Birisinden bizim için birşey yapmasını isterken fiilin sonuna (으)세요 ekini ekleceğiz. Fiilin sesli ve sessiz harfle bitmesine göre 으세요 ya da 세요 eki alıyor.
fiil sesli ve ㄹ harfi ile bitiyorsa ; 세요
aksi takdirde 으세요 gelecek.
오다 [o da] = Gelmek > 오세요 = Geliniz / Gelin lütfen
고르다 [go reu da] = Seçmek > 고르세요 = Seçiniz
팔다 [pal da] = Satmak > 파세요 = Satınız
쉬다 [swi da] = Dinlenmek > 쉬세요 = Dinleniniz
잡다 [jab da] = Yakalamak > 잡으세요 = Yakalayın
접다 [jeob da] = Katlamak > 접으세요 = Katlayınız
1. 내일 세 시에 오세요. [nae-il se si-e o-se-yo.]
= Yarın saat 3'te geliniz / gelin lütfen
2. 이거 저한테 파세요. [i-geo, jeo-han-te pa-se-yo.]
= Bunu bana satın lütfen / satınız.
3. 조심하세요. [jo-sim-ha-se-yo.]
= Dikkatli ol/olun
Bazı filler ise 세요 eki geliyor olmasına rağmen farklı anlamlarda kullanılır.
1. 어서오세요. [eo-seo-o-se-yo]
= Hoşgeldiniz (Terimsel Olarak : Çabuk gel/in)
2. 안녕히 가세요. [an-nyeong-hi ga-se-yo]
= Güle Güle (Sağlıcakla gidin)
3. 안녕히 계세요. [an-nyeong-hi gye-se-yo]
= Hoşça kalın
4. 안녕히 주무세요. [an-nyeong-hi ju-mu-se-yo]
= İyi geceler (Rahat uyuyun)
KORECE İSTEK CÜMLESİ AKTARMA EKİ:
Korecede karıştırılan eklerden biri de 주다 ve ~달라다 ekleri.
Kullanım :
Fiil + -아/어/여 달라고 하다
İsim + -을/를 달라고 해다
"아/어/여 주다" ile kurulmuş olup duyduğumuz ya da kendi söylediğimiz cümleyi tekrar bir başkasına aktarırken kullanılır.
Önce türkçe olarak bir olay üzerinden örneklendirelim.
Birisinden bir şey yapmasını isterken "Bunu yapar mısın?" deriz. Bizi duymadığını ya da anlamadığını varsayalım, bize dönüp "ne dedin?" gibi bir soru yönelttiğinde yaptığımız şey soruyu olduğu gibi yanıtlamak olmaz genellikle ve deriz ki "bunu yapmanı rica ettim (istedim)".
A : 이거 주세요 = Bunu verir misin?
B : 예? 뭐라고요? = Efendim? Ne dedin? (duymadım)
A : 이거 달라고요 = bunu vermeni istedim (rica ettim)
Eğer aktarma cümlesi bir kişinin 3. tekil şahıs için diğerinden bir şey istemesi ise işte o zaman
달라고 eki yerine 주라고 했어요 ekini kullanıyoruz..
Kadın eşine,
Çantamı taşır mısın? dediğinde bu cümleyi aktarırken;
Anne : 여보 가방 종 들어 줘요?
Anne : Tatlım, çantamı viraz taşır mısın?
bu cümleyi başkasına aktarırken :
어머니는 아버지에게 가방 좀 들어 달라고 앴어요
Anne babaya çantasını taşımasını rica etti /istedi
Anne babadan çantasını taşımasını istedi.
Daha sonra bu anne çocuğunun ağır bir çantayı taşıdığını görür ve babaya;
여보, 아이 가방 좀 들어 줘요?
Tatlım, çocuğun çatasını taşır mısın?
bu cümleyi aktarırken ise, 3. bir kişi hakkında bir tür emir verdiğimiz için;
어머니는 아버지에게 아이 가방를 좀 들어 주라고 했어요
Anne, babaya çocuğun çantasını taşı dedi
birinci kısım buydu. Aslında şöyle diyebiliriz, birisinden bir şey istendi, bu isteme cümlesini tekrar aktarırken 달라고요 ekini kullanıyoruz.
Örneklerle devam edelim.
남동생이 자꾸 놀아 달라고 해요.
Kardeşim sürekli oynalalım diyor / oynayalım istiyor.
Bu cümleyi ele alırsak, kardeşi bu kişiye "Birlikte oynalayım" diyor. Bu kişide kardeşinin böyle bir isteği olduğunu 아 달라고 해요 ile bir başkasına aktarıyor.
친구한테 숙제 도와 달라고 했어.
Arkadaşımdan ödevime yardım etmesini istedim.
Bu kişi de arkadaşına gidip şöyle bir cümle kurmuştur : 숙제 좀 도와 줘
aynı cümleyi tekrar etmektense "böyle böyle olmasını rica ettim, istedim" şeklinde ifade ediyor.
Biz de aynı şekilde cümleler kuruyorum.
Annemiz bize bir şey der. Bunu arkadaşımıza ya da başkasına aktarırken "annem şunu yapmamı istedi, derslerime çok çalışmamı söyledi/istedi" gibi kullanıyoruz değil mi?
민경 씨가 전화해 달라고 했어요.
Mingyeong bey ona telefon etmeni istedi.
Mingyeong Veli'den (Aliyi görürse vs) Alinin onu aramasını iletmesini rica etmiş. O kişide Ali'ye gelip onu aktarıyor.
Konuşma şöyle geçmiş olabilir :
Mingyeong : Ali beni arasın!
Veli : Tamam, görürsem söylerim.
....(Veli Aliyi görür)
Veli : Mingyeong bey "beni arasın dedi" demek yerine "Mingyeong, onu aramanı istedi" demeyi tercih ediyor.
