ისტორია გვიამბობს ერთ გათამამებულ გოგონაზე რომელიც მამასთან ერთად ლოს ანჯელესში ცხოვრობს. ერთ დღესაც ელის(მთავარი პერსონაჟის) გაკეთებულმა სიგიჟემ მამასი წყობილებიდან გამოიყვანა და ბრიტანეთში, გოგონების პანსეონში გამოსასწორებლად გაგზავნა.
კამერით რომ გადამიღო მძინავს როგორც ანგელოზს, უცხომ როდახედოს იტყვის რა სათნო გოგონააო, მაგრამ სანამ ეს ყალბი ფანტაზია მიმდინარეობს მეღვიძება და ვყვირჯვარ: -ჯანდაბა! სასწრაფოდ წამოვხტი ლოგინიდან, ჩავიცვი მოვწესრიგდი, ოთახში შევბრუნდი. ჩემი გარეგნობით და ოთახში გაკრული ანთებით ალბათ ხვდებით რომ 17 წლისვაარ
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
მამაჩემი მდიდარი კაცია, ყოველთვის მეუბნება რომ ოთახი განვაახლო, უფრო დეტალურად "გადავაგდო ეს ნაგავი და ახალ სასტუმროს ოთახში გადავიდე" მამაჩემი ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია, დედაჩემის გარდაცვალების შემდეგ ის ჩემთან დარჩა და აღმზარდა, მაგრამ ბავშვობის ტრავმამ მაინც იქონია გავლენა და ყოველთვის როცა მამა ვინმეს ხვდება მინდა რომ ყველაფერი ჩავშალო. ახლა აგიხსნით რატომ ავდექი ასეთი აფორიაქებული, დთეს დიდი დღეა, დღეს ჩვენს სახლში გადმოდის მამაჩემის მეგობარი ქალი, ის აღსანიშნავად მეგობრები დავპატიჟე, სანამ მანქანიდან მის ტანსაცმელს ჩამოიყვანენ ჩვენ ზთვაDი გადავუღოთ(ჩემი სახლი პირდაპირ ზღვაში შეშვებული)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
კი ნამდვილად კარგი სახლი მაქვს და მეც კარგათ გამოვეწყვე
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ორიგინალი მალიბუელი გოგო ვარ ოღონდ ცისფერთვალება და ქერა😂😂 უჟმური და სარკასტული ხასიათით. მოკლედ ჩვენ არ გაგვჭირვებია ძალიან მარტივად მოვკსროლეთ იმ ქალის ძონძები ზღვაში... ამდროს მამაჩემი მოვიდა, ბავშვები გაყარა და დამიყვირა: - ეს უკვე ზედმეტია ელი! მორჩა, ბარგი ჩაალაგე, პანსეონში მიდიხარ! მე დიდი რეაქცია არ მქონია, ვერვიფიქრებდი რომ ამას სერიოზულად ამბობდა,. მხოლოდ მაშინ გავაცნობიერე, როცა თვითმფრინავის ბილეთი მომაწოდა. მესამე დღეს გავემგზავრეთ. ნელნელა უფრო ვხვდებოდით ლონდონის ლამაზ ქუჩებს და სოფლებისმენ მივდიოდით, შორიდან მოვკარი თვალი უზარმაზარ შენობას, გარედან დიდებული იყო შიგნიდან კი სრული ნაგავი, მამაჩემმა მანქანიდან გადმოსვა, ჩამეხუტა და მითხრა: -ელი იმედია ხვდები რომ ამას შენი კეთილდღეობისთვის ვაკეთებ -კი და ძალიან ვაფასებ - სარკასტულად ვთქვი და თვალები გადავატრიალე -ელი სერიოზულად, გთხოვ რომ გამიგო -იმედი მაქვს შენი რეისი ორი კვირით გადაიდება და შენს ბარგს ყაზახეთში იპოვიან. - მეც ძალიან მიყვარხარ მამა გადამეხვია და თვალებით მანიშნა რომ პანსეონში წავსულიყავი. ფეხი ზღურბლს გადავაბიჯე და დავინახე ისეთი რამ რამაც გული მატკინა - ყველა გოგონა გამოწყობილი ერთნაირ ყავსიფერ, მახინჯი კაბაში, არანაირი სილამაზე, შენობაზე რომ არაფერი ვთქვა, ძაღლებივით ავი მასწავლებლები.... - არა, ამ იდიოტიზმის 4 წელი ვერავიტაან, აუცილებლად უნდა გავიქცე ამ სანაგვიდან. ___________________________________ ჰელოუ, დაგიბრუნდით ახალი ფანფიკით, მიუხედავათ იმისა რომ ეს თავი პატარაა იმედი მაქვს მოგეწონათ, ჯერჯერობით არაფერი საინტერესო არომოხდარა მაგრამ დაელოდეთ შემდეგ თავებს...შევეცდები მალე დავდო P.S. დაწერეთ კომენტარებში თქვენი აზრი ლავ იუ ოლლლ ბაიიიიიიიიიი💕💕
