HOLD ME TIGHT | Kim Taehyung

|1|

~İyi okumalar~ @crystallyoongi

"YETER ARTIK SENİN GİBİ BİR BABA İSTEMİYORUM!" "Ama Joohyun ben senin gibi bir evladım olduğu için çok mutluyum." Bu durumda bile sakin kalabilmesi çok sinir bozucuydu. Her zamanki gibi barlarda içip kızlarla yatıp eve gelmişti. Ve geldiği gibi bana bağırmaya başlamıştı. Yine.

Çok fazla yaklaşmıştı. Korkmaya başlamıştım ilk defa bu kadar yakınıma geliyordu. Ne yapacağımı o an bilemedim ve aniden gelen bir güçle onu ittirdim. Sarhoş olduğu için dengesini kaybedip düştü. O an mutfakta olduğumuz için kafasını mermere çarptı  aniden kafası kanamaya başladı o an ne yapacağımı şaşırdım hemen elime telefonu aldım ve Jimin'i aradım.

Saat Gece 3 olduğu için hemen açması garipti. Gayet mutluydu kesin yine şu yedi kişilik grubuyla takılıyordu. Hemen açıp "Alo?" dedi. Ben de ağlayarak cevap verdim. Hemen gelmesini söyledim ve kapattım. Yaklaşık 15 dk içinde geldi. Hemen gelip bana sarıldı sarılması o kadar güzel geliyor ki gerçekten Jimin benim kardeşimdi. Yüzümü kendine çevirip gözyaşlarımı sildi ve tekrar sarıldı.

Ben yerde oturuyordum yanıma geldi ve beni kaldırdı oturma odasına gittik ve oturduk. "Joohyun babana dokundun mu?" "Jimin b-ben ben sadece korkumdan onu ittirdim kasıtlı olarak bir sey yapmadım gerçekten." Jimin kafasını salladı ve Minho Amcamı aradı yani Jimin'in babasını.

Minho Amcam polisti hemen bir ekip toplayıp yanımıza geldi. Ben oturma odasinda otururken Jimin olayı Minho Amcama anlattı. Ekipler babam olacak o herifin cesedini götürdüler. Jimin yanıma geldi tekrar sarıldı.
"Joohyun sana bir şey söyleyeceğim. Babanın ölümünden sen sorumlu tutulabilirsin. Ancak babam bu durumun olmaması için elinden geleni yapacak."
"Ama Jimin sen de babamın ne aşğalık bir herif olduğunu biliyorsun. Böyle bir insanın yüzünden bana ceza değil ödül verilmesi lazım."

Jimin hafif bir tebessümle bana bakıyordu. Elini hadi dercesine salladı bu 'kalk bize gidiyoruz.' işaretiydi. Hemen giyinip Jimin'in evine gittik. Bana güzel bir oda hazırladı yatağa kendimi attım ve tekrar ağlamaya başladım. Şu an kendimi avuttuğum tek şey o heriften kurtulmuş olmam.

Kapının çok sesli bir şekilde açılmasıyla uyandım bu gelen Jimin değilse ben de Joohyun değilim. "JOOHYUN AÇIKLANMIŞ GELİYORSUN BİZİMLE AYNI ÜNİVERSİTEYE GELİYORSUN." Uyku sersemi bir şekilde kafamı kaldırdım ve ona baktım. "Jimin ne diyorsun ya." "JOOHYUN OF HEMEN KALK MUTFAĞA GEL O ZAMAN KONUŞURUZ." Bağırdığı için kalkmak zorunda kaldım yüzümü yıkadım ve dediği gibi hemen mutfağa indim.

Sofra harika görünüyordu Jimin'in yapamayacağı kadar güzel. Ardından arkasından bir kız çıktı kahküllü siyah saçlı fiziği oldukça güzel bir kız. Bana gülümsedi ve sarıldı ben şaşırdığım için karşılık veremedim ama ben de gülümsedim.

Sofraya oturduk güzel kız kendini tanıttı. "Merhaba ben Kang Seulgi sen de Bae Joohyun olmalısın." Evet dercesine kafamı salladım. Jimin ile çok fazla yakışıyorlardı inanılmayacak kadar. Umarım sevgililerdir. Gözlerim ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu. Jimin bana baktı ve devam etti "Joohyun niye sevinmiyorsun aynı üniversitedeyiz."

Kafamı kaldırıp ona baktım "AYNI ÜNIVERSITEDE MIYIZ?"
"Joohyun sen iyi mısın sabah söyledim ya."
"JİMİN BEN O AN UYKU SERSEMİYDİM SEN CİDDİ MİSİN?"
"EVET!" dedi ve sarıldık. Şu anki mutluluğumu kimse tarif edemez. Seulgi de bize bakıyordu ve gayet mutlu görünüyordu. "Ben de o okuldayım Joohyun." dedi ve göz kırptı.

Ama içimde kötü bir his vardı çünkü ben bu olaylardan sonra bir daha eski Joohyun olabileceğimi düşünmüyordum ve üniversite hayatı sosyal bir ortam ve ben içine kapanık bir kızım. Bu olaylardan sonra da birine güvenebilir miyim bilmiyorum. Jimin, Seulgi ve Jimin'in yedi kişilik ekibi de aynı okulda. Bu çok kötü bir şey çünkü asla ortama kolay adapte olamam. Ve onların hepsi aşırı sosyal insanlar.

Hemen evden çıktık ve bizim eve gittik tabii artık bizim evimiz değil ama. Jimin eşyalarımı toplamamı istedi ben de onun dediğini gibi yaptım. Okulların açılmasına 2 ay vardı bu 2 ay boyunca Jimin'in evinde kalacaktım anladığım kadarıyla. Dün yaşadığım şeylerden sonra tek derdim kendi tipimde bir arkadaş grubu bulmak ve şu yediliyle takılmamak.