Problems And More Problems

17

Jake pov

Ik zie Liv uit de directie kamer komen.
Ik kijk d'r vragend aan maar ze negeert me.
En loopt weg.
'Meneer White komt u binnen.'
'Je kan me ook gewoon Jake noemen.' Zeg ik terwijl ik naar binnen loop
Hij knikt en gaat zitten.
'Waarvoor moest ik komen?'
'Voor Liv Williams.'
'Hoezo?'
Hij heeft me een brief.

Beste directie van 't Dartmouth college.
De ouders van een van uw leerlingen Liv Williams zijn niet de echte ouders.
Liv Williams is vroeger blijkbaar ter adoptie gestaan.

niet perongeluk nee expres maar haar echte ouders wisten er niks van.
We weten t pas net en we weten niet precies wie de echte ouders zijn maar 1 ding is zeker.
Haar neppe ouders zijn geen gewone mensen.
Ze zijn gevaarlijk niet alleen voor haar echte ouders maar Liv is in groter gevaar.

Gegroet de FBI

Dit is raar. 'Was Liv hier daarom?'
'Nee ze was eruit gestuurd, maar ik wil graag dat je een beetje op haar let.'
'Hoezo ik?'
'Jullie slapen in 't zelfde appartement.'
'Dus, voor de rest zijn we nooit samen.'
'Daar komt wel verandering in jongen.'
'Stop daarmee daar ben ik te oud voor.'
'Waarmee? Met jongen?'
'Ja.'
'Maar hou gewoon een oogje in 't zel.'
Ik knik en loop de deur uit.

Ik en Liv? Hij had beter Luc, Kai of Tho kunnen vragen.

'Liv!' Roep ik als ik de deur open.
'Ja White?!'
Oké ze is er in ieder geval.
'Niks'
Ik hoor Liv uit de keuken lopen.
'Wat is er nou?' En ze kijkt me vragend aan.
'Niks.'
Ze mompelt iets wat Ik niet versta.
'Wat zei je?'
'Dat je koppig ben.'
En ze loopt weg.
*tringggg* *tringgg*

'Hoi.' Zegt een verlegen Liz.
'Uhmmm wat moet jij hier?'
'Ik kom sorry zegen tegen Liv.' En ze kijkt me in m'n ogen aan.
'Ik weet niet of ze je zal vergeven.'
Ze knikt en kijkt naar beneden.
'LIV!!'
'WAT IS ER NOU WEER!' En ze komt met een zucht aanlopen.
'WAT DOET ZIJ HIER!?' Roept Liv.
'Ik kom sorry zegen.' Zegt Lizzy.
Ik zie Liv haar vuisten balt.
'IK WAS BIJNA DOOD DOOR JOUW.' Schreeuwt ze en loopt langs ons naar de gang.

'LIV!' Roep ik nog ze draait zich om als ik niks zeg loopt ze weer weg.
'Sorry.' Zegt Lizzy snel en loopt weg.

Als Liv nog niet terug is om 22.00 ga ik maar weer langs Lana en Isabella.
'Of ze hier is nee.' Zegt Isabella.
'Weet je Mischien waar ze zou zitten?'
'Lana! Weet jij mischien waar Liv mischien is?' Vraagt Isabella naar binnen.
'Is die Jake er weer?' Zegt Lana en komt aanlopen.
'Ik zeg één ding neefje ze is niet hier kijk op t voetbal veld.' Zegt ze.
'Wacht zijn jullie familie?' Zegt Isabella.
'Ja helaas wel doei Jake.' Zegt Lana en gooit de deur dicht.

Op 't voetbalveld is ze niet.
Ik ga langs 't hek en zie een gat.
Zal ze daar doorheen zijn gegaan?
Ik kruip door 't gat je komt uit in een klein bos.
Ik loop een stukje en daar zie ik een meisje op een boomstam.
'LIV!' Roep ik en ren naar d'r toe.
Ik ga naast d'r zitten, 'Waar was je nou?' Zeg ik.
Ze zegt niks ik pak haar kin en laat d'r naar mij kijken.
Ik zie tranen.

'Wat is er Liv?'
'Niks.'
'Tuurlijk!'
'Ze was 16 jaar mijn beste vriendin en ze vermoordt me bijna en nu wil ze dat ik haar vergeef?!'
'Ze heeft er wel spijt van.'
'WAT GA JE HAAR NOU VERDEDIGEN!'
'Nee.'
'Jawel.' Ze wilt weglopen maar ik hou d'r tegen.
'Het klopt ze is niet goed bezig geweest maar jullie waren 16 jaar onafscheidelijk!'
Ze kijkt naar beneden.
'En je bent niet dood.' Zeg ik.
'Wel bijna.'Zeg Liv koppig.
Ik duw haar kin omhoog zodat ze me aankijkt.
'Maar bijna is niet helemaal.'
Ze kijkt me aan en knikt zo staan we een tijdje.
'Zullen we terug gaan?' Vraagt Liv.
Mijn ogen gaan naar haar lippen.

Pov Liv.

Ik zie zijn ogen naar m'n lippen gaan.
'Jake?' Vraag ik zacht.
Ik voel twee zachte lippen op m'n lippen.
Ik schrik hij trekt gelijk terug.
hij wilt weglopen maar ik pak z'n pols en trek hem terug voor me en druk m'n lippen op de zijne.
Onze lippen spelen een vurig spel.
*PAMM*
'Liv!' Hoor ik Jake roepen.
Ik open mijn ogen maar alles wordt al gauw weer zwart.

Liv? Wat is er gebeurt?