Anthony POV

7 0 0
                                    

Anthony POV.

Sa pagkawala ko ng ilang linggo. Alam kong masasaktan s'ya. Dahil hindi s'ya sanay na wala ako sa tabi niya.

Mahirap man sa akin na mawala s'ya sa tabi ko. Gagawin ko parin ito, ang iwanan s'ya.

Kahit na sobrang ka-artehan at ka-echosan 'yun, Mahal na mahal ko parin 'yun.

Matagal ko na s'yang pinagmasdan noon pa. Kaya I grab the opportunity to bump her para lang malapitan at mahawakan lamang s'ya. Sikat kasi s'ya eh. Member ng "The Princess". Sikat naman ako pero hindi gaanong sikat. Konti lang. Hahahahaha .. ^_^

Noong isang araw na hindi ako pumasok sa school, I was in the hospital dahil may sakit ako sa puso. Hanggang sa nagtagal ako ng nagtagal doon. My Doctor said to us, that we need to go abroad for better surgery but there is only one thing, I can recommend either you were survive or not. My Mom was already crying and she grab the advantage to go on with that idea. Sa una, hindi ako pumayag sa gusto nila dahil sa mayroon akong maiiwanan but my Mom told me that it was good enough to surgery ng mas maaga.

Before we go to America, I told my mother to call my girlfriend to say that I have a cancer in the blood at hindi pwedeng malaman niya na pupunta ako ng America for the surgery.

-------------------

Bakit naman ako magsisinungaling sa kanya abir? *Mom

Sabihin muna 'yan. Ayaw ko kasing mag-alala s'ya sa akin. Please? *Anthony

Okay .. Okay .. Fine. *Mom

Thanks Mom. ^_^ *Anthony

-------------------

My mother call already Marine Kiem kahit hindi ko gustong makinig eh mapakinggan ko parin. Ni-loudspeaker nga naman. Hahayy ..

May ginawa akong sulat para sa kanya. Isunulat ko ang lahat-lahat at sinabi ko doon na "you can have another guy other than me so that you can be happy for your entire life".

Five weeks later, It is my surgery. Before I was going to be in surgery, I told my Mom to call Marine Kiem that I was already die dahil hindi ko alam kung mabubuhay pa ako. Ibinigay ko rin sa Mama ko 'yung sulat na ginawa ko para sa kanya. Iyak na iyak 'yung Mama ko 'yung Papa ko naman s'ya 'yung nagpapalakas ng loob for my Mom.

When I was on the Operating Room, I signaled my Mom to call her and pass the letter.

-------------------

Doc how's the surgery. *Mom

It was successful. For the mean time, we need to wait for him to wake up. *Doctor

Okay'2 thanks God *Mom

Okay. ^_^ I may go. *Doctor

-------------------

Two days later, I wake up. My Mom call the Doctor to check me.

Two days or three days from now he can be discharge from the hospital. *Doctor

-------------------

Sobrang saya ko dahil sa wakas binigyan ako ng pangalawang pagkakataon na mabuhay.

-------------------

Two weeks later, I was enrolled here in order to cope up with my studies so that if I will back in the Philippines pwede na akong makisabay sa kanila. Alam mo na advance dito. Hahahaha. ^_^

Alam kong two years na ang nakalipas at nakasulat doon na pwede na s'yang humanap ng iba. Kahit ganun babalikan ko parin s'ya and I hope her love for me ay hindi mawala.

End of POV.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Oct 21, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

WLCHTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon