31_Belki

105 11 0
                                    


Yaratılan kalabalık içinde zararsız iki piyonduk.
Yaşanan karmaşa içinde birleştik bir olduk.
Tüm taşlar tek tek düşerken ayrılmadı ellerimiz.
Her şey üzerimize yıkılsa da direndi kalplerimiz.

Ne zaman kaybettik, içimizde yok artık masumiyet.
Kalpler kirlenince karanlığa kaldı hakimiyet.
Çokça isyan ve pişmanlık birikti lav oldu.
Zayıflığa düşen aklımız uzun süre sessizliğe av oldu.

Belki, artık, senin kadar yalnız değilim.
Düşerken boşluğa tek kalmıyor ellerim.
Kimse bilmez, kimse duymaz, bana kurduğum cümlelerim.
Herkes gözünde kendi kendine konuşan bir deliyim.

🎶🎶LÜTFEN YORUM YAZMADAN VE OYLAMADAN GEÇMEYİN!!!!!🎶🎶

ŞARKILARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin