Panimula

24 0 0
                                    

          Hindi ko alam kung nasaan sa lupalop ng Pilipinas ako. Pero alam ko sa sarili ko na hindi ito ang mundong kinagisnan ko. Nakakatakot lang isipin na angking saya mo pa ngayon pero sa isang iglap parang gumuho ang gulong, nag-iba ang ikot ng mundo at parang hindi ka na kilala ng mga taong mahalaga sa iyo.  Anong nangyayari sa buhay ko? Bakit ito nagbago?

"Oh Adarra, iha! Andito ka lang pala, kanina ka pa hinahanap ng Tatay Berting mo!" A thin woman approached me, panting for breath.

I was too occupied of thinking how my life turn out to be like this.

I can see that Im in the green fields na may maraming diyagame at mga lupaing nakapalibot sa akin at ang tanging silong na mayroon ako ay isang lumang kubo.

"Sino po kayo? Nasaan ako?" naguguluhan kong tanong.

I am so shocked that I can finally able to speak and Im not dreaming! I utter some words! At batid din sa mga mata ng ale ang pagkamangha at tuwa sa kanyang mukha.

Its been a long time for me hoping I can speak and asked them whats happening but I just can't .  And now, Im not really in my reverie.

"Nakakasalita ka na! Diyos ko, nagsalita ka nga!" She shouted like it was such a miracle for her.

"I want to go home" malamig kong sabi halo ang aking di maipaliwanag na nararamdaman. Hindi ko alam kong anong nangyari sa buhay ko.

Bakit ganito? Sino sila? Asan ako?

"Iha, anak hindi ka pa pwedeng umuwi" malungkot na saad ng ale.

"Bakit po?" I asked confusedly.

"Nagbago na ang lahat, akala nila patay ka na at kapag bumalik ka ngayon ay isang malaking kaguluhan ang mangyayari" sagot nito

"Anong ibig niyong sabihin? Kailangan nilang malaman ang katotohanan! Si daddy? He needs to know the truth!" I cant help but to be hysterical

"Desisyon to ng ama mo Adarra. Ito lang ang paraan para mailigtas ka niya sa kapahamakan." Sagot niya.

"Anong ibig niyo pong sabihin?"

"Kailangan ka niyang itago dito at ikaw'y magiging anak na namin ng Tatay Berting mo para na rin sa kaligtasan mo at iwasan ang kapintasan ni Lucia na ang ina mo" malungkot na sabi ni aling Lusing

"Hindi ko siya ina!" Hindi ko alam pero galit na galit ako sa babaeng iyon. Sa babaeng kayang paikotin ang lahat  maiayon lang sa kanyang sariling imahinasyon.

"Kailangan pong malaman ni Daddy na nakapagsalita na ako aling Lusing" paumanhin ko sa kanya

"Tiyak na maiaabot to sa iyong ama, iha wag kang mag alala" nakangiting sagot ni Aling Lusing.

"Halika ka na at mag almusal na tayo ng Tatay Berting mo"

Nakikita ko ang mga niyog at mga halaman habang umiihip ang preskong hangin na ibang iba sa nakasanayan kong kapaligiran noon. Ang ganda dito at ang gaan nga sana sa pakiramdam pero hindi ko kayang maramdaman iyon dahil alam kong may mabigat akong dinadalang suliranin.

Ito ang nasanayan kong buhay sa loob ng anim na buwan kong pamamalagi dito. Ang mag-asawa ay napag alaman kong masugid na trabahante sa pamilya nila Mama sa bayan ng Nueva Vida. si Nay Lusing ay kapatid ng aking Yaya Bening. Mabait sina Nanay Lusing at Tatay Berting, at hindi mahirap na mapalapit ako sa kanila sapagkat nararamdaman ko ang pag aaruga ng isang magulang at kompletong pamilya sa kanila.

"Adarra anak, ihatid mo itong mga diyagame sa kulungan ng mga kabayo at baka mabasa ito ng ulan" pakiusap ni Tatay Berting.

Makulimlim ang langit at alam kong may malakas na ulan na paparating kaya dali dali kong hinakot ang mga ito papunta sa kulungan. Bumuhos ang malakas na ulan bago ako  makarating sa kulungan.
Holy cow! I'm freaking wet! Mabilis kong hinubad ang aking jacket para isampay at pugain ang tubig nito. Im left with my spaghetti dress and I can really feel the cold breeze of the strong wind.Wala akong ibang alam na paraan kundi maghintay nalang na tumila ang ulan at isalubong ang malamig na hangin.

May nakita akong tatlong lalaking nakaangkas sa kanilang kabayo at naghahanap ng masisilongan at batid koy papunta sila ngayon dito.

Mabilis akong nagtago sa likod ng isang haligi. Habang papalapit sila, alam ko sa sarili kong hindi sila ordinaryong probinsyano. Makikita sa kanilang makikisig na katawan at kasuotan ang kanilang angking karangyaan.

"Damn! That was a tough ride, didn't thought this place would be an adventure and exciting man!" the bearded guy says laughingly.

"Akala ko pumupunta ka lang dito kasi maraming inosente at magagandang dalagang probinsayana dito Gabren!" sambit naman ng lalaking maputi sa isang lalaking batid koy Gabren and pangalan.

He tied his hair in a bun and I dont know why he looks so great in that hairstyle. Napatulala lang akong nakatingin dito.

Dont get me wrong, kitang kita ko iyon kasi nagpatuyo sila ng kanilang mga kasootan. Im no innocent at alam ko kung ano ang batayan ng isang magandang katawan sa mga lalaki. I've seen a lot of them in magazines.

"Shut up, Max! You know I always visit here during summer! This place is just so breathtaking, you know" ani nito

Napatingin ako sa mukha niya at napatulala sa angking kagwapuhan nito. Damn, this guy is oozing with hotness! Iba ang tindig nito sa kanilang tatlo at alam kong may iba akong nararamdam para nito.

Mas lalong kumabog ang dibdib ko ng mapatingin ito sa banda ko at nakita ako.
Isang matagalang pagtitinginan namin at hindi ko maipaliwanag ang aking nararamdaman. Binawi ko ang aking tingin at dalidaling tumakbo at hindi inalintana ang ulan.

Sumilong ako sa lumang kubo nila Tatay Berting. Nakahinga ako ng malalim. Im thinking this will be a long tiring day for me. Unti unting tumila ang ulan pero giniginaw parin ako.

"I guess you need a jacket Miss" nagulat ako ng nakitang inabot sa akin ang isang coat ng lalaking iyon. Nahuhuramentado ang puso ko ng mapatingin ako sa kanya.

Bakit siya nandito? Sinundan niya ba ako?

He is all wet and I can see beneath his clothing are toned abs.

"Huwag kang mag alala, sinugarado kong
hindi ito mabasa ng ulan para magamit mo" saad nito sa akin
His deep brown eyes is telling me to take it at sa hindi malamang dahilan ay inabot ko ito

"Maraming salamat po" I tried to hide how tensed I am right now.

"Dont go around with that wet and thin clothing of yours, I can see your breasts from here" madilim at masungit niyang tugon na siyang napa buka ng bibig ko.

Agad akong napatingin sa aking porma at bigla akong namula sa aking natunghayan.

I immediately covered my self with the coat.
I can't help but to roll my eyes and glare at him. What the hell did he just said? Ang blatant ata niyang mag salita! Kakainis!!

Loving A Rose Where stories live. Discover now