“Yes ma’am. One set of P.E. uniform lang po.”
“Pero Ms. Cerillo, kasisimula pa lamang ng school year. Bakit kailangan mo na namang bumili ng PE uniform?” usisa ng auxiliary attendant sa akin.
May pagkanosy talaga ang matandang ito at ganun din ang kanyang temper, masungit kaya ngumiti na lang ako at nagpa demure-effect.
“I just want to have 2 sets of the uniform for convenience purpose ma’am. You know naman ma’am, it’s Physical Education. Marami ang pwedeng mangyari sa damit mo like mamantsahan or get torn probably.”
Ngumiti na rin sa wakas si matanda at iniabot sa akin ng receipt. “You have a point hijah. Talagang nakikita kung bakit ikaw ang top student ng section Andromeda.”
“Thank you ma’am,” I gestured and left the Auxiliary office. Sakto naman na pagkalabas ko eh nakatayo si Kris sa labas. Siya yung Chinese namin na classmate na trying hard magtagalog kahit baluktot na ang dila. Ang pagkakalam ko nga eh hindi siya sa China lumaki kundi sa Canada.
“Hoy Claire.” Bati niya.
“Hoy,” bati ko din at nagngitian kaming dalawa. Swak talaga tong si Kris, sa sobrang friendly niyang ngumiti eh pati yung gilagid niya eh nagpapabida. XD
Napatigil si Kris sa pagpasok sa office at binaling ang kanyang tingin ulit sa akin.
“Oo nga pala. Ma’am Ancheta is looking for you. Ang alam ko is Student council work yun so go get your ass to her na.”
“Stop it nga Kris! You sound like maarte ha. It’s like may konyo problems ka.” Sabi ko kay Kris na nakakunot ang noo. Naiirita talaga ako kapag ganun siya magsalita. I mean, lahat nga ng mga Chinese, Japanese or Koreans namin na classmates eh si Kris ang pinakafluent mag-English.
He just chuckled anyway at itinaas ang pareho niyang balikat. “Oh well. I’m just loving your language that much.” :p
Pumasok na si Kris sa office at dumiretso naman ako sa Student Council office bitbit ang paperbag na naglalaman sa bagung-bago ko na P.E. uniform. Ako kasi ang Business Manager ng Student body at alam kong pinatatawag ako ng student affairs coordinator dahil sa work na related sa position ko.
More or less 15 steps away sa pintuan ng SC office eh may napansin akong nakatayong tatlong kalalakihan na nakatalikod mula sa akin. Matatangkad sila and their auras say na foreigner sila. Another addition of scumbags instik sa Red Dew high.
Kung bakit lungga ito ng mga instik is because ito talaga yung pinaka purpose kung bakit mayroong Red Dew Highschool of Joint Asian Relation. Ang alam ko ay dati isa itong private Catholic school tapos binili ng isang Korean entrepreneur na si Lee Sooman. Allegedly, mga Koreans lang dapat ang mag-aaral dito kaso nagkaroon ng issue kaya hindi lang sa pinoy na-open ang school na ito kundi pati mga kapwa instik like Japanese and the Chinese. And next school year, gagawin na nila itong isang international school.
Nag-enroll lang naman ako dahil sa papa ko. Yung boss niya kasi sa pinagtratrabahuan niyang kampanya ang may-ari ng skwelahang ito. Nung kakaopen pa lang niya ito ay agad agad akong pinag-aral ng papa ko dito para sa elementary.
Pero ewan ko ba! Mostly naman ng mga estudyante dito ay mga instik, hence the name diba? Ayoko sana na dito na ako maghighschool kasi bukod sa paduguang makipag-usap sa mga bulol mong classmate ay may subjects pa na hindi mo pulos magagamit kahit sa after-life mo. Gaya ng Hangul 101, Origami 11, Basic Wushu, Nihonggo 1 and etsetera. Kahit na elective ang mga iyon ay kailangan mo pa ring magtake kahit ng isang subject lamang mula sa nabanggit ko kasi nasa protocol.
