Sabah'ın beşi aşka çeyrek geçiyor.Yanlız başına deniz kendince sularını usul usul kıyıya vuruyordu.Sanki özgürlük istermişçesine bir kaç damlasını kızın bacaklarına savurdu.Kızın biraz ürpermesine sebep oldu.Kız kaç saattir orda oturuyordu Allah bilirdi.Biraz sahilde turlasa kendine gelecek gibiydi. Tüm yaşadıkları o küçücük bedenine fazlaydı.Terkedilişi,annesini kaybedişi,babası tarafından dışlanması...
Kız bir banka oturup denize karşı "Hani deniz bak hani hiç kimse gitmicekti hani yanlız kalmıcaktım.Bak yine ellerim bomboş."dedi ve göz pınarlarına birikmiş bir kaç damlayı özgürlüge bıraktı.Kocaman dünyada sanki tek başına kalmış gibiydi o minicik bedeni.Saatine baktıgında bir kaç saat sonra güneş dogacaktı.Gelecekmiydi acaba?Verdigi sözü tutabilecekmiydi adam.Umutuz bir şekilde adamını bekliyordu kadın.Bir kaç saat sonra yanında hareketlilik hissetti kadın.Ama bakmadı o tarafa,bakamadı.Anıları aklına gelecekti yoksa.Biraz sessiznce oturduktan sonra o narin dudaklarından "Gelecegini ummuyordum, şaşırttın" . Adam derin bir nefes aldıktan sonra "Ummadıgın anda *kadının kalbine dokunur* girmiştim burayada".Kadın artık güneşin dogmasını bekliyordu saatine baktı adam neyi bekledigini anlamıştı.Kadına bakıp "Güneş,sen gülünce dogacak." dedi.Kadın istemsizce yüzünden hafif bir tebessüm kaçırdı.Bir kaç dakika sonra da güneş ışıklarını özgürlüge bıraktı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sanrı Kabulu
Short StoryGöz yaşı mi geceye ayak uyduruyordu yoksa her bir satır şarkı mı batıyordu kalbe?Neydi bu hezeyan? Neydi bu his aşk mı?Sevgi mi?
