17 Haziran 2019

2 0 0
                                    


Saat 3'idi, ağlamaktan gözlerim kan çanağına dönmüştü,sessizce yatağıma girdim ve uyudum...

Saat 11'de annemin telefon konuşması ile uyandım.yorgundum,dün gece iğrençti, iğrenç.Kuzenime gidecektik ama benim hala uykum vardı.Kahvaltımı yaptım ve Gölge'yi (kedimi) alıp kuzenimle gittik.

Size biraz kendimden bahsedeyim
Ben Marie,14 yaşındayım.Resim çizmeyi,müzik yapmayı ve müzik dinlemeyi severim.Bana 6 ay önce majör depresyon tanısı konuldu.İçimdeki yaratıklar ile 2 senedir yaşıyorum bazen onları duyuyorum ve bazen hissediyorum.Bu biraz ürkütücü biliyorum ama bunlar da hastalığımın bir parçasıymış.Onları kabullenmeye çalışıyorum...

Onları bugün yine duydum,bu gerçekten rahatsız edici ve korkutucu...

Okuldan kurtulduğum için fazlasıyla mutluyum,oradaki ç** beyinli insanlarla uğraşmak çok zordu.

Uykum var galiba yatacağım :)

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 17, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Marie'nin günlüğüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin