9 მეგობარი უბრალო გართობას გადაწყვეტს. ქუქი, ლისა, ჯენი,მონი,შუგა,ჯინი,თაე,ჰოუფი და ჯიმინი ე.წ დაწყევლილ სახლში შევლენ საიდანაც რაღაც ბეჭედს წამოიღებენ. მეტს ვერაფერს გეტყვით. იმედია მოგეწონებათ
ეს არის ყველაზე სიქრინჯე რაც დამიწერია არ წაიკითხოოოოთ...
ლისას პოვ: არ ვიცი რატომ მაგრამ ეს ქალი უცნაური მეჩვენება. მეშინია... აი ამ ბეჭდით ძილის მეშინია... ამ ფიქრებში უკვე ოთახს მიუახლოვდი. არც ისეთი მყუდრო იყო მე რომ მეგონა. 1 საწოლი, 1 პატარა კარადა და ჩამქვრალი, უფროსწორედ გადამწვარი ნათურა, რომელით ჭერზე ეკიდა... უცნაური იყო... ძალიან უცნაური... "ტკბილი ძილი" გავიგე რატომღაც უემოციო ხმა რომელიც ლილის ეკუთვნოდა, აი ახლა მომეცა შესაძლებლობა უკეთესად დამეთვალიერებინა ოთახი და ასეც გავაკეთე, ოთახს თვალი მოვავლე, უცებ დაიქუხა რისი მეშვეობითაც ოთახი წამიერად განათდა და საშინელი რამ დავინახე, კედელზე ქალის პორტრეტი ეკიდა რომელიც ბოროტულად იყურებოდა, ქალის გვერძე კი კაცი იყო რომელსაც თვალები ჰქონდა ახვეული და ალბათ ბრმა იყო. ვაღიარებ, შემეშინდა მაგრამ გადავწყვიტე შიშს არ ავუოლოდი და სახლის"შესწავლა" განვაგრძე. ტუმბოსთან მივედი სადაც შანდალი და სანთელი იყო, სანთელს მოვულიდე და ოთახი იმ მინაკვეთში განათდა, გადავწყვიტე ტუმბოს უჯრა გამეღო, ასეც გავაკეთე და დღიური დავინახე აი ასე გამოიყურებოდა:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
გარედან სული შევუბერე და გადავშალე:
26 ოქტომბერი "გამარჯობა დღეს ჩემი დღიურის წერას ვიწყებ, ახლა 1947 წლის 26 ოქტომბერია, კვირა, სამს აკლია 27 წუთი ოღონდ, ღამის სამს, ახლა საწოლში ვწევარ, დედას ჰგონია რომ მძინავს და მეც, ყოველ მის ფეხის ნაბიჯზე საბნის ქვეშ ვიმალები. ახლა ჩემზე მოგიყვებით მე დავიბადე 1939 წელს და ვარ 8 წლის, მიყვარს უცნაური მოვლენები და დეტექტიური გამოძიებები. და კიდევ..." დანარჩენ ადგილას მელანი იყო დასხმული და არაფერი არ ჩანდა, მაგრამ იქ დანახულმა სუნთქვა შემიკრა. ის ქალი, რომლის პორტრეტიც კედელზე ეკიდა დაჩხაპნილი იყო და მასზე სისხლი ესხა ქვემოთ კი ეწერა: "მოვკალი სანამ მომკლავდა" გული ამიჩქარდა, ცრემლები თავისდაუნებურად მოდიოდნენ, წვიმდა, სანთელი ჩავაქვრე და საწოლში ჩავწექი აუტანლად ციოდა, უცებ ქარმა ძლიერად დაუბერა და ფანჯარა გაიღო. ჯანდაბასს... ჩავილაპარაკე მე და ფანჯრის დასახურად ავდექი, მივედი კიდეც მაგრამ ვერა და ვერ დავკეტე. როგორც ჩანს გაფუჭდა.. გავიფიქრე და საწოლში დავბრუნდი. ცოტა ხანში აუტანლად შემცივდა და გადავწყვიტე ლილისთვის მეთხოვა რომ საბანი ან რამე გადასაფარებელი მეთხოვა, კიბეები ნელა ჩავიარე და თვალი ლილის მოვკარი ჯერ კიდევ არ ეძინა, რაღაცას ქსოვდა, 2 ჩხირი ეჭირა და ვადისფერ ძაფებს ახვევდა ერთმანეთზე. ამმ... ისსა... მე... ენა დამება თითებს ვიზელდი, ცოტა არ იყოს მრცხვენოდა " შეგცივდა არა?" მითხრა ლილიმ და 2 წუთით გავიდა. უკან საბნით დაბრუნდა და ატანაში დამეხმარა, საბანი ავიტანე და შიგ ჩავიმალე სადაცაა უნდა დამეძინა რომ ძლიერად დაიქუხა და ისევ ქალის სურათი გამოჩნდა... ოღონდ უფრო სხვანაირის.... ⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕ იმედია მოგეწონათ, დააvoteთ და დააკომეთ.