Buti nga yung bestfriend kong si Shielalee, half-japanese at half-paper kaya push ang beauty sa school. Mga kasama ko ngang Maria Clara at Ibarra dito ay pahirapan na lang mabuhay sa very Mongolian at traditional oriental school setting. TT___TT
Anyway, ang dami ko ng naidadaldal. Back to SC office na. The 3 guys I mentioned earlier probably sensed me kasi tumalikod sila and gosh, kung pwede nga lang mahimatay sa puntong iyon eh baka nagtumbling pa nga ako eh.
The three guys were Tansan, Baklang may eyeliner and the other one na hindi ko mahagilap ang identity. SHIT! Napasigaw ako sa isipan ko as their expressions told me that they have recognized me.
“What are you doing here?” mabigat na salubong sa akin ni Tansan. Gosh, I need to hear his real name again. Baka nga matawag ko pa siya ng Tansan next time at pagdiskitahan pa ako dahil lang dun.
“Bye,” sabi ko at lumihis sa left corridor pero sakto naman na hinawakan ako ni baklang may eyeliner sa braso at hinila pabalik sa harapan nila.
“Where do you think you’re going?” the eyeliner asked.
“Somewhere away from the three of you for sure,” I said and made a face. Hawak hawak pa rin niya ang aking braso na patuloy ko din na hinihila mula sa kamay niya.
“Sehun will be happy to see you,” the Tansan guy murmured but he was not looking at me but at his phone which he was holding.
Naku patay! Tatawagan ata niya si Sehun. X_x
“TIGILAN NIYO NGA AKO!” I shouted so loud that some students who were passing by threw their stare towards our direction.
“After what you have done to Sehun? Huh, no way.” Sabi ni Tansan.
Gaano ba kalala ang pagkasuntok ko kay Sehun na iyon para magreact ang mga nilalang na mga ito na parang namatay na siya? Jonginang giliw.
In the next moment, biglang may narinig akong nagKorean sa likod ko. Konti lang ang alam ko na Korean pero I know na yung “nugu” meant for “who”. Kay eyeliner ata kinausap kasi biglang pinakawalan niya ang aking braso.
Siyempre, instinct kaya tumalikod ako. But I wished I hadn’t kasi si Sehun lang naman pala iyon! Letse!
He looked god-like like the moment I saw him first.Kaso may cut sa upper-right corer ng lips niya pero hindi pa rin nabawasan ang pagkamakisig niya.Mas maaliwalas nga ang mukha niya eh kasi walang alcohol na dumadaloy sa dugo niya ngayon. Naalala ko nab aka may sugat sa labi niya dahil sa pagkasuntok ko.
Nataranta naman ako bigla to the point na sa floor ko na i binaling ang aking mga mata.
Gosh, bat di mo kayang magtapang-tapangan Claire? =w=’
Honestly, ipinagdadasal ko na may bigla magpapakitang easter hole sa floor at hihigupin na lang ako magically para lamang makalayo ako doon pero sadyang mailap ang fate kasi biglang may pumisil sa chin ko at ipinilit na itinaas. And it was Sehun doing it.
Itinaas ni Sehun ang aking mukha hanggang sa magka-eye level na kami. Galit, disgust, annoyance. Yan yung obvious na tinta sa mga mata niya.
“Are you Claresse Faith Cerillo?” he asked in a slow and deep note. Bigla namang na Goosebumps ang inyong lola at umiwas ulit sa tingin niya.
“Ano naman sa iyo?” sambit ko pero hindi sa usual kong tono na matapang or nangchachallenge.
“Good. You have to do all these,” sambit niya at pagkatapos ay inilaglag niya ang mga papel sa aking mukha na tuluyang nahulog sa floor.
>_< What’s the meaning of these?
Hindi ako kumibo subalit lumapit sa akin si Sehun at may itinaas. Doon ko lamang napansin na may hawak hawak pala siyang starbucks na black coffee. I didn’t expect what had happened next pero kung nabigyan lamang ako ng momentum eh sinabayan ko sana ng pagsigaw nung ibinuhos niya ang kanyang kape sa aking ulo.
I was drenched wet with coffee shit alright pero hindi ko pa rin nagawang kumibo. I was still staring down at the floor like the loser I was. Narinig ko naman na tumawa ang kanyang kasamahan na nagpadagdag sa aking inis.
“You look better. Well, you have to stay out of my sight from now on, you stupid girl.” Ang huling sambit ni Sehun at umalis na siya palayo sa aking kinatatayuan.
