taehyung biraz suçluluk duygusu ve fazlasıyla özgüven ile yolundan dönmüş ve jeon'un evine gelmişti. sabahın ilk ışıklarından yola çıkan taehyung öğlen saatlerine doğru biraz düşünmüş ve jeonsuz hiçbir yere gidemeyeceğini anlamıştı. kapı zilini çalıp çalmamak arasında gidip geliyordu ki en sonundan çalmaya karar vermişti. tam zile elini uzatıyordu ki kapı ardında kadar almıştı. jeon elinde çöple birlikte taehyung'a bakıyordu. ağlamaktan hafif şişmiş gözleri ve göz altı torbaları ile taehyung'un yüzünü iyice süzüyordu.
"ah, merhaba jeon."
"burada ne işin var? bugün gitmen gerekmiyor muydu? ah, şeye gidiyordun dur dur neresiydi? doğru ya hangi cehenneme gittiğini bile bilmiyorum."
"sakin ol tamam mı? sadece bir şey soracaktım.
benimle gelir misin jeon? sensiz hiçbir yere gitmek istemiyorum."
"ciddi misin?"
"ciddiyim."
"gelirim. taehyung evet gelirim tabii ki, evet evet gelirim ben."
jeon elindeki çöpü yere koyup taehyung'un boynuna atlamıştı. taehyung jeon'u kendisinden uzaklaştırıp dudaklarını dudakları ile yüzlerce kez buluşturmuştu.
"gelirim."
bu da bitti 🥳🥳 okuduğunuz için teşekkürler ♡
