Hayalin Hayatın

Yıldızlar

Gece olduğu zaman çok düşünüyorum gündüzleri yaptıklarımızı. Gece olana kadar yaşadığın hayat senin hayatın mı yoksa başkalarının sana direttiği yaşantı mı? Kendi hayatını yaşamak varken neden insanların sana direttiği yaşantıyı yaşayasın ki? Hiç düşündünüz mü bunları? Kendi yaşantısını yaşamak yerine başkalarının direttiklerini yaşamak isteyenleri ya da insanlara kendi istedikleri yalantıyı yaşamak zorunda bırakanları bir düşün. Hayat dediğiniz basit bir şey mi? Hayat hayallerin bütünüdür bana göre. Bunun sebebi ise hayallerin gerçekleştikçe hayatın güzelleşmesidir. Unutma, sen hayal kurup onları gerçekleştirirsen hayatın yaşanmak için çok güzel bir hal alır ancak sen hayallerin için çalışmayıp hayatını boşaharcarsan hepte mutsuz olursun. Gecelerin ya da gündüzlerin insana kattığı  farklı şeyler vardır. Gündüz insana ne kadar bilemem ancak gece insana ay ve yıldızları, karanlığı katıyor. Geceleri çıkan o yıldızlara kendini adayabilir, hayallerini yıldızlara sığdırır gece insanları. Yıldızların gecenin karanlığını aydıblattıkları gibi hayallerine de ışık olduğunu düşünür insan. Ben yıldızları aya tercih ederim. Sebebi ise ay güneşten aldığı ışığı yansıtır. Sahtedir ışığı. Yıldızlar ise kendi ışığıyla aydınlatır koskoca geceyi. Gece yıldızlarla güzelleşir benim gözümde. Yıldızlar bir insanın kalbine dokunduysa eğer o insan bir daha bırakamaz o yıldızları. İnsan bazen bir ışığa ihtiyaç duyar, karanlıklarını aydınlatacak bir ışık ister kendisine. Yıldızların geceyi aydınlattığı gibi birisinin onu aydınlatmasını ister. Bir kalp gelir kalbine değer, yıldızlara götürür kalbini. O kalbe ait hisseder kendisini. Bilir nir gün o kalbin ondan gideceğini ancak bile bile ışığı olmasına izin verir. Çünkü nede olsa yıldızlarda bir gün geceden gidecektir.. Ama asla unutma yıldızlar geceden gittiği gün gece gece olmaktan çıkmıştır, artık gece benliğini kaybetmiştir. Yıldızlara benzet, onların yerine koy ancak asla yıldızların da öldüklerini unutma. Yıldız  kayar, yıldız ölür ancak "yıldızlar" gitmez, kaybolmaz... Yıldızlar gibi olsun sevdiğin. Kaysın ancak asla gitmesin! Şiirler yaz yıldızının gözlerine. Onun sana şiir yazdığını düşün. Mısralara dökmüş seni, gözlerini, sesini, tenini... Sevdiğin adamın sana bir şiir yazdığını düşün.

"Sonbaharda esen rüzgar gibi
İlkbaharda açan çiçek gibi
Kışın usulca yapan kar gibi
Öylece özledim seni

Mutluluğu sende öğrendim
Sevgiyi seninle sevdim
Masum bir çocuk gibi
Sana aşkla bağlandım

Gözlerinin içinde kaybolduğum
Nefesinde hayat bulduğum
Dudaklarında kuruduğum
Gözyaşlarında boğulduğum

Ufukta gördüm seni
Yağan yağmurda hissettim tenini
Bak bugünde sensizim
Nerdesin sevgilim
Hadi gel tut elimi
Benim güzel meleğim"

Şiir elimde ancak kime yazıldığını bile bilmiyorum... Sana yazılan şiiri asla kaybetme! Çünkü kime yazıldığı belli olmayan bir şiir bile kalbine dokunuyor, gülümsemesine sebep oluyor insanın.
Sende yaz ona şiirler.

"Bakıyorum kalbime
Var bir çocuk içinde
Gizleniyor sadece
Dışarıdaki kargaşadan

Oynuyor çiçeklerle
Gülümsüyor gözlerine
Boğuyor beni kokusuna
Yer edindi kalbimde

Duymuyor musun sesini
Bilmiyor musun kim kalbimdeki
Görmüyor musun o çocuğu
O sensin..."

Kelimelerini, mısralarını ada ona... Onun olsun tüm kelimeler, tüm mısralar, tüm şiirler, şarkılar, resimler...