Why do we need replacement?

The heavy Rain

The Heavy Rain

Sabina POV

I look at the window. Ang lakas ng ulan. Kanina pa ako nakatayo dito.

He told me to wait for him.Susunduin nya daw ako. Sa totoo lang, ayoko sanang magpasundo sakanya. Alam ko may something sa sinabi nya sakin nung huli kaming magkita.

“Don’t think anything. She’s nothing.”

Sa sinabi nya mas lalo akong nag isip. Siguro nga meron talagang something sa kanila ni Nadine.

Knowing the fact, that Dave is so handsome. Kahit sino magkakagusto sakanya.

“Busy thinking of someone?” napalingon ako. Then I saw him.

“Sir Hans, ngayon lang ulit kita nakita.” Sir Hans my mentor. Naging Professor ko sya way back in college. Hindi naman sya gaanong matanda na. Actually, kababayan ko sya. Same province kami. Dean din sya ng engineering department.

“ Naging busy kasi ako sa seminars. Ikaw? Ikaw ha nawala lang ako ilang buwan may umaaligid na sayo.” Ngumiti sya ng nakakaloko sakin. “Ayaw mo na sakin?”Tanong nya.Na nagpatawa sakin. Hindi pa rin talaga nagbabago ang taong to. Kaya namimiss ko agad si sir hans e. Naging ganyan kami kaclose. Pag nasa school, Sir/mentor ko  sya. Pero pag wala kuya ang turing ko sakanya. 

“Gustong gusto nga kitang kasama eh, namiss kita.” Sambit ko sakanya. Naramdaman kong inakbayan nya ako at bumulong na,

“Yeah right, dapat ba akong matakot dahil nakatingin na ang manliligaw mo sakin ngayon?” ha? “ano yun~'?Tinignan ko sya. Nakatingin sya sa may kaliwa ko then there I saw Dave staring at us. Saka lang ko lang nalaman na nakaakbay parin pala si Sir Hans sakin,when I saw Dave looking at me.

“I know Sab. See you again tomorrow.” Ngumiti lang ako then naramdaman ko nalang si Dave sa tabi ko.

Tumango lang si Sir Hans kay Dave at saka umalis.

“Sino sya?” napalingon ako.Bahagyang nakakunot ang noo nya.

“Si sir Hans. Dean ng Engineering department. All I thought di mo na ko susunduin.”Sambit ko. Umiwas ako ng tingin sa kanya.

“Now, I’m here sinusundo kita.” Deretsong sabi nya.

“The rain. Ang lakas. Traffic na naman for sure. Rush hour eh.”napatingin ako sa malakas ng ulan.” Yeah, hindi nga ako makapasok sa gate nyo kanina. Medyo nabaha.That’s why medyo late ako.Pero it’s ok nag enjoy ka naman kausap yung dean.” Bahagya akong napalingon sa kanya. Bigla syang nag iwas ng tingin. Then saka ko lang napansin na basa ang damit nya.

Napailing nalang ako. “ah si sir Hans. He’s just a brother to me. Let’s go basa ka na. Magstay ka muna sa condo. Magpalit ka muna.” Mahabang sabi ko.

*********at condo

“Pumasok ka muna. Wait lang. I’ll get towel. Do you have extra shirt with you?” tanong ko. Tumango lang sya.

I was searching the towel in my cabinet when I heard the door opens. And there I saw him looking at me.

“May I lie on your bed?”Tanong nya.Tumango lang ako. Then I continue searching.

As I turned around and look for him, I heard some heavy sighs. I look at him he looks very tired.

“Sabi ko sayo wag mo na kong sunduin eh.Ayan tuloy na napagod ka.”Napamulat sya.”It’s ok. I just need a little time to rest.”Napatango nalang ako.

“May I use your bathroom?”

“Ah, yes. Sorry I forgot.Here.” saka ko inabot ang towel. “I’ll prepare something to eat. Baba ka nalang pag ok na.”He just nodded.

Nakahanda  na ako nga pagkain wala pa rin sya. Naghintay pa ako ng ilang minuto. Nang hindi ako makatiis umakyat na ko. Then I saw him. Sleeping. He must be really tired.  Mamaya ko nalang sya gigisingin. Now, I need to take a shower and fix myself.

After doing my stuff, nahiga ako sa may couch.I took my cellphone and put my earphone on my ears. I love listening  music.Ewan ko parang nasanay lang ako. Kahit nung college ako kapag may ginagawa ako palaging akong nakaearphone. Sabi nga nia buti daw nakakapagconcentrate ako sa ginagawa ko especially kapag exams na ang pinag uusapan.

Habang nakikinig naisip ko ulit kung sino nga ba talaga si Nadine sa buhay nya? Bakit ganun? Hindi pa nga kami nagsisimula parang may magiging problema na. I don’t know. Hindi ko tuloy alam kung anong gagawin ko.

Nagising nalang ako nang may maramdaman akong humahaplos sa pisngi ko. Saka ko lang naalala na nakatulog ako sa sofa. Napadilat ako Nakita ko agad ang muka ni Dave. He’s staring at me. Saka ko lang nalaman na nasa Kama nap ala ako.

“Nakatulog ka sa sofa kaya binuhat kita. Hindi ka nga nagising eh. Tulog mantika ka kasi.”Nakangiting sambit nya. Saka pinisil ng marahan ang ilong ko.

“Ganun kasi ako kapag tulog. Sabi nga nila sakin kahit daw magkagulo na ang lahat ng nasa paligid ko.Panigurado daw hndi parin ako magigising.kapag ganun daw lapitin ng disgrasya.” Nakangiti kong sambit.

“oo nga, buti nalang mabuti akong tao. Kung hndi baka may ginawa na kong masama sayo.”

sersoyong sabi nya. Saka ko lang napansin na sobrang lapit nya sakin. Nailang tuloy agad ako.

“I know you’re a good man.” I just smiled to hide my nervousness.

Matapos ang ilang sandal ay lumayo na rin sya sakin.

“Let’s sleep.I’m tired. I’ll sleep on the couch ” Sabi nya. I just nodded. Why suddenly change of mood. Maya maya pa nakarinig ako ng mabibigat na paghinga.

Why do I have this feeling?Did I say something wrong?

*authors note

Lahat ng pangalan sa kwentong ito ay may kaugnayan sa buhay ko hahaha.

Just sharing.