Biraz konuşalım...Sonuçta uzun zaman oldu.. Sana, şu anda dakikası
saniyesine kadar geçen zamanı söyleyebilirim ama seni hala
unutamamış olduğumu bilmeni istemiyorum..Hatta üç saniye daha
ekleyebiliriz üzerine..Neyse, neler yaptığını anlat bana.. Nereleri
gezdiğini, neler içtiğini, yediğini, yaptıklarından bahset biraz..Ama
özel hayatından hiç konuşma..Sevgilin olduğunu ya da olmadığını
söyleme, bilmek istemiyorum..saatlerce uyuduğunu onu
anlat,saatlerce oturdugunuzu..Ya da ne bileyim, saçma sapan bir olayı
abartarak ne kadar çok güldüğünüzü anlat..Bir çay bahçesinde
otururken, limonatayı üzerine döktüğünü söyle, sakar olduğunu ama
bunun çok eğlence içerdiğini söyle.. Sen konuşurken gözlerinin içinin
güldüğünü görebilmeliyim.. O yüzden, ağladıklarından söz açma
sakın.. Bilmek istemiyorum. Bir başkasının elini mi tuttun hiç onu da
bilmek istemiyorum.. Hatta yürürken birinin koluna girdin mi
girmedin mi, onu da bilmek istemiyorum. Hatta ve hatta dişlerinin
birbirini kıracak kadar titrediği bir anda, ısınmak bahanesiyle de olsa,
birine sarıldın mı onu da bilmek istemiyorum.. Bana,gördüğün bir
evin, kapısında oturup bütün gün dedikodu yapan teyzelerden
bahset.. Onunla beraber yediğin çekirdeğin ne kadar tuzlu olduğunu
söyle ama evleneceğin kişinin adını ağzına dahi alma, bilmek
istemiyorum.. Hayatının ne kadar değiştiğini görebilecek
durumdayım.. Çünkü seni düşünmeyerek geçirdiğim bir zaman
dilimim bile yok..Aslında neler yaptığını biliyorum ama sen bunun
farkında bile değilsin.. O kadar çok umursamadın ki beni, kafede
otururken çalan o gereksiz şarkılar gibiydim senin için, arka masada
oturduktan sonra hesap ödemeye giden mutsuz çift gibiydim.. Bir
gölge gibi.. Tarif edilemeyecek ve betimlenemeyecek bir şey.. Öyle
işte, hayatına girmiş olmam büyük bir hataydı.. Bunu başarabilmiş
olmamsa, büyük bir yalnızlık...Sana biraz konuşalım dedim ama,
konuşmanı istemiyorum..Sen sadece sus ve yarattığın adama iyi bak..
