WLCH

Ch. 2 All of a Sudden

When they are walking upstaire ..

Best bilisan mo dyan malelate na tayo ooh .. *Gen

Oo na, Gosh my precious gorgeous legs. Huwag ka naman tumakbo ooh .. ang sakit kasi eh. ^_^ *MarKiee

Haha. Ikaw talaga ang OA mo .. Hindi kaya ako tumakbo. Im just walking here. Ganyan talaga kapag long legged . Hahahaa' :D *Gen

Ahh .. ganun. Are you saying that Im not long legged too? Is that what u mean Gen Leong? >.< *MarKiee

Ha?! Aba malay ko sa'yo. Ikaw ang nagsabi .. Hahaha' ^_^ *Gen

Gen Leong?! >.< *MarKiee

Agad na tumakbo si Gen dahil alam niya na kapag sinabi ng kanyang kaibigan ang kanyang buong pangalan, it means that she is so angry. Kaya tumakbo narin siya.

Aray naman .. ang sakit ! Bakit kaba tumatakbo ng hindi tumitingin sa dinadaanan mo? Are you blind enough not to see me here? Look at my precious caring books, its already been damage. Gosh .. Ohh common .. your not a man dude. You know why? Because you are so careless ! *MarKiee  (galit na galit)

Ahh. Sorry Miss tulungan na kita d'yan. ^_^ *RC (todo smile para hindi magmukhang guilty)

Agad na umupo si RC para tulungan s'ya. On the other hand, MarKiee does'nt know that it was RC who bump her. Dahil nakatago 'yung buhok sa kanyang mukha.

Ahh. No need. Don't touch me ! *MarKiee (galit at agad na tumayo)

Aray' ! my head. *RC and MarKiee (sabay-sabay)

When she see RC ..

o_O. Ikaw na naman?! Buhay naman ohh .. Ang malas ko talaga.   *MarKiee (blowing her hair through her mouth)

^_^. Hahaha. Well, we're destined by each other for this day. *RC (todo smile)

Hahaha. Ang kapal, sobrang kapal ng mukha na parang mas makapal pa sa libro. grrrr ..*MarKiee

Hahahaa. Hindi kaya Ms. Marine Kieem. Subukan mo ngang kuritin. :D *RC

Kinuha ni RC ang kamay ni MarKiee at inilagay ito sa kanyang mukha.

o_O. Of all sudden things here on my precious body, bakit nakaramdam ako ng ganito? Parang may kuryenteng dumadaloy dito sa palad ko. Huwag naman sana .. Ayaw kung maulit 'yung nangyari dati. Masasaktan lang ako sa huli. *MarKiee (in her mind)

Ohh. Ano makapal ba? ^_^ *RC

-------------------

Flashbacks:

Noong mga panahong may nakabunggoan ako, tuwang-tuwa ako kasi inisip ko na baka siya 'yung aking destiny. Na hawakan pa niya 'yung kamay ko at naramdaman ko pa 'yung sinasabi nilang kuryente. Akala ko hindi iyon totoo. Now I know. ^_^. Ang pangalan niya ay si Anthony Montegro, one of the hottest men in our school and he is my super duper crush.

Nagkilala kami ng dahil doon. Lagi s'yang pumupunta sa classroom ko at paminsan-minsan ay pumunta rin kami sa mga iba't-ibang restaurants. For all he has done on me, nahulog ang aking puso sa kanya.

Nanligaw siya sa'kin within 1 week, at sa kalaunan, sinagot ko naman siya. Ginawa niya ang lahat-lahat upang maging masaya ako sa kanya. Lagi siyang nagjo-joke at nagpapakilig sa akin.

Ewan ko ba pero pagnakita ko s'ya masaya na ako. He complete my day. ^_^

Kaya Lang ..

Isang araw, hindi ko siya nakita buong magdamag sa school. Nalungkot ako doon, dahil sa nasanay na akong nasa tabi siya palagi. Hanggang sa hindi ko na siya nakita.