THREE MONTH| Taekook

2

Her zaman ki gibi kendimi amfi tarzında sıralanmış meydan merdivenlerine bıraktım. Daha çalmaya başlamamıştı. Sanırım bir tek bu yönden şanslıydım.

Sonra sesine düştüğüm çocuk sahneye çıktı. Tamam ondan etkileniyor olabilirdim. Ama bu sadece dış görünüşü ve kadife tonundaki sesinden dolayıydı. Ona bakınca kalbim kozadan dışarı ilk bakışlarını atan bir kelebek gibi çarpıyordu. ona bakınca bir sanat eserine bakıyormuş gibi gururlanıyordum. Yani ona karşı sadece hayranlık duyuyordum.

Gitarını eline aldı. Önce etrafta onu izleyenler varmı diye baktı. Fakat bir tek ben vardım. Ve birde ergen liseli kızlar. Büyük bir ihtimal beleş afet izlemeyi kaçırmak istemiyorlardı.

Duruma üzülmüştü. Fakat buna şükreder hali bile vardı. Beni gördü. Gülümsedi. Ve şarkıyı söylemeye başladı.

Mutluluk
Mutluluk
Şimdi elimi tut.
Benim mutluluğumun sebebi sensin.

"Sen benim mutluluğumun sebebisin."

Mutluluk
Mutluluk
Şimdi kapıyı aç.
Seninle birlikte olduğum zaman Ütopya'dayım.

"Tatlım kapıyı aç, sorun ne bana söylermisin?"

O silinmiş bir gökkuşağı gibi bir rüya aramaya gittinmi?
Tek bir şey kaderden farklıdır.
Yaralı bakışların benimle aynı yere bakıyor.
Lütfen hayallerinde kal.

Baba kalbim acıyor, lütfen hayallerimde kal. Zihnim kavruluyor..

Uzaklardaki Okyanusun sesini duyuyorum.
Bir rüyanın karşısında,ufukta..
Daha net olan o yere gidiyorum.
Şimdi elimi tut.
Benim mutluluğumun sebebi sensin.

Baba neden elimi bırakıp mutluluğumu çaldın?

Mutluluk
Mutluluk
Şimdi elimi tut
Benim mutluluğumun sebebi sensin
Çöl çatlamış olsa bile
Bu dünyayı kim sallarsa sallasın
Tuttuğun bu eli bırakma
Sakın bu rüyadan uyanma

"Tatlım uyan yalnızca bir rüya gördün.."

Sen hayatımda tekrar yükselen güneşşin
Genç hayallerimin ikinci gelişi
Bu duygunun ne olduğunu bilmiyorum,
Bu bir rüya mı?
Rüya çölde yeşil bir vahadır.
İçimde derin bir'olasılık'
O kadar mutluyum ki!
Nefes alamıyorum,çevrem şeffaflaşıyor.

Baba nefes alamıyorum, çevrem bulanıklaşıyor...

Uzaklardaki Okyanusun sesini duyuyorum
Bir rüyanın karşısında,ufukta
Daha net olan o yere gidiyorum.

Baba bende yanına cennete gelecebilecek miyim?

Benim mutluluğumun sebebi sensin
Mutluluk
Mutluluk
Şimdi elimi tut
Benim mutluluğumun sebebi sensin...

Kapattığım gözlerimi ergen liseli kızların alkışları ile açtım. Çocuk bu ilginin karşısında zorla gülümsemişti. Bu bariz belliydi. Sonra gözleri beni buldu. Bakışları ile bir şeyi sorgular gibiydi..

Belkide neden ağladığımı sorguluyordu. Belkide dışarıdan o aptal ergen kızlar gibi gözüküyordum. Ki öyle gözüktüğüme emindim.

Bana yöneldiğinde hızlıca çantamı aldım. Ve meydanda kalabalığın arasına karıştım. Ve silik olan ben iyice silikleştim.

...

Bütün bir Seul'u turladıktan sonra gizli yerime gidiyordum. Burası babam ile benim aramda küçük bir sırdı. Buraya babam öldüğünden beri gelmiyordum. Daha doğrusu gelemiyordum.