ki bir toz bulutuna dönüşene kadar. Tıpkı şu anda olduğu gibi."

"İşte bu yüzden bir ölüm meleğinin bir dünyalıya aşık olması bu kadar tehlikelidir."

"Ben bu riski göze aldım ve şu son dakikalarımda bile bundan pişman değilim."

"Seni çok seviyorum Jeno."

"Kaçın buradan, sizi bulmalarına izin vermeyin. Dünyaya gidin ve sonsuza kadar mutlu olun."

"Ona iyi davranacağına söz ver, peri."

Dedi ve yok oldu Renjun.

Arkasında bir toz bulutu bırakarak.