When I first met you {One Direction fanfiction}

Chapter 2

Leah'sPOV

Als we bij Brooklyn aankomen zetten we onze fietsen voor neer en Brooklyn laat me binnen.

"Wil je iets te drinken?" Vraagt ze als we binnen zijn en allebei onze jassen hebben uitgedaan.

"Ja, wat heb je allemaal?"

"Ranja, vruchtensap, fanta, cola."

"Doe maar ranja." 

"Oke." Brooklyn loopt weg naar de keuken. Ik ga op een stoel zitten aan de keukentafel en kijk even op mijn mobiel of ik nog meldingen heb. Helemaal niks, mijn oude vrienden lijken me wel vergeten te zijn sinds ik weg ben. Ik heb alleen nog maar een berichtje gehad van mijn beste vriendin die vroeg of ik goed aangekomen was, en toen ik zei dat alles goed was zei ze alleen mooi, verder niks! 

Brooklyn komt terug uit de keuken met 2 glazen drinken in haar handen. Ze zet eentje voor mij en zet de andere neer aan de andere kant van de tafel en gaat daar zitten. "Dankje." Zeg ik en doe mijn mobiel snel weer terug in mijn zak. 

"Waarom zeggen ze die dingen tegen je?" Vraag ik en vraag niet veel later mezelf af waarom ik dit vroeg, ze kiest er niet zelf voor lijkt me. "Sorry, het was niet zo bedoeld." Zeg ik snel als ik haar weg zie kijken.

"Nee, het geeft niet, ik snap wat je bedoeld, maar ik heb echt geen idee waarom..." Ik kijk haar recht in haar ogen aan en zie dat die vochtig worden.

"Hee, girl, het is niet jou fout! Ik ben 100% zeker dat het niet jou fout was, wat ze ook gezegt hebben, wat voor gemene dingen ze hebben gezegt, negeer ze, als ze hebben gezegt dat je niet perfect bent, accepteer het! Want niemand is perfect. En hun al helemaal niet, vergeleken met hun ben jij perfect. Vergeleken met hun ben jij een mooie glinsterende ster die hoog aan de hemel schijnt en hun maar een stomme.. Bananenschil ofzo." Brooklyn giegelt even zacht.

"Dankje!" Zegt ze en geeft nu een grote glimlach naar mij.

˜˜

Snel haal ik de borstel door mijn haar en maak een losse knot in mijn haar. Ik ren naar mijn kamer, pak snel een van mijn zwarte ripped jeans met een tanktop en doe een bandana in mijn haar. Snel ren ik met mijn tas naar beneden, doe mijn eten en drinken in mijn tas en doe snel mijn helemaal zwarte vans aan. Waarom ik alles zo snel doe? Ik heb me verslapen. Snel trek ik mijn fiets uit de garage en fiets snel naar school.

Als ik op school kom zie ik dat iedereen al naar de klas is. Snel ga ik naar mijn kluisje en doe mijn hart daarin en kijk een beetje rond waar het lokaal zou kunnen zijn waar ik moet zijn. Ik doe de deur open van de klas waar ik moet zijn en iedereen kijkt me aan.

"Zo, dus jij was ook nog van plan te komen?" Zegt de leraar die voor het white board staat.

"Het spijt me meneer, ik heb mijn wekker vergeten te zetten en kon de weg niet vinden."

"De weg niet vinden? Na 3 jaar?"

"Meneer, ik zit hier nog maar een dag op school."

"Ja ja, dat kan wel zijn."

"Maar  meneer, dat is echt zo." Zegt Brooklyn nu, zacht maar goed hoorbaar.

"Oh, nou ga maar snel zitten dan, dan kunnen we beginnen." Ik giechel eventjes en neem dan plaats op de stoel naast Brooklyn. Snel pak ik mijn boeken voor me en begin met voor me uitstaren en te doen alsof ik mee doe tot het einde van de les.

Na de les pak ik mijn tas snel in en loop naar mijn kluisje. Snel leg ik een aantal boeken weg in mijn kluisje en loop dan naar Brooklyn's kluisje, er staat een jongen bij haar. Als ik dichter bij kom hoor ik de jongen "Jij vieze slet" Zeggen en de jongen geeft haar een stomp in haar buik. Snel ren ik er naar toe, duw de jongen aan de kant en sla hem een keer in zijn buik. "BLIJF MET JE VINGERS VAN HAAR AF!" Schreeuw ik en duw hem nog een keer weg. De jongen slaat met zijn vuist richting mijn gezicht maar voordat hij mijn gezicht raakt pak ik zijn hand vast en duw hem terug.