Şarkı: The Neighbourhood- Scary Love _____________ Yoongi ile buluşalı birkaç gün geçmişti. Onu arayıp aramama konusunda kendimle çelişiyordum. Bir yandan onu aramak istiyordum ama bir yandan da çok hevesliymişim gibi gözükmek istemiyordum bu yüzden bunu olabildiğince geciktirmek istiyordum. İlişkilerde her zaman çok aceleci ve aç gözlü biri olmuştum, ne zaman 'Tamam bu diğerlerinden farklı ayrı bir havası var belki bundan sıkılmam.'dediğimde sürekli ya ben o kişiden sıkılıyordum ya da kendimi pek fazla insanlara açmadığımdan şikayetçi oluyorlardı ve böylelikle ilişki başlamadan bitiyordu. Yoongi ile pek fazla vakit geçirmediğim halde onun iyi biri olduğunu anlamıştım ve sahnede oluşturduğu kişiliğiyle gerçek hayatta olduğu kişi bam başkaydı. Gerçek hayatta sakin, kendini pek açmayan, ne var ne yok her şeyi içinde yaşayan bir kişiliği vardı. Yoongi'yi ne kadar tanımıyor olsam da onu benim aç gözlülüğüm yüzünden üzmeye hakkım yoktu. Şu anlık onu arayıp bir şeyler yapmayacaktım.
Bu düşüncelerimin üstünden 3 gün geçmişti ne ben Yoongi'yi aramıştım ne de Yoongi beni aramıştı, gerçi Yoongi beni niye arayacaktı ki sonuç olarak ona benim onu arayacağımı söylemiştim ve aramaması gayet normaldi. Neredeyse 1 haftadır evden dışarı çıkmamıştım ve sıkıntıdan patlamak üzereydim bu da yetmezmiş gibi Kook'da eve geç geliyordu yarı zamanlı işte çalışıyordu. İşi bittiğinde ise Tae ile buluşuyordu bende evde sıkıntıdan patlıyordum. Pek yakın arkadaşım olduğu söylenemezdi bundan hiçbir zaman şikayetçi değildim, az ve öz olmasını seviyordum. Gecenin ilerleyen vakitlerinde canım iyice sıkılmaya başlamıştı ve kafa dağıtmak istiyordum. Bunun için bire bir olan kişiyi aramıştım. Çok geçmeden açmıştı, ona takılmak istediğimi söylemiştim o da ikiletmeyip beni almaya geleceğini söylemişti. Telefonu kapatır kapatmaz odama gidip hazırlanmaya başladım... daha doğrusu ne giyeceğimi bulmak için dolabımı boşatmıştım. Bugün kafamı dağıtmak istiyordum belki 1 gecelik bir şeyler yaşardım bilmiyordum ama buna ihtiyacım olduğunu hissediyordum. Sonunda uzun uğraşlardan sonra ne giyeceğime karar vermiştim, pek emin olamıyordum ama değişecek durumdada olduğum söylenemezdi. Gömlek giymiştim ilk düğmelerini açmış ve boynuma ise flar bağlamıştım pantolon olarak ise inanılmaz derecede siyah dar bir pantolon seçmiştim. Gömleğimi pantolonumun içine sokup kemer takmıştım. Jin beni dışarıda bekliyordu, onu bekletmemek için apar topar çıkmıştım evden.
Arabaya aniden bindiğim için elini kalbine götürüp "İnsan daha sakin biner! Ödüm koptu Jimin."halen daha eli kalbindeyken. "Üzgünüm hyung, seni korkutmak istemiştim."demiştim numaradan suratımı asarken. "Tamam tamam asma şu sevimli suratını."aynı zamanda da arabayı çalıştırıp sürmeye başlamadan onu durdurdum "Fotoğraf çekelim ikimiz de iyi görünüyoruz boşa gitmesin."demiştim gülerek. "Çekelim tabi ki insanlar yakışıklı yüzümü görsün." fotoğrafı çektikten sonra Jin arabayı sürmeye başlamıştı bile. ben ise çektiğimiz fotoğraf ile uğraşıyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
PrkJimin: Kafa dağıtmanın kimseye zararı dokunmaz değil mi ;) w/kimJIN beğeni: 6,981
Nereye gideceğimize çoktan karar vermiştik ve Jin oraya doğru sürmeye devam ediyordu yola odaklanmış bir şekildeydi, ben de Jin'i inceliyordum 'Tanrım! Aşırı yakışıklı ve karizmatik gözüküyordu.'demekten başka bişey yapamıyordum. O da benim gibi gömlek giymişti fakat Jin benim aksime kravat takıyordu, üstüne yelek giymişti 'Mümkünmüş gibi geniş omuzları daha belirgin gözüküyordu.' Arabayı park edip bara girdik, girdiğimiz anda gözler bizim üstümüze dönmüştü. Bakışları umursamadan barmene doğru ilerliyorduk, oraya vardığımızda ikimizde ne içeceğimizi söyleyip biraz etrafa göz gezdirdikten sonra içkilerimizi alıp boş olduğunu gördüğümüz yere oturmuştuk. İkimizde etrafa boş boş bakışlar atıyorduk, bunun tuhaf olduğunu düşünmeye başlamıştım bu durumu acilen ortadan kaldırmalıydım ve aklıma gelen ilk soruyu sordum "Hobi neden gelmedi?"dediğimde Jin'in bakışları bana dönmüştü yanlış bişey şey mi söylemiştim acaba? diye düşünmeye başlamıştım fakat sonradan gelen cümle her şeyi açıklamıştı. "Sadece kavgalıyız."demişti basit bir dilde. "Neden kavgalısınız? Siz asla kavga etmezsiniz ki, hayatımda gördüğüm en pozitif iki insansınız."çok şaşkındım. "Önemli bişey değil, konser gününden fazla söz ettim sanırım ki en son çileden çıkıp odasına kapandı ve üstüne sen arayınca buraya geldim." diyordu gülümseyerek. "Barışmalısınız. Bu durum önemli değil siz çok yakın arkadaşlarınız barışmanız gerek." demiştim bir nefeste fakat Jin'in beni dinlediğine şüpheliydim, benden başka her tarafa bakıyordu. En son dayanamayıp "nere bakıyorsun?"dememle beni kendine odaklayıp dönmemi engellemişti "Hemen bakma ama Namjoon burda ve yanında da kim var tahmin et?" demişti mutlu bir şekilde ve bir anlığına ben de mutlu olmuştum ama sadece bir anlığına, ondan sonra aklıma gelen şeyle birlikte ordan ışınlanıp tekrar evime dönmek istemem bir olmuştu.
