3.

7.1K 264 178
                                    

Jk:Kimi öpüyorsun sen !?
J:Sen benim telefon konuşmamı mı dinliyorsun ?
Jk:BANA SORUYLA CEVAP VERME !
J: Sen de bana bağırıp durma !

Jungkook kolundan sertçe tutmuş ve sarsmıştı

Jk:Sevgilin mi var senin ha ?
J:Ne saçmalıyorsun ah ! Acıyor bırak
Jk:CEVAP VER BANA !
J:Yok sevgilim falan bırak kolumu
Jk:Yalan söylüyorsun sevgilin var
J:Madem inanmayacaksın neden soruyorsun !?
Jk:Bundan sonra...
J:NE BUNDAN SONRA NE
Jk:Bağırma
J:NE YAPARSIN YİNE BENİ DÖVERMİSİN

Flashback  (Eskiye dönüş)

J:Jungkook yapma
Jk:SEN KİMSİN HA BEN SENİ SEVİYORKEN ERKEKLERLE NASIL KONUŞURSUN
J:Jungkook *tokat atar*
Jk:Ayağını denk al Jeon Jennie bir daha erkeklerle yakın olduğunu görürsem o zaman seni dövmekten beter ederim öldür beni diye yalvarırsın ANLADIN MI

*Ses yok*

Jk:ANLADIN MI DEDİM!
J:A-anladım
Jk:Güzel

Jennie yerden kalkıp aynaya doğru ilerler ve morluklarla kaplı yüzünü ve vücudunu görmesiyle çığlık çığlığa ağlamaya başlar

Flashback son

Jk:B-ben
J:Senden nefret ediyorum Jeon Jungkook insan içine çıkamayacak hale getirmiştin beni hatırladın mı ?

Tam çıkıyordum ki geri dönüp

J:Ha bu arada abimle konuşuyordum konuşmama fırsat verseydin söyleyecektim

Kapıyı sertçe çarpıp Jungkook u odamda yalnız bıraktım. Aşağı indiğimde herkes bana bakıyordu

Jn:Ne oldu Jennie ?
J:Bir sorun yok Jin hadi televizyona devam patlamış mısır isteyen var mı ?
Herkes:Ben !

Gülümsedim ve mutfağa gidip mısır patlatmaya başladım.

Ben gerçekten iyi bir oyuncuydum. Üzülsem,kırılsam kimseye belli etmezdim. Her ne olursa olsun gülumserdim. Sırf insanları kırmamak için yapardım bunu ama kırılan taraf her zaman ben olurdum.

Ben bunları düşünürken mutfağa Da Bin girdi

Db:Yardım lazım mı kuzen ?

Gülümsedim

J:Tabakları çıkarabilirsin
Db:Şu üst taraftamıydı tabaklar
J:Evet evet orada

Da Bin ne kadar çabalasa da bir türlü alamamıştı tabakları

Db:Of !

O sırada Yoongi gelip tabakları çıkarmıştı

Db:Şey teşekkür ederim
Yg:Rica ederim güzelim

Deyip çıkmıştı

Db:Bana güzelim dedi
J:Hadi hayırlı olsun Kkk
Db: Ya Jennie !
J:Şu mısırları tabaklara koyalım da götürelim artık herkes bekliyor
Db:Tamam

Biz mutfaktan çıktığımız sırada Jungkook da merdivenlerden aşağı iniyordu. Gözleri ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu. Üzülmüştüm. Ama 3 saniye falan. Çünkü o bana acımamıştı. Beni insan içine çıkamayacak hale getirmişti ve ben bunu asla unutmayacağım.

Ben bunları düşünürken Jungkook ceketini alıp kapıya doğru yürüdü ve çıktı. Şahsen umrumda da değil yani o da beni çok ağlatmıştı. Saplantılı psikopat.

Jungkook dan

Jennie odadan çıktıktan sonra sessizce onun yastığına sarılarak ağlamıştım.

Sonra bir anda kapınım açıldığını ve Jennie'nin geldiğini gördüm. Bana gülümseyerek bakıyordu.

J:Sevgilim
Jk:J-jennie ben özür dilerim
J:Önemli değil sevgilim geçti artık
Jk:Affettin mi
J:Affettim şimdi kalk yerden hadi

Yerden kalktım ve bana gülümseyen Jennie'ye baktım. Neden bu kadar güzeldi ki ? Kollarını açmış sarılmamı bekliyordu. Gülümseyerek ona sarılıyordum ki Jennie kayboldu.

Çok güzel sonunda deliriyordum. Asla gerçek olmayacak bir şeydi bu Jennie bana sarılmazdı ki. Ağlarken bile ona sarılmamı istememişti. Gerçekler yüzüme sert bir tokat gibi vurunca ağlamaya devam etmiştim. En sonunda 20-25 dakika kadardır odada olduğumu fark ettim ve göz yaşlarımı silip aşağı indim. O arada mutfaktan çıkan Jennie ve Da Bin'i gördüm. Jennie ile göz göze gelmiştik. Onunla göz göze gelmek bile beni mutlu ederken o benden nefret ediyordu. Montumu alıp evden çıktım ve karanlık sokakta yürümeye başladım.
Benden nefret etmekle haklıydı ben iğrenç herifin tekiyim. Ben nasıl olur da ona el kaldırırım. Tam bir aptalım. İşe yaramaz bir aptal... Gözlerimden akan yaşlar yüzünden önümü görmekte zorlanıyordum. Karşımdan gelen arabanın farlarıyla gözlerim kamaşmıştı. Artık ölüyordum. Kurtuluyorlardı benden.

Zaten herkes için biraz fazlalığım ben...

O anda biri beni kendine doğru çekti.
Lanet olsun bırakın da öleyim.

+:İyi misin oğlum dikkat et kendine
Jk:İyiyim efendim sayenizde teşekkür ederim

Hızlı adamlarla amcanın yanından uzaklaşmıştım. Neden ölmeme izin vermiyorlardı ki ? O anda geldiğim yerin bir uçurum olduğunu gördüm. Uçurumun en ucuna kadar yaklaştım ve aşağı baktım. Atlasam cesedimi bile zor bulurlardı. Hatta bulamazlardı. Kimse cesedimi bulamazsa bu güzel haber olur. Yani benim için.

SAPLANTILI ~ JENKOOK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin