-23-

21 1 0
                                    

Sandalyeyi hızla çekip oturduğumda derin bi nefes alıp gözlerimi beş saniye kapattım şuan ölmek istiyordum sadece ölmek başka bir şey değil.

"Jimin"

Oturduğum yerde kendi kendime sadece Jimin diye sayıklıyordum onu çok özlemiştim umarım ona bir şey olmamıştır

"O oruspuyu mu düşünüyosun hâlâ"

Yerimden sinirle kalkıp koltukta oturan Eunwoo'ya yürüdüğümde yüzüne eğilip yakasından tutmuştum

"Bana bak adi pislik ona bir daha kötü bir şey dersen"

"Nolurmuş sevgilim söyle"

Yakasını bırakıp etrafa sinirle bakıp offladığımda Eunwoo'da ayağa kalkıp karşıma geçti

"Seni yaşatmam"

"Bence şöyle yapalım o minik sevgilini hatırlamaman için ilk boynundakini alayım ben"

Ellerini boynuma götürdüğünde hemen ellerini kavrayıp aşağı çektim

"O kolyeye dokunursan seni sikerek öldürürüm"

Bu sefer diğer elini enseme dolayıp tekrar kendine çektiğinde ben napıcağını anlayıp kafamı yan tarafa düşürüp boydan boya olan camdan dışarı bakmaya başladım

"Ha diyosun ki dudak olmaz boyun olsun.Tamam olsun Jungkookie boynunda olur"

Dolan gözlerimi artık serbest bırakıp ağlamaya başladım her ne kadar güçlü kalmaya çalışsamda artık son gücümdü bu.Dayanıcak
iradem de kalmamıştı artık napcam bilmiyordum

"B-bırak beni bırak nolur Jimin'e daha yeni kavuştum o-onla yeni bi hayata başlamaya çalışırken s-sen ve chanyeol gelip bu düzeni bozdunuz"

Eunwoo yaklaştığı boynumdan nefes verip geri çekildi çenemden tutup ona bakmamı sağlamıştı ama ben bakmak istemiyordum

"Belki benle sen yeni bir hayata başlarız ha Jeon?"

Eunwoo'dan biraz uzaklaşıp dümdüz duvara sırtımı verdiğimde istemezsizce kendimi yerde otururken bulmuştum ve hâlâ ağlıyordum.Eunwoo ise göz devirip koltuğa oturmuş beni izliyordu

Kafamı kaldırıp yerimden kalkınca gözyaşları mı sildim artık buna bir çözüm bulucaktım kaçmayı denicektim mutlaka Jimin'i bulucaktım

🌸🌸🌸

Chanyeol arabayı durdurduğunda bir eve gelmiştik çok güzel bir evdi ama ben onunla kalmak istemiyordum sadece Jungkook'la olmak onun gülüşünü tekrar görmek istiyordum

Chanyeol kapıyı açıp indi ben önüme ciddi bi şekilde bakıp hâlâ inmemiştim Chanyeol giderken benim inmediğimi görüp kapımı açtı ben hala önüme bakıyordum

"İnsene"

Ben cevap vermeyip sadece kafamı öne eğip ağlamaya başladığımda göz devirmişti.İnmiceğimi anlayıp beni kucağına aldı ben onun göğsünü yumruklarken o aldırış etmiyordu bile

"Y-yaa bırak nolur gitmek is-istemiyorum bırak"

Ağlamam daha çok şiddetlenince sadece kafamı onun boynuna gömdüm gözyaşlarım boynunu ıslatınca yine soğukkanlılığını koruyup aldırış etmemişti

"Ağlama bebek gibi yeni bi hayata başlicaksın"

"Senle başlamaktansa ölmeyi tercih ederim"

Beni kucağından indirip koltuğa koyduğunda dudaklarını dudağıma bir kaç saniye değdirip elleriyle yanaklarımı okşuyordu ben elini indirip ayağa kalkınca göz yaşlarımı sildim ve masada duran vazoyu kafasına geçirdim

Ne yaptığımı bende bilmiyordum ama yapmak zorundaydım kaçmak için her şeyi yapıcaktım.Kırılan porselen sesi ile bende biraz ürkmüştüm sadece bayılan Chanyeol'a son bir kez bakıp açık kalan kapıdan bahçeye çıktım

Evin dış kapısına doğru ilerledim koşuyordum beni yakalamasından korkuyodum çünkü koşabildiğim son noktaya kadar koştum artık o evden çok uzaklaşmıştım bambaşka bir yerdeydim

merhabalaar nasılsınız umarım iyisinizdir artık ekşınlı bölümler geliyor eveet njdjxmdjvv neyse sizleri seviyorum iyi okumalar umarım beğenirsinizz🌈💫

My Euphoria•JikookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin