An Unexpected Situation

•5•

Κουλουριαστικα ολόκληρη και σώπασα...
Άκουγα ακόμα και την ανάσα του ...
Τότε χτύπησε την πόρτα...
Και άκουσα την φωνή του...
   Μισό ΤΗΣ;

-Εύηη; είσαι εδώ λούζερ;
          κλαις την μοίρα σου ;
      Ήταν η Χάνα
   'η πιο ψωνησμενη της τάξης '
                  
-Ε..εδώ είμαι.. είπα και αναστέναξα
- Αχαχαχ ξέμεινες εδώ λοιπόν ε;
           'Είπε με ένα ειρωνικό υφάκι'
-btw το μάθημα έχει σχεδόν τελειώσει οπότε μάζεψε τα σιγά σιγά.

ΑΜΜΑΝ!
Το είχα ξεχάσει ότι είχε αρχίσει η ώρα.

Σκούπισα αμέσως τα δάκρυα μου και βγήκα έξω. Μόλις άνοιξα την πόρτα αυτή αμέσως μου έριξε ένα επικριτικό βλέμμα..
     Από πάνω μέχρι κάτω

Τότε μου γύρισε την πλάτη και πήγε στον καθρέφτη να βάλει κραγιόν. Μόλις το άπλωσε στα μεγάλα και σαρκωδη χείλη της και αφού κοιταζόταν στον καθρέφτη πόση ώρα
        -η οποία μου φάνηκε αιώνας -
Γύρισε και μου είπε:
- Τι κοιτάς σαν χαμένη; Φεύγουμε;
Εγώ αγνόησα το σχόλιο της και την ακολούθησα ως την τάξη.
Όταν μπήκαμε μέσα όλοι γύρισαν και μας κοίταξαν.

  Πάντα μου την σπαει όταν συμβαίνει             αυτό το πράγμα

- Είσαι καλά Εύη; Που ήσουν τόση ώρα;
Μου είπε ο καθηγητής Τζον
                            'Ο αγαπημένος μου '
-Καλά είμαι κύριε απλά ..  
Σκαλωσα εκείνη την ώρα δεν είχα προλάβει να σκεφτώ τι θα πω αν με ρωτήσουν

- Χτύπησα το πόδι μου καθως ερχόμουν στην τάξη και έτσι  πήγα να βάλω μπενταντιν και να πλυθώ στο μπάνιο.

Είπα κοιτάζοντας το πάτωμα 

Τότε γύρισα να πάω στην θέση μου αλλά ένιωθα τα βλέμματα των παιδιών καρφωμένα πάνω μου.

  Μάλλον έφταιγε το μισοσκυσμενο μπλουζάκι μου.. ΛΕΩ ΤΩΡΆ

Τέλος πάντων αυτό προσπάθησα να το κρύψω.
Αλλά δεν μπορουσα να κρύψω  τον φόβο που επικρατούσε μεσα μου ο οποίος φαινόταν και στο πρόσωπό μου.

Αλλά και τις διαφορές σκέψεις που περνούσαν από το μυαλό μου και με προβλημάτιζαν ακόμα πιο πολύ...

Αν με έβλεπες από μακρυά θα διακρίνεις το κενο βλέμμα μου μέσα στο πλήθος.
Καθόμουν στην θέση μου και κοιτούσα τον κύριο να μιλάει αλλά δεν μπορούσα να τον προσέξω, άκουγα μόνο ένα βουητό.
Δεν ξέρω με πόσους χτύπους  πήγαινε η καρδιά μου το λεπτό..
Δεν είχα συνέλθει ακόμα.
                  ΠΡΟΦΑΝΩΣ
Μετά απο κάτι λεπτά χτύπησε επιτέλους το κουδούνι!

Τι χάρηκα;
Πώς θα έβγαινά ξανά έβγαινά έξω και θα τον αντίκρισα μπροστά μου;

Βγήκα γρήγορα από την τάξη και έτρεξα γρήγορα πάλι στις γυναικείες τουαλέτες .
Μόλις έφτασα και ακούμπησα το χέρι μου στο πόμολο για να μπω, δύο χέρια με άρπαξαν άγαρμπα προς τα πίσω!
           
               Εγώ παραλλησα

     -όχι πάλι!! Λέω από μέσα μου ..-