My Sweetest Downfall

Simbang-gabi

December 16, 2012 4:00am

4:00 am na pala. Kelangan ko na magprepare. Nako, for sure marami na agad tao sa church.

"(Knock knock)"

Lagot baka si kuya Carl na yung kumakatok.

"O tin. Ready ka na ba? Baka malate tayo hindi tayo makakaupo." Bungad ni kuya Carl.

"Ay sorry kuya wait lang maliligo na ako, 5 mins! Wait mo na lang ako diyan sa labas"

After ko mag-ayos ng sarili ko lumabas na ako ng condo unit ko. Yes, naka-condo ako. And sa dulong unit din si kuya Carl. Kakalipat lang nila pero close ko na agad.

"Tara na kuya! 4:30 na o. Medyo malayo pa lalakarin natin."

"Teka. Hintayin natin kuya ko. Sasama daw siya."

Akala ko pa naman nagmamadali tong isang to. Hmm may kuya pala siya. For sure maitim din haha. By the way, mga 2mins lang dumating na ang hinihintay namin.

•

•

•

•

•

💛💙💜💚❤️💗💓💕💖💞💘💘💘

•

•

•

•

•

Nakatitig lang ako sa nakikita ko. Tao ba to? Ang perfect niya. Para siyang naka slow motion sa paningin ko. Ramdam ko ang pagbblush ko. Ugh tall, dark, and handsome. Sobrang sakto sa features niya ang description na yun. May ganun pala talaga. 😻 I'm in love. Totoo pala ang love at first sight. 💘💘💘 (my heart beats faster and faster)

"Uy tin! Ok ka lang? Kuya ko. Si Michael"

"A-e-ay h-h-hhiii po. (Sana naman hindi ako super obvious) I'm Tin. Justine Faith Cortez."

"Michael. Michael Villacorta. Nice to meet you."

Nag-smile na lang kami at pumunta na ng church. Habang naglalakad kami para akong kinakabahan. Ngayon ko lang to naramdaman e. Nothing compares. Ibang-iba talaga to.

Pasimple lang akong tumitingin sa kanya. Ang cute ng dimples niya. Hindi simpleng dimples lang ha? Yung parang wrinkles sa pisngi hanggang mata tapos marami. Mga ilang linya. Lamnyuyun? Sana na-vvisualize niyo kung ano ang itsura niya...so perfect! ❤️

After 10 mins nakarating na kami ng church. Medyo malayo. Sa labas na kami tumayo sa sobrang dami ng tao. Yung iba nagddate lang naman tapos ang dami pang naka-varsity jacket. Uso pala. 😂 So yun, sa gitna ako nung dalawa nakatayo.

The mass goes on.

"Maghawak-hawak po tayo ng kamay at sabay-sabay po nating awitin ang panalanging itinuro Niya" sabi ni Father.

Naghawak-hawak kami ng kamay. Ugh yung feeling na nahawakan mo yung kamay ni crush dahil sa kantang Ama Namin. 😍😍😍 lalo akong nainlove. Kahit na feeling ko parang baby lang yung size ng kamay ko kapag hawak niya.

"Ang lambot naman ng kamay mo"

•

•

•

Napatingin naman ako sa nagsalita. Ayyy siya pala. Ermergerd... Kinilig na naman ako hays!

"Ah e hehe"

Yun lang nasabi ko. Mygawwd. Obvious??? Sana naman noooo! Huhu.

Nagsmile na lang ako at yumuko hanggang sa natapos na ang kanta at natapos na rin ang misa.

Habang pauwi kami, hawak ko lang yung kanang kamay ko na hinawakan niya. Tapos finifeel ko kung malambot nga ba talaga, kung pasmado ba, o baka naman magaspang. Ayun, para akong baliw na hawak-hawak sarili kong kamay.

6:30 am

Nakarating na kami ng Condo.

"Sige tin, pasok na kami (sa loob ng bahay)"

"Ahm sige kuya Carl. Bye."

"Pwede ka bang manuod mamaya? Hmmm basketball. May game kami diyan lang sa court. 8am." Pahabol naman ni Michael 😊

OMG! Is it real? Is it real????!!!

"Ah e hehe talaga? Sige manunuod ako." ☺️ (insert kilig much here)

"Thank you. Sige pasok na ako."

Nagsmile na lang ako at pumasok na rin sa loob ng bahay.

Hayyyyyyyy! Grabe...parang tumigil ang mundo ko. Para bang ayoko ng matigil yung kantang Ama Namin kanina. Dibale manunuod na lang ako mamaya. Tulog muna ako para may energy mamaya sa pagch-cheer! 💤💤💤💤💤💤

And I fell asleep.

•

•

•

•

•

•

Hayyys napasarap tulog ko a. Anong oras na ba?

----------------------------------------

Wwwwwwhhhhhhhhhhhhaaaattttttt????!!!?!!?!?!!!:&&2-$&:"282?:91):7/!.'

11:30am!!!!!!

Like Fvck!!!! Hindi ako nakapanuod 😩😭😭😭😭😭

Lumabas ako agad ng unit at sumilip sa court. Wala ng tao. 😫

Nakakaiyak. Nakakainis!!!!

Hayyyyyys!!!!! Bad trip. Super!!!

After non, di ko na siya nakikita. Natapos ang ilang araw na simbang-gabi, natapos na rin ang Pasko at bagong taon hindi ko na siya talaga nakita. 😭

Weird no? Nakapagtataka. Kahit ako naguluhan. Alam ko namang kapit-bahay ko lang sila. Pero hindi ko siya nakikita. Laging nag-aabang, naghihintay pero wala talaga. Hindi ko naman matanong si kuya Carl. Nako asador yun e. Aasarin lang ako nun.

Few more weeks ang lumipas.

Nganga parin.

January 26

Tadddaaa! Birthday ko na. My 17th birthday. Simple lang. Hindi naman ako mahilig magcelebrate tsaka nasa province ang mama ko at busy sa work ang daddy ko.

--------

Hayyyy bigat naman nito. Bitbit ko ang dalawang bote ng softdrinks. Tita at tito ko lang kasama ko sa condo pero kahit papano nagcelebrate pa rin.

Muntik ko na mabitawan yung bote ng biglang...

"Ako na. Tutulungan na kita."

OMG. Like emeged. That voice..!!! 😧☺️