With Great Power...

(2) Zeelucht

Als ik de bus in rij zegt mijn buschauffeur, Daniel Peterson "mooie dag vandaag vind u niet?" Zeker zeg ik, ik heb er al helemaal zin. Lekker op het strand werken, achter mijn bar staan en alle mensen blij en gelukkig zien zijn samen met hun familie en vrienden. Maar er zit mij iets dwars, die droom denk ik. Zou het iets betekenen? Laat ik er maar niet teveel over in zitten dacht ik, ik kan me maar beter op mijn werk richten. Als we eenmaal aangekomen zijn op het strand, voel ik de wind en ruik ik de lucht! Dit is de plek waar ik mij thuisvoel dacht ik. Het strand zit al helemaal vol met mensen, ik druk op het offroad knopje op het bedienings kastje van mijn rolstoel. De wielen worden omringt door een laag met metalen zand banden. Ik rij het zand op en blijf een momentje staan ik sluit mijn ogen en ik voel de wind langs mijn gezicht ruizen, en de zon op mijn gezicht stralen. Dan opeens komt er een mevrouw op mij afgelopen ze heeft haar blonde haar opgestoken en rode lippen, ze zag er vriendelijk uit. opeens zegt ze tegen mij "u bent Chris Taylor niet waar?". Ik vraag beleefd ken ik u? Ze reageert "Nee maar we hebben weinig tijd" ik kijk haar verbaasd aan, ik vraag wat bedoeld u precies. Ze zegt ik zal u alles uitleggen zodra we op de Helecarrier zijn, ik dacht na en herinnerde mij wat. De Helecarrier, dat is toch de basis van S.H.I.E.L.D? "Ja dat klopt, maar alstublieft schiet op we worden in de gaten gehouden" ik wilde net ja zeggen tot dat ik ineens een grote knal hoorden, BOEM!!! Het water spuitte omhoog iedereen was in paniek, alle mensen renden door elkaar. Toen opeens onstond er een gat in het water, er kwam een groot monster uit helemaal gemaakt van ijs. We zijn te laat zij de vrouw, het reusachtige beest begon te schreeuwen en ineens ging het sneeuwen. Hij begon tegelijker tijd allemaal ijspegels af te vuren vanuit zijn huid! Er kwam een hele regen van ijspegels op mij af, en net voordat de ijspegels mij konden raken zat er een paarsachtig energie veld om mij heen. Ik stond verbaasd! De vrouw die mij benaderde was weg en er liep een groep helden op mij af gekleed in het geel. En een meisje met rode haren, liep voorop. Ze riep "X-Men ik bescherm hem! Haal iedere burger hier weg, en bestrijd dat beest!" Ze kwam rustig op mij aflopen en hielp mij en mijn rolstoel overeind. Ze vroeg heel rustig "Gaat alles goed? Bent u niet verwond?" Nee hoor zei ik, ze bleef bij me staan en verdedigde mij. Toen keek ik de lucht in, er kwam een mevrouw over gevlogen. Ik was verbaasd die mevrouw zweefde gewoon in de lucht! Ze had een rood met blauw pak aan met een gele ster en gele accenten... En verek ze had haar blonde haar opgestoken precies als die mevrouw van eerder vandaag. Ze keek naar mij en knip oogde, en vanaf dat moment wist ik het! Dat was die mevrouw! Er kwamen meer mensen met gaves te hulp! Een groep van vier helden, in het blauw gekleed! Een meneer met een cape om hij leek erg op een tovenaar een meneer met een rood met blauw pak aan, met een spinnen symbool in het midden! En een kale meneer die ook in een rolstoel zit! Samen bestreden ze het beest, het beest kreunden en brak uiteindelijk in een heleboel stukjes ijs. Alle helden richten zich toen op mij en liepen naar mij toe! Wat was er aan de hand? Wat was er zo speciaal aan mij?